Freyr - 01.03.1998, Blaðsíða 35
allt mjög góðir einstak-
lingar. Margir fleiri mjög
góður hrútar voru þar
sýndir. Þama bar mikið á
sonum eða öðmm afkom-
endur Garps 92-808 frá
Lækjarhúsum sem nú er
kominn á sæðingarstöð.
Þetta eru yfirleitt hrútar
með feikilega góð læra-
hold, þykkt bak, en oft
gallaða frambyggingu og
ullargæði mjög breytilega
og ullin of oft gölluð.
I Öræfum var jafnbesti
hrútahópur í sýslunni
sýndur og öflugustu ein-
staklingar. Efstir stóðu
tveir synir Bassa 89-960,
Breði 96-434 hjá Guðjóni
á Svínafelli og Göltur 96-
564 hjá Emi á Hofi en
fæddur Guðjóni. Þessir
hrútar em báðir glæsi-
kindur, feikilega ræktar-
legir og holdþéttir en
Breða var dæmt efsta sæt-
ið þar sem hann er vem-
lega bollengri kind en
Göltur. Guðjón hlaut þess
vegna veglegan farand-
grip búnaðarsambandsins
fyrir besta hrút sýslunnar.
Einnig vom þama nokkrir
mjög góðir synir Galsa
93-963; Steri 96-075 hjá
Gísla á Hnappavöllum, fs
96-496 hjá Armanni og
Hólmfríði á Svínafelli,
Jaki 96-436 hjá Guðjóni á
Svínafelli og Glói 96-565
hjá Emi á Hofi. Nafngiftir
veturgömlu hrútanna í
sveitinni báru nokkum
svip af náttúmhamförun-
um haustið áður.
Að afloknum sýning-
um efndi búnaðarsam-
bandið til fundar með
bændum þar sem niður-
stöður sýninganna vom
kynntar, viðurkenningar
veittar fyrir besta gripinn í
sýslunni og fjárræktar-
starfið rætt.
SUÐURLAIUD
Vestur-
Skaftafellssýsla
Þar í sýslu komu til sýn-
inga 159 hrútar og vom
fimm þeirra eldri en vetur-
gamlir. Veturgömlu hrút-
amir voru 75,3 kg að með-
altali og fengu 147 þeirra
eða rúm 95% I. verðlaun.
Veturgamlir hrútar vom
því þama jafnléttari en í
nokkurri annarri sýslu
haustið 1997 og réttu kg
léttari en á síðustu aðal-
sýningu fyrir tveim ámm.
Flokkun þeirra nú var hins
vegar allt önnur og mun
betri.
Sýningar voru í öllum
sveitum sýslunnar og er
fjárræktaráhugi mikil,
einkum meðal yngra
fólks. Miklar kynbætur
hafa verið sóttar í gegnum
sæðingamar en jöfn og
góð þátttaka hefur verið í
sæðingum undanfarin ár.
Þó svo að hreppamir
austan Mýrdalssands hafi
sameinast fyrir allnokkr-
um árum þá starfa en fjár-
ræktarfélög eftir gömlu
hreppamörkunum og fer
það að nokkru leyti eftir
vamarlínum sauðfjár-
veikivama og einnig fara
afréttamot að mestu eftir
gömlu hreppamörkunum.
Fyrsta sýningin fór fram í
Hörgslandshreppi en þar
var besti hrútur sýningar-
innar án efa Melson í
Hörgsdal (85 stig) og var
hann jafnframt einn besti
kollótti hrútur sem kom til
skoðunar á Suðurlandi í
haust. I hinum gamla
Kirkjubæjarhreppi var
hrútastofninn jafn og
margir vel gerðir einstak-
lingar í hópnum, hrútarnir
hefðu þó mátt vera nokkr-
um kílóum þyngri til að
sýna sitt besta eðli. í Með-
allandi vom einungis
sýndir hrútar frá einum
bæ, Efri-Ey. Þaðan komu
átta hrútar, sex hlutu I.
verðlaun A og tveir I.
verðlaun B. Bestur af
þessum hrútum var valinn
Dvergur (85,0 stig) sem er
sonur Mjaldurs 93-985.
Dvergur er fáguð kind að
allri gerð og með frábær
mala- og lærahold. Fjár-
ræktarstarfið í Efri-Ey er í
hraðri sókn og er mér til
efs að sterkari sýning á
veturgömlum hrútum hafi
verið haldin í Meðallandi í
seinni tíð.
1 Skaftártungu var besti
hrútur sýningarinnar Röð-
ull í Borgarfelli en þar er á
ferðinni frábær einstak-
lingur að allri gerð, hlaut
hann 87 stig sem er hæsta
einkunn sem gefm var á
Suðurlandi þetta haust.
Röðull er kattlágfættur,
bollangur, holdþéttur og
með frábær lærahold en
fyrir læri hlaut hann 19 í
einkunn. Röðull er sonur
Búts 93-892 en Bútur
raðaði hrútum á toppinn í
Skaftártungunni, Hringur
og Flibbi á Borgarfelli
sem báðir eru Bútssynir
hlutu 85 stig í heildareink-
unn og fjórði Bútssonur-
inn, Snillingur á Snæbýli I
sem er holdaköggull en
nokkuð ullargallaður hlaut
85,5 stig. Breki á Snæbýli
Galsasonur (93-963) hlaut
einnig glæsilega útkomu
eða 85 stig. I Skaftártungu
er nú einn athygliverðasti
fjárstofn á Suðurlandi og
standa þar þrjú fjárræktar-
bú upp úr en það em Borg-
arfell, Snæbýli og Úthlíð.
Á öllum þessum búum
hefur markvisst verið unn-
ið að afkvæmarannsókn-
um um árabil, auk þess
j sem allir yngri árgangar
ánna hafa verið valdir með
hliðsjón af ómmælingum
og kemur nú árlega upp á
þessum búum fjöldi stór-
álitlegra ásetningshrúta.
I Álftaveri er mikið af
vel gerðu fé og stendur
löng hefð að baki ræktun-
inni, sérstaklega er kollótti
stofninn þar sterkur. Helsti
veikleiki hrútastofnsins er
þó of þunnur bakvöðvi en
lærahold eru yfirleitt all
góð. Sæðingahrútar sem
komið hafa af Ströndum
síðustu árin virðast þó
ætla að skapa nýja mögu-
leika við framræktun
þessa merka fjárstofns.
Rangárvallasýsla
f Rangárvallasýslu voru
sýndir samtals 148 hrútar.
Af þeim voru 129 vetur-
gamlir sem vógu að með-
altali 78,6 kg á fæti og
fengu 126 þeirra eða tæp
98% I. verðlaun. Vænleiki
veturgamalla hrúta er lík-
ur og fyrir tveim árum en
flokkun allt önnur.
Þátttaka í skýrsluhaldi
er mjög slök í sýslunni en
hins vegar er yfirleitt mjög
góð þátttaka í sæðingum
og er víða til vel gert fé í
Freyr 2/98 - 35