Heimilisritið - 01.10.1951, Blaðsíða 18

okkur hið mikla kalkinnihald
mjólkurinnar nema að litlu
leyti.
Fái barnið móðurmjólk, not-
ast því hæglega 82 prósent af
kalksöltunum, og er því vel
verndað gegn beinkröm. Sé það
alið á kúamjólk, notast því að-
eins 22 prósent — og þessvegna
er því miklu hættara við sýk-
ingu.
í stríðinu uppgötvuðu menn
hinsvegar, að sé D-vítamíni
bætt í kúamjólkina, notast okk-
ur langtum betur kalkinnihald
hennar, og á síðustu árum hefur
ameríska læknasambandið beitt
sér fyrir, að hver lítri mjólkur
verði látinn hafa 400 alþjóða-
einingar af D-vítamíni. Því
miður er nokkuð erfitt að skera
úr um, hve mikið D-vítamín
verður í mjólkinni — en þó
hefur amerískum vísindamönn-
um tekizt að finna mjög svo ein-
kennilega aðferð til þess. Hvít-
ar tilraunarottur, sem aldar eru
í myrkri, til þess að birtan
myndi ekki D-vítamín í húð
þeirra, fá mjólkurskammta með
breytilegu D-vítamín innihaldi.
Á ákveðnu stigi drepur maður
rotturnar, sker af þeim annan
afturfótinn, klýfur legginn, læt-
ur ljós falla á hann sem snöggv-
ast og dýfir honum því næst
í silfurnítrat. Við það kemur
fram, hjá þeim rottum, sem
fengið hafa nægilegt D-vítamín,
svört lína á beininu, einmitt þar
sem kalksöltin eru að mynda
beinvöxtinn. Hafi rotturnar ekki
fengið nóg D-vítamín, er vaxt-
arlínan grá og ógreinileg.
Vegir vísindanna eru stund-
um dálítið krókóttir. Það, að
dýfa rottufót í silfurnitrat til að
fylgjast með því, hvort manna-
börnum notist til fulls kúa-
mjólk, er víst góð sönnun þess.
ENDIR

VANDAMÁLIÐ LEYST
Hann bað um koss. Hún hrukkaði ennið.
,,Koss“, sagði hún, „túlkar innri kennd. Koss á ennið táknar vináttu,
á höndina lotningu, á munninn hvort tveggja og meira en það. Nú
leyfi ég þér að kyssa mig. Gerðu svo vel.“
Hann hikaði. Með lotningu og vináttu var hægt að öðlast ást. Hann
leit til hennar, ef ske kynni að hann gæti lesið hugsanir hennar. .. .
Hún stóð þarna, mcð höfuðfat slútandi fram yfir ennið og hendumar
í kápuvösunum. Og hann skildi.
16
HEIMILISRITIÐ