Fréttatíminn - 02.12.2011, Blaðsíða 56

Fært til bókar
Langvinn skilnaðardeila
Hjónabönd enda stundum í skilnaði,
það er alkunna. Eigi hjónin börn er það
á ábyrgð þeirra að skilnaðurinn verði
sem sársaukaminnstur fyrir þau. Betra
getur verið að slíta vondum hjóna-
böndum en að halda þeim áfram enda
ósætti og eilíf átök hvorki góð fyrir þá
sem í standa né fyrir þá sem á þurfa
að hlusta tilneyddir, það er börnin.
Miðað við það sem gengið hefur á að
undanförnu hjá ríkisstjórninni er sam-
líkingin við slíkt hjónaband ekki fjarri
lagi. Þótt bærilegt samband virðist
vera á milli flokksforingjanna tveggja,
Jóhönnu Sigurðardóttur og Steingríms
J. Sigfússonar, verður hið sama ekki
sagt um flokkana sem þau stýra. Þeir
hafa verið eins og hundur og köttur að
undanförnu, svo gripið sé til enn einnar
samlíkingarinnar, en Jóhanna hefur
áður lýst erfiðri kattasmölun í hópi
samstarfsflokksins. Samfylkingarmenn
urðu æfir þegar Ögmundur Jónasson
innanríkisráðherra ákvað að koma í
veg fyrir kaup kínversks athafnamanns
Huang Nubo á Grímsstöðum á Fjöllum
og uppbyggingu ferðaþjónustu þar.
Þau átök voru ekki að baki þegar allt
varð vitlaust á ný milli flokkanna og
innan raða Vinstri grænna vegna til-
lagna Jóns Bjarnasonar sjávarútvegs-
ráðherra um breytingar á fiskveiði-
stjórnunarkerfinu. Ekki sér fyrir
endann á þeim slag, hvort heldur Jón
hangir eða fýkur. Allt er þetta lagt á
börn landsfeðranna í þessari langvinnu
skilnaðardeilu, það er að segja þjóðina.
Forsetaefnum fjölgar
Ábendingum um hugsanleg
forsetaefni fer fjölgandi og
er það að vonum enda for-
setakosningar á næsta ári.
Líklegt má telja að Ólafur
Ragnar tilkynni fyrirætlanir
sínar í nýársávarpi. Hann
hefur þá setið í fjögur
kjörtímabil, jafn lengi
og Ásgeir Ásgeirsson
og Vigdís Finnboga-
dóttir. Það ræður að
sjálfsögðu miklu um framboð annarra
hvort forsetinn fer fram eður ei. Ragna
Árnadóttir, fyrrverandi dómsmála-
ráðherra og núverandi skrifstofustjóri
Landsvirkjunar, var einna fyrst nefnd
sem arftaki Ólafs Ragnars. Vísbend-
ingar í netkönnunum síðastliðið vor
sýndu ívið meira fylgi við Rögnu en
Ólaf Ragnar. Steinunn Ólína Þorsteins-
dóttir leikkona hefur ýjað að forseta-
framboði. Í vikunni var rætt við Salvöru
Nordal, forstöðumann Siðfræðistofn-
unar Háskóla Íslands, um hugsanlegt
forsetaframboð en Salvör stýrði
Stjórnlagaráði fyrr á árinu. Hún
neitaði því ekki að nokkrir hefðu
komið að máli við sig vegna
málsins en tók ekki frekari
afstöðu til þess. Síðastur í röð-
inni er Kristinn Sigmundsson
óperusöngvari. Á hann hefur
verið skorað, ekki síður en
á Salvöru. Kristinn tók þó
af allan vafa í viðtali og
sagðist ekki hafa tíma til
þess að verða forseti.
GEFÐU ÞEIM SEM ÞÉR ÞYKIR VÆNT UM
GÓÐA GJÖF UM JÓLIN!
Jólagjafaöskjurnar frá Bláa Lóninu innihalda íslenskar gæðavörur sem
eru vandlega valdar saman til að skapa fullkomna upplifun.
H
úðgreining og ráðgjöf á staðnum
Laug
aveg
i 15

ww
w.
blu
ela
go
on
.is
Fegraðu líkamann
JÓLATILBOÐ
4.500 kr.
(fullt verð 6.500 kr.)
Þessi askja hefur allt sem þarf til að dekstra
við húðina eftir baðið.
Hagræðing og tækifæri
Nýr gjaldmiðill
M eð nýjum gjaldmiðli er hægt að ná fram töluverðri hag-ræðingu og tækifæri gefst til þess að afnema gjald-eyrishöftin. Í dag safnast upp verulegar upphæðir í
bankakerfinu í eigu erlendra vogunarsjóða og jöklabréfaeigenda.
Jafnframt eru verulegar krónueignir erlendis. Stjórnvöld eru að
berjast við vandamálið og má líkja verk-
laginu við að steypa alltaf hærri stíflu eftir
því sem vatnið hækkar. Þetta getur bara
endað á einn veg, stíflan brestur. Það er
verið að fresta vandamálinu sem eingöngu
stækkar.
