Fréttatíminn - 21.04.2011, Blaðsíða 26
H arpa er með marga bolta á lofti. Eftir að hún hætti sem hönnuður hjá CCP hefur hún spreytt sig
á ýmsum verkefnum en hún lauk
nýverið við að teikna ævintýraheima
í nýrri auglýsingaherferð fyrir Cin-
tamani og myndskreytti nýja verslun
fyrirtækisins í Bankastræti. Hún
hefur unnið fyrir E-label og Nikíta og
sem búningahönnuður og stílisti, nú
síðast fyrir tónlistarmyndband þýsku
hljómsveitarinnar Apparat.
Undanfarið hefur Harpa snúið sér
að sinni eigin sköpun en myndlistar-
draumurinn hefur blundað í henni
lengi og er sýning á verkum hennar í
pípunum.
„Þegar ég vinn í törnum gefst mér
sem betur fer tími til að sinna mínu
inn á milli. Það hefur staðið til mjög
lengi að framleiða mína eigin fatalínu
og nú hef ég ákveðið að láta verða af
því. Ég hef verið að þróa konseptverk-
efni sem ég kalla Nakumi Nuna. Það
þýðir þakkir til jarðar á frummálinu
og er fallegt hönnunar- og handverk
sem sækir innblástur til frumbyggja
norðurheimskautsins. Heimaland
þeirra teygir sig frá norðvesturhluta
Rússlands yfir Alaska, norðurhluta
Kanada og hluta Grænlands. Vör-
urnar minna á fegurð íssins, angur-
værð túndrunnar og tengslin við
náttúruna. Markmiðið er að minna á
afleiðingar gróðurhúsaáhrifa á þetta
svæði og hvetja alla til að leggja sitt
af mörkum til að stöðva þá þróun.
Fatnaðurinn í línunni verður ekki
eins og hefðbundnar tískulínur sem
eru framleiddar tvisvar á ári heldur
verður meiri vinna lögð í hverja flík.
Hugmyndin er að hverfa aftur til
handverksins og nota mynstur og
list frumbyggjanna á fágaðan og stíl-
hreinan hátt.“
Harpa segist hins vegar gera sér
grein fyrir takmörkunum sínum og
er því að svipast um eftir fjárfestum
og samstarfsaðilum í verkefnið. „Þótt
ég geti gert ýmislegt þá vantar aðeins
upp á viðskiptavitið,“ segir hún og
hlær.
Löndin sem liggja að norðurpóln-
um hafa alla tíð heillað Hörpu og er
menning þeirra helsti innblásturinn
í hönnun hennar. „Það eru kannski
helst tengslin við náttúruna og
kyrrðin í jöklunum. Ég sæki mikið í
mystík. Sumar myndirnar mínar eru
dálítið dökkar en mér finnst myst-
ík in ekki mega hverfa. Þetta kemur
svolítið vegna þess sem er að gerast
innra með mér. Ég er stundum að
berjast við innri púka sem ég er ýmist
að reyna að losna við eða sættast við.
Annars er ég alltaf að reyna að vera
ekki of drungaleg og taka lífinu létt.
Það gengur misvel,“ segir Harpa og
glottir.
Tískuóð sveitastelpa
En hvers vegna hefur þú svona sterka
tengingu við menningu sem er svona
fjarlæg?
„Í rauninni er hún ekki svo fjar-
læg. Grænland er til dæmis ekkert
fjarlægt. Menningarheimar indíána
Norður-Ameríku og inúíta í Kanada
hafa mjög mikil áhrif á mig. Ég veit
ekki af hverju en þetta hefur alltaf
heillað mig. Ég hef haft þetta í mér
frá því ég var lítil. Upphaflega var
ég upptekin af indíánum Norður-
Ameríku og heillaðist meðal annars
af navahóum sem gera einstök sand-
málverk. Ég vil ekki að fólk týni lífs-
háttum þeirra og tengingu við jörðina
og náttúruna.“
Harpa er sjálf mikið náttúrubarn
og segist hvergi líða betur en í stíg-
vélum úti í sveit. „Sumir segja að ég
sé klofinn persónuleiki. Pabbi minn
er bóndi og ég ólst að hluta til upp
í hesthúsi. Innst inni er ég algjör
sveitastelpa og vil bara búa uppi í
sveit með fullt af dýrum og börnum
og hafa lífið einfalt. En oft vil ég fara
algjörlega í hina áttina og langar að
lifa og hrærast í menningarsuðupott-
inum New York. Það togast á í mér
miklar andstæður sem getur verið
ruglandi en ég reyni að finna því
farveg, leyfa mér brot af báðu og njóta
þess.“
Einangraðist í suðurríkjunum
Harpa lærði fatahönnun í Listahá-
skólanum og útskrifaðist þaðan árið
2005. Skömmu síðar réð hún sig sem
teiknara og hönnuð hjá tölvuleikja-
framleiðandanum CCP og starfaði
þar í fjögur ár. Síðasta árið bjó Harpa
ein með börnunum sínum tveimur í
Bandaríkjunum þar sem hún vann í
starfsstöðvum fyrirtækisins í Atlanta.
