Heimilisritið - 01.10.1951, Qupperneq 23

LETTIE tók viðbragð, þegar
liún sá Fay ljúka upp augunum.
Ungi læknirinn gaf henni bend-
ingu, og í flýti smeygði hún sér
aftur frain fyrir dyrnar.
„Kom inn!“ svaraði Ken Pre-
scott, þegar hún barði að dyr-
urn á vinnustofu hans. Hann
sat við skrifborðið, sneri and-
litinu að dyrunum og hélt á
pappírshníf í hendinni; Lettie
sá að hann ríghélt svo um hann
að hnúarnir voru hvítir.
„Fay líður vel!“ sagði Lettie.
„Eg var búin að lofa að láta
yður vita, þegar hún vaknaði“.
Höndin linaði takið um papp-
írshnífinn.
„Þór hafið veríð óvenjulega
ástúðlegar!“ sagði hann. „Ég
veit ekki á hvern hátt ég get
þakkað yður fyrir, að þér hafið
alltaf gert mér fært að fvlgjast
með horfunum. Og svo alla yfir-
vinnuna, sem þér hljótið að hafa
innt af höndum .. . ! Gjörið svo
vel!“ sagði hann og ýtti stól til
hennar.
Nú tók hann að spyrja hana
um öll einstök atriði. Hann vildi
vita allt til fullnustu .. . þannig
hafði það verið, allar þær vik-
nr, sem Eay hafði legið sjúk
hérna og Lettie hafði þurft að
umgangast þennan kaupsýslu-
mann, sem með því að hreyfa
sinn minnsta fingur, gat molað
alla mótstöðumenn sína mjölinu
smærra.
„Ég hugsa, að Fay nái sér aft-
ur. Prófessorinn er reyndar ekki
mikið gefinn fyrir að lofa of
miklu, en ég þekki hann .. .
hann leit mjög hughreystandi
út!“
Ken Prescott leit niður fyrir
sig, eins og hann væri að reyna
að leyna þeirri gleði, sem skein
út úr augnaráði hans. I sama
bili kom Codin einkaritari hans
inn með einhverja pappíra.
„Ég hef sagt, að þér vilduð
ekki láta ónáða yður, en Bris-
well krefst þess að fá að tala
við yður, Precott. Hann segir að
það sé afar áríðandi. Hann er í
símanum . . .“
Lettie gerði sig líklega til þess
að standa upp og fara, en Pre-
scott gaf henni bendingu um að
sitja kyrri, um leið og hann tók
heyrnartólið. Hún sá að svipur
hans breyttist, og hún heyrði
bæði reiði og undrnn í rödd
hans, þótt hann segði ekki ann-
að en „Jæja“ og „Einmitt“.
„Það h'tur jit fyrir að þér haf-
ið rétt fyrir yður, Briswell!“
sagði Prescott að lokum. „Eng-
inn má yfirgefa skrifstofurnar
. .. og sjáið um að afla upplýs-
inga um alla hér á spítalanum,
læknar og hjúkrunarkonur ekki
undantekin! En farið að öllu
með gætni .. . við skulum sann-
arlega fá þetta upplýst!“
OKTÓBER, 1951
21