Freyr - 01.02.2004, Side 22

Eysteinn G. Gislason í Skáleyjum að flá landselskóp. Hér sést hvernig
bringubótin er skilin eftir. Ljósm. ÁS.
Hvernig ber að
STANDA AÐ FLÁNINGU?
* Best er að nota borð eða grind í
hæfilegri vinnuhæð.
* A fláningsborðinu er selurinn
látinn liggja með kviðinn upp.
* Rista skal fyrir við, a) hlustagöt á
hausnum, b) á ffamhreifum eins
framarlega og kostur er og c) á
afturhreifum þannig að hring-
skurðurinn verði sem næst miðj-
um dindli eða þannig að aftur-
lireifamir rétt nái að hanga sam-
an á skinninu á milli þeirra eftir
að þeir hafa verið skomir af.
* Algengt er að rista beina línu
eftir kviðnum á milli hring-
skurðanna. Einnig má rista aft-
ur á miðjan háls og síðan út á
báða framhreifa og þaðan á ská
Hiimar Guðmundsson á Kolbeinsá skefur með skaröxi. Ljósm. ÁS.
118 - Freyr 1/2004
inn á miðjan kvið og síðan
beint aftur, en þá er bringubót-
in skilin eftir. Þannig verður
auðveldara að skafa og þvo og
skinnin taka minna pláss á þili.
* Skinnið er flegið frá spikkáp-
unni þannig að sem minnst
spik fylgi því.
* Algengt er að byrja fremst við
háls, þeim megin sem að flán-
ingsmanni snýr.
* Hnífnum er stungið skáhalt
niður með skinninu og eggin
látin vita upp.
* Teknar em á ská alllangar risp-
ur allt að þumlungi breiðar.
* Skinnið er yfirleitt flegið öðm
megin frá. Selnum er því snúið
jafnóðum og skinnið losnar.
* Nota skal vel beittan hníf við
fláninguna, með bogadregnum
bakka að framan.
Eldri aðferdir við
AÐ SKAFA SELSKINN
Eldri aðferðir við að skafa sel-
skinn (fjarlægja fituna/spikið inn-
an úr skinninu) byggjast á því að
nota hníf eða annað eggjám. Við
það verk nota menn mismunandi
leiðir en hér verða nefndar þrjár.
* Að veija dúk eða öðm þykku
efni um hné og upp á læri,
þannig að þar myndist sem
sverastur sléttur flötur, en plast
eða annað vatnshelt efni er haft
yst. Skinnið er síðan skafið á
lærleggnum og vafið jafnóðum
upp á meðan skafið er. Notað-
ur er hárbeittur, nokkuð breiður
hnífur til að skafa/skera fituna
frá holdrosanum og honum
beitt skáhallt á skinnið og alltaf
beitt/ýtt frá sér.
* Að nota plastbelgi (lóðabelgi)
til að skafa á, í stað þess að
hafa skinnið á læri sér, en koma
þeim þá fyrir í hæfilegri vinnu-
hæð t.d. í lágri tunnu.
* Að negla skinnið á fleka eða
slétt borð, t.d. spónaplötu, og
skafa fituna úr með arfasköfu,