Heimilisritið - 01.10.1951, Blaðsíða 24

Prescott lagði heyrnartólið' á
aftur og sagði við Codin:
„Viljið þér fara niður eftir til
Briswell . . . og bíða frekari fyr-
irmæla“.
ÞEGAR CODIN var farinn,
leit Prescott þungbrýnn á dyrn-
ar, sem lokuðust á eftir honum.
„Það er næstum því sama,
hversu há laun niaður greiðir . . .
maður verður fyrir sviksemi eigi
að síður“, tautaði hann.
„Það er sitt af hvoru, sem
maður getur ekki fengið fyrir
borgun!“ sagði Lettie lágt, eins
og hún væri sér þess áskynja,
að orðunum væri beint til henn-
ar. „Til dæmis trúmennsku . ..
og hollustu! Slíkt verður að
verðskuldast ... og skráist ekki
neinu ákveðnu verði . . . eins og
til dæmis baðmull!“
„Sviksemi kostar mikið!“
sagði Prescott. „Eg get næstum
því ekki fengið mig til þess að
trúa því, að Codin muni bregð-
ast mér, og þó er hann sá eini,
sem til mála getur komið!“
„Eruð þér svartsýnismaður?“
spurði hún.
„Nei, miklu fremur raunsæis-
maður, og trúi kenningu Dar-
wins um hið eðlilega úrval! Hinn
sterkasti og duglegasti sigrar . . .
hinn veiki er fyrirfram dæmdur
til tortímingar!“
„Og samt sem áður hafið' þér
stofnað þennan spítala til líkn-
ar þeim veiku ... til þess að
lappa upp á mannkynið!“
„Eg á ekki við hina líkam-
legu yfirburði — heldur hina
andlegu . . . hæfileikana!“
„Og þá yfirburði notar mað-
ur til þess að eyðileggja keppi-
nauta sína . . . og byggir spítala
fyrir peningana þeirra, ekki
rétt?“
Prescott hló lágt.
„Þér hafið vissulega fylgzt ná-
kvæmlega með árásum dagblað-
anna á mig . . . að minnsta kosti
með þeim dagblöðum, sem eru
hliðholl andstæðingum mínum“.
„Er það ekki rétt, að þér
byggðuð þennan spítala skömmu
eftir að þér höfðuð átt drjúgan
þátt í gjaldþroti Edwards Bend-
ers?“
„Ég hóf byggingu hans eftir
síðasta öldurótið á markaðnum!
Það var ekki mér að kenna að
Bender fór á hausinn. Hann var
ekki jafn fyrirhyggjusamur og
ég ... þess vegna varð hann
gjaldþrota“.
Hún hafði gengið út að glugg-
anum og leit niður í spítalagarð-
inn.
„Framkoma yðar gagnvart
Bender var ákaflega göfugmann-
leg, að því er mér hefur helzt
skilizt?“ sagði hún lágt.
„Ekki göfugmannleg .. . en sá
sigraði sem hæfileikana liafði
22
HEIMILISRITIÐ