Heimilisritið - 01.10.1951, Blaðsíða 35

eins og hún væri að leita að ein-
hverjum, og augu okkar mætt-
ust.
Við þekktumst ekki, en hún
hrukkaði ennið, hugsandi á svip-
inn og hið sama gerði ég.
Svo gekk hún fram í anddyr-
ið aftur, en ég lagði bókina frá
mér og bað um eitt viskýglas í
viðbót.
Eg var sannfærður um, að
þessa konu hafði ég einhvern-
tíma áður séð, og þótt undarlegt
megi virðast, þá voru það radd-
. irnar umhverfis mig og hrafl úr
samtali — „Hann fer til Bombay
í næstu viku . . .“, sem endur-
vöktu gamlar minningar — róm-
antík .. .
Ég hafði hitt hana í Cairo ár-
ið 1938. Ég var þá 18 ára gam-
MD-HRAÐLESTINNI
úlföldum eða á sölutorgunum í
all og sagðist vera blaðamaður
fyrir Associated Press, en í raun-
^ inni var ég í sumarleyfi, og það
sem ég leitaði að var, þótt ég
aldrei hefði viljað viðurkenna
það, einmitt rómantík og ekkert
annað.
Fram að þeim tíma hafði ég
ávallt álitið, að rómantík væri
aðeins að finna í ferðalögum á
Khan-el-KhaliI, en mér til mik-
illa vonbrigða komst ég að raun
um, að slíkir viðburðir eru
hreint ekki rómantískir. Ferða-
lög á úlfaldabaki eru líkust þeim
leikfimisæfingum, sem konur
gera til þess að verða grannar,
og strax og ég nálgaðist sölu-
torgin var ég umkringdur af
beiningamönnum og betlurum.
Bæri við að hringskreytt hönd
veifaði til mín úr opnnm dyrum,
þá mátti ég ganga út frá því
sem gefnu, að það væri aðeins
til þess að selja mér teppi eða
annað slíkt, og hver einasti gest-
Ég var sannfœrður
um, að henni fannst
þessi yfirlætisfulli
franski liðsforingi
alveg óþolandi.
OKTÓBER, 1951
33