Heimilisritið - 01.06.1945, Side 54

FRAMHALDSSAGA EFTIR JOAN MARSH
SKIN OG SKÚRIR
Niðurlag.
Önnu varð allt í einu ljóst,
að hún gat ekki vent sínu kvæði
í kross og haldið til Monks
Longtons, eins og Martin hafði
lagt til. Fyrst og fremst fannst
henni erfitt að fyrirgefa Mat-
ildu framkomu hennar við Mar-
tin og í öðru lagi varð hún að
halda samning sinn við útvarp-
ið.
Hún leit í góðleg augu frú
Foulds.
„Mér þætti vænt um að mega
búa hérna dálítinn tíma“, sagði
hún.
„Velkomið, velkomið“, sagði
frú Foulds hjartanlega.
Anna gat ekki stillt sig um
að brosa, þegar konan var far-
in. Það var auðséð að frú Foulds
hélt að þeim Martin hefði orðið
sundurorða.
Eftir nokkra umhugsun á-
kvað hún að skrifa Matildu
nokkrar línur, til þess að láta
hana vita að þau væru á lífi.
í bréfinu skýrði hún henni frá
því, að hún væri búin að fá at-
vinnu hjá Jarvis við útvarpið
og að heppilegra væri því að
hún yrði í London um stundar-
sakir. Hún gat Martins ekki að
öðru leyti en því, að hann væri
að reyna að útvega sér atvinnu.
FJÓRTÁNDI KAPÍTULI
MARTIN reyndi öll hugsan-
leg ráð til þess að fá eitthvað
að gera. — Hann fór eftir aug-
lýsingum dagblaðanna, árang-
urslaust. Hann gekk frá skrif-
stofum til verksmiðja, frá verk-
smiðjum til verzlana. Enginn
virtist þurfa á aðstoð hans að
halda, jafnvel ekki við auvirði-
legustu verk.
Svo var það einn mörgun að
honum varð starsýnt á auglýs-
ingu nokkra. Þar var auglýst
eftir manni undir þrítugt, sem
gæti tekið að sér eftirlit með
rekstri fasteignar í Hampshire.
Hann hafði einmitt æfingu í
slíku starfi frá Monks Long-
ton.
Hann sendi tilboð og fékk
svar daginn eftir, þar sem hann
var beðinn um að koma til við-
tals í Holton Tower. Bréfritar-
inn nefndist J. William Clay-
ton.
52
HEIMILISRITIÐ