Hugmyndir hafa verið uppi um að taka
upp a) Kanada dollar, b) festa gengið við
gullfót eða c) prótein og orku, d) taka upp
norska krónu (NOK) og e) upptaka evru.
Þessar fimm leiðir eru óhagstæðar fyrir
íslenskan útflutning og ferðaþjónustuna.
Einnig væru sveiflurnar á gjaldmiðlinum
meiri en þær eru í dag. Fólk sér það í hendi
sér að Ísland væri gjaldþrota ef krónan
hefði fylgt heimsmarkaðsverði á áli, gulli,
olíu, fiski eða raforku. Einhliða upptaka
NOK eða evru væri algjörlega út í
hött þar sem við myndum tapa stjórn á peninga- og
vaxtamálum í landinu. Sjávarútvegurinn var
grátt leikinn hér fyrir hrun með sterkri
krónu. Kanadamenn njóta þess að
hafa mikið af hrávöruauðlindum
sem hafa hækkað mikið
í verði á undanförnum
árum vegna uppgangs í
kínverska hagkerfinu
og nýmarkaðslönd-
unum og þar af leið-
andi hefur gengi
Kanadadollars
hækkað. Þetta
hjálpar ekki ís-
lenskum efna-
hag, heldur
þvert á móti;
við erum
háð út-
flutningi og
ferðaþjón-
ustu í gjald-
eyrisöflun.
Einnig
erum við í
litlum við-
skiptum við
Kanadamenn
og flytja Ís-
lendingar mjög
lítið af vörum
inn frá Kanada
og útflutningur til
Kanada er nánast
enginn.
Fastgengisstefna er
allt annar handleggur. Ef
Íslendingar festu gengi nýs
íslensks gjaldmiðils við þann
gjaldmiðil sem inn- og útlutningur
er mest í og við skulduðum mest í,
sem er BNA-dollar, snéri málið öðru vísi
við. Landsvirkjun og íslenska ríkið skulda mest
í BNA-dollar og allt rafmagn til stóriðju er selt í BNA-
dollar. Allt ál er að sjálfsögðu selt í BNA-dollar. Með því að festa
gengið við BNA dollar myndi nást sá stöðugleiki sem Íslendingar
óska eftir og svigrúm til vaxtalækkna aukast. Þetta er að sjálf-
sögðu bundið því að gera fríverslunarsamning við BNA og gjald-
eyrisskiptasamning við Seðlabanka BNA. Það má ekki gleymast
í umræðunni að sterkur gjaldmiðill er slæmur gjaldmiðill þegar
illa árar annarstaðar. Olíuútflutningur Norðmanna og hrávöru og
olíuútflutningur Kanadamanna er í BNA-dollar. Þar af leiðandi er
hagkerfi beggja landa háð gengi BNA-dollar.
Ef að Íslendingar breyttu gjaldmiðlinum, úr íslenskri krónu
í annan íslenskan gjaldmiðil væri hægt að stemma stigu við út-
flæði gjaldeyris. Best væri að festa gjaldmiðilinn við BNA-dollar.
Stærsti hluti skulda Íslands og stærstu fyrirtækja landsins er
í BNA-dollar. Mestur partur innflutnings er í BNA-dollar. Auk
þessa má hefta útflæði erlends gjaldeyris með skattlagningu, sér-
stöku skiptigengi og útgáfu erlendra skuldabréfa. Þeir aðilar sem
eiga aflandskrónur yrðu að skipta yfir í nýja gjaldmiðilinn. Þessi
gjaldmiðilsbreyting gæti einnig verið notuð til þess að ná til baka
aflandskrónum sem komið hefur verið fyrir í skattaskjólum.
Hægt væri að taka upp íslenskan ríkisdal í staðinn fyrir ís-
lensku krónuna og gengi fest við BNA-dollar. Þetta hefur gefist
vel og hefur verið við lýði á Bermuda frá 1970. Einnig hefur
svipað fyrirkomulag verið frá 1935 á Barbados. Þessi breyting
myndi hjálpa útflutningsfyrirtækjum og allar áætlanagerðir verða
auðveldari og auskiljanlegri. Þetta myndi einnig auðvelda ferða-
mönnum að skilja verðlagningu á Íslandi. Stjórn peningamála
er í höndum stjórnmálamanna og Seðlabanka og þess vegna er
mikilvægt að menn tali varlega um krónuna, því hún er eingöngu
hagtæki sem við notum í viðskiptum. Það er kristaltært að það
verður að breyta peningastefnu landsins og leggja verðbólguvið-
miðin til hliðar.
Kærleiksþjónusta kirkjunnar
Miskunnsami Samverjinn ekki
við hæfi barna í Reykjavík
K ærleiksþjónusta kirkjunnar er ein af þremur megin stoð-unum í starfsemi kristinnar
kirkju, en hinar eru útbreiðsla fagn-
aðarerindisins og guðþjónustan.
