Heimilisritið - 01.03.1951, Síða 4

1
GUNNAR DAL:
Kveðja
Miðnótt svei-past mánans silfurgljá
og mjtíkum skrefum uppá jörðu rís
úr djúpum sínum, draumsins paradís,
og dókku hári strýkur vanga frá.
Nú hlundar haf og sofa sumarský
í sjafnardraumi f>essa hlýju nótt,
óldubrjóstin bœrast mjúkt og rótt
björt og nakin faðmi himins í.
— I hinzta sinn f>inn heyri ég andadrátt.
I hinzta sinn hér finnast skuggar tveir.
Hér skiljum við og mœtumst aldrei meir.
— Máninn rauði senn af himni fer. —
Fjallasvanur flýr í norðurátt.
Eg fer að morgni heim á eftir þér.
2
HEIMILISRITIÐ