Heimilisritið - 01.05.1948, Qupperneq 40

íííésti það. Svei því aftan! En
hvað er héi'eiginlega á seiði?“'
Ég snýtti mér. Það var ban-
vænn eiturþefur í loftinu, og ég
þekkti þessa djöfuls fýlu.
,.Ef við værum á ])urru landi,
þá ínyndi ég álíta, að mikill og
ljótur krókódíll væri einhvers
sta'ðar á næstu grösum. Þetta er
samskonar moskus-óþefur og
leggur af gömlum krókódílum“,
mælti ég.
‘,;Tíuþúsund krókódílar muildu
ekki samanlagt geta gefið frá sér
jáín "stækan ódaún“, bætti Zuy-
láiid við. „Eg þekki krókódíla-
lyktina mæta vel“.
“,',Hvert í sjóðbullandi!“ mælti .
Príðþjófur. „Það snýr úpp sem
niður á að snúa á sjónum — og
við ei-uni að þvælast á bötnin-
inn“.
Aftur lmykktist ,,Rasmína“
til á öldú, 'sem reið áð henni
fi-ainanverðu frá ósýnilegu skipi,
— silfurgrár sjórinn lék um
bóginn og gusaðist inn á dekkið.
Þetta var grágrænt, dragúldið
vatn, botnfall frá ómælisdjúpi
úthafanna. Þáð ýrðist framan í
mig, og þó að droparnir, sem eft-
ir sátu á midliti mínu, væru jök-
ulkaldir, þá sveið undan þeim
eins og þeir væru sjóðandi heitir.
Þétta dauða undirdjúpavatn var
sprengt upp á yfirborðið vegua
eldsumbrota — þetta ískalda
lognmolluvatn allra ;dda, sem
drap allt kvikt og fól í sér ná-
lykt- gjöreyðingar og tómleika.
Það þurfti livorki þoku né
krókódílaódaun til þess að
skelía ókkur — við skulfum allir
af angist og kulda, hvort sem
var.
„Það var heita loftið, sem
mætir svo köldum sjó, er
veldur þokunni“,. mælti skip-
stjórinn./„Ætli það birti ekki
upp áður en langt um líðiu'“.
„Flautaðu, maðúr! Flautaðu!
— og reyndu að koma okkur út
úr þessum < ógöngum“, anzaði
Keller.
Skipstjórinn greip til flautu-
snúrunnar, — og óra langt aftur
undan örguðu hin ósýnilegu
skip. Þau enijuðu og vældu með
jöfnuín, stígandi tón, únz þau
virtust. koma lit ,úr þokubakk-
aíium og stefna beint á okkur,
sitt á hvora hlið. Eg lmipraði
mig saman og leit undan, á
meðan „Rasmína“ danzaði yfir
öldubrotið, þar sem það þver-
skarst undan liinum þeysandi
hafgömmum.
„Stop!“ sagði Friðþjófur,
„stop! Það er bezt að gefa upp
alla vörn og reyna að forða sér,
í Jesú nafni, áður en það er um
seinan“.
„Ef kafbátskríli fengi gufu-
flautu á borð við þá, sem er í
hafskipinu „Párís", og léti liana
svo leika lausum hala og blása
38
HEIMILISRITIÐ