Kristin kirkja byggir á fagnaðarer-
indi Jesú Krists með gullnu regluna
um að elska náungann eins og
sjálfan sig sem leiðarljós. Sagan um
„miskunnsama Samverjann“ er fyr-
irmynd kærleiksþjónustunnar, – að
koma skilyrðislaust til hjálpar þegar
þung áföll, neyð eða hjálparleysi
verður hlutskipti einhvers. Kristin
trú gæðir þessa sögu merkingu og
kennir hvernig við sem samborg-
arar getum tekið að okkur að vera
verkfæri í hendi Guðs og færa blessun og náð
Guðs inn í líf hvors annars. Þetta hefur þróast í
fyrirmynd samfélagsins að velferðarkerfi sem er
skilgetið afkvæmi kærleiksþjónustu krist-
innar kirkju.
Kærleiksþjónusta kirkjunnar
tekur við þar sem bjargir
samfélagsins eru tak-
markaðar og stuðn-
ingnum ekki síst
beint að einstak-
lingnum með
sálusorg þar
sem hlúð er
að einstak-
lingnum.
Hann er
studdur
í að
takast
á við
erf-
iðar
að-
stæð-
ur og
hon-
um
sýnd-
ur
kær-
leiki og
miðlað
von.
Ekki þarf
að taka
fram að
þessi þjónusta
er veitt á for-
sendum þess sem
þiggur hana óháð
trúarskoðun, aldri,
kyni, þjóðfélagsstöðu,
– fyrir alla, alla sem einn.
Prestar þjóðkirkjusafnaða
auk sérþjónustupresta hafa þann
starfa að koma fyrirvaralaust inn
í aðstæður fólks hverjar svo sem
þær eru til hjálpar og stuðnings
og halda úti vakt allan sólarhring-
inn alla daga ársins. Þetta er það
net sem þjóðkirkjan og meðlimir
hennar hafa byggt upp fyrir alla
jafnt sem meðlimi þjóðkirkjunnar.
Þegar áföll sem varða stóran hóp
í samfélaginu ríða yfir, svo sem
hópslys eða annað sem kemur sem
högg á samfélagið þá krefst það
þess að fleiri aðilar sem mynda svo-
kölluð áfallateymi komi að málum.
Almannavarnir hafa komið upp
áfallakerfi við vá og slysum í hverf-
um borgarinnar, svokölluðum áfallaráðum sem
eru hluti af viðbragðsáætlunum sem hafa það
hlutverk að skipuleggja stuðning og nýta bjargir
heilsugæslu, félagsþjónustu og kirkju. Áfallaráð-
in í hverfum geta haft frumkvæði að því að skipu-
leggja stuðning vegna minni áfalla í hverfum,
eða áfalla sem tengjast einstaklingum/þrengri
hópum, til lengri eða skemmri tíma. Mikilvægur
þáttur í starfi áfallaráða er tengslamyndun milli
fulltrúa stofnana í hverfum og tengslamyndum
við áfallateymi.
Í lögum um Almannavarnir hvílir lagaskylda á
framlagi og þátttöku þjóðkirkjunnar og sóknar-
prestar viðkomandi sókna sitja í áfallaráði. Með
samþykkt sinni hefur borgarráð útilokað frí-
stundaheimili, alla grunnskóla og leikskóla borg-
arinnar frá því að fá þjónustu þessa áfallaráða,
þrátt fyrir að það hvíli lagaskylda á starfi þeirra.
Sérkennilegt er þetta, ekki síst í ljósi þess að
komi til slysa – fjöldaslysa eða minni – þá fá leik-
og grunnskólar ekki aðstoð því þeir hafa meinað
prestum og þjóðkirkjunni aðgang. Í áfallaráðum
og áfallateymum sitja prestar sem stundum eru
einu sérmenntuðu aðilarnir á þessu sviði sem
starfa í og þekkja samfélagið sem verið er að
hlúa að. Prestur fer ekki í skóla á sorgarstund til
að tala um daginn og veginn heldur til að biðja og
styrkja með þeim sem eftir því leita og geta/vilja
taka þátt.
Með nýjum reglum borgarráðs hefur sálu-
sorgarstarf ,,miskunarsama Samverjans’’ verið
bannað börnum í borginni, – ekki við hæfi barna!
Helst þá eitthvað fari úrskeiðis verður einmitt
þar mikil þörf fyrir hjálp í neyð af einhverju tagi
í nánasta umhverfi barnanna. Það hefur því
miður margoft sýnt sig að þörfin fyrir þjónustu
presta er mikil og alveg óháð reglum borgarráðs,
en miðast við þá sem þurfa og þiggja hana. Að
banna það hafa borgaryfirvöld að mínu viti tekið
tekið stefnu gegn börnum í Borginni. Ef móðir
Teresa væri uppi á okkar tíma og hefði valið að
starfa í þágu barna í Reykjavík, þá hefði hún ver-
ið bönnuð börnum í leikskólum, grunnskólum og
frístundaheimilum í Borginni. Hver hefur gefið
borgarráði þetta húsbóndavald?
Guðmundur
Franklín Jónsson
formaður Hægri
grænna, flokks fólksins
Björn Erlingsson
Meðlimur í þjóðkirkjunni
Helgin 2.-4. desember 201156 viðhorf