„Hugsunarhátturinn í suðurríkj-
unum var mjög sérstakur og ég pass-
aði ekki alveg þarna inn. Ég var sjálf
hálftætt og stóð mig ekki alveg nógu
Harpa Einarsdóttir fatahönnuður sagði skilið við sýndarveruleikann þegar hún hætti sem hönnuður
hjá tölvuleikjaframleiðandanum CCP eftir fjögurra ára starf. Hún vinnur nú að sinni eigin listsköpun
í raunheimum en áhrifin sækir hún til menningar norðurskautslandanna sem hafa heillað hana frá
barnsaldri. Harpa sagði Þóru Tómasdóttur frá því hvernig verk hennar litast af togstreitunni milli
sveitastelpunnar og tískubrjálæðingsins.
vel. Ég bjó í fallegu einbýlishúsi á tveimur
hæðum og keyrði um á nýjum jeppa en
það var einskis virði þegar vinir mínir
voru ekki til staðar til að njóta þess með
mér. Það var auðvitað fullt af frábæru
fólki þarna úti sem ég kynntist og ég
hefði alls ekki viljað missa af þessari lífs-
reynslu. Ég er mjög þakklát fyrir þennan
tíma hjá CCP þar sem ég hef öðlast meiri
færni sem teiknari en í nokkurri annarri
vinnu.“
Starf Hörpu fólst í að hanna föt á
persónur í tölvuleikjum og nú notast hún
nær eingöngu við tölvur í sinni eigin list-
sköpun en í haust hyggst hún kenna upp-
rennandi fatahönnuðum í Listaháskóla
Íslands hvernig þeir geta notað tölvur í
sinni fatahönnun.
Ætlaði í myndlist
Þú segist grípa í myndlist inn á milli verk-
efna. Er það gamall draumur?
„Ég myndi nú ekki segja að það væri
gamall draumur en ég hef alltaf haft pens-
il í hönd öðru hvoru. Ég sótti um bæði í
myndlist og fatahönnun í Listaháskólan-
um og ætlaði alltaf að fara í myndlistina.
Núna er ég rosalega glöð yfir því að hafa
farið í hönnunina því sá grunnur nýtist
mér vel í því sem ég er að gera í dag. Ég
vinn til dæmis myndirnar mínar að mestu
í tölvu og færi þær svo yfir á striga. Tölv-
an er algjörlega mitt tól og ég nota hana í
öllu sem ég geri. Ég er alveg ómöguleg án
fótósjopps og tölvuteikniborðsins.“
Harpa hélt sína fyrstu alvöru mynd-
listarsýningu í fyrrahaust og er að undir-
búa aðra veglegri. „Nú ætla ég að eyða
lengri tíma í þetta og gera stærri verk og
metnaðarfyllri. En það er svo margt sem
mér finnst gaman að gera í sköpuninni
að ég á erfitt með að festa mig í einhverju
einu. Sem er kannski gott, ég nýt þess að
vera þúsundþjalasmiður.“
Þóra Tómasdóttir
thora@frettatiminn.is
Ég bjó í
fallegu ein-
býlishúsi
á tveimur
hæðum og
keyrði um
á nýjum
jeppa en
það var
einskis
virði þegar
vinir mínir
voru ekki til
staðar til að
njóta þess
með mér.
Stigin út úr
sýndarveru-
leikanum
Harpa segist vera klofinn persónuleiki
sem þrái bæði sveitarlíf með dýrum og
börnum og tískuheiminn í New York.
Ljósmynd/Gunnar Þor
26 viðtal Helgin 21.-24. apríl 2011