Heimilisritið - 30.05.1953, Qupperneq 29

vísa; en þó var einhver annarleg-
ur blær á öllu — það lá eitthvað
í loftinu, að mér fannst. Ég fékk
ekki séð, hver ástæðan var, en
eitthvað var það. Selesen virtist
mjög þreytulegur, uppstökkur og
eirðarlaus. Cynthia var óeðlilega
áköf — en leit að sjálfsögðu mjög
vel út — en hún var næstum sjúk-
lega æst. Það kom mér ókunnug-
lega fyrir sjónir að sjá hana jafn
elskulega í framkomu við mann
á fimmtugsaldri og hún var; það
var rnaður, sem dáði hana ótak-
markað. Annars var Cynthia ekki
vön að fórna augnatilliti á nokk-
urn karlmann, sem var yfir tut-
tugu og fimm !
Þegar gestirnir voru farnir og
við reyktum skilnaðarsígarettuna
uppi í svefnherberginu hennar,
færði ég henni bréf Péturs og
öskjuna. I öskjunni var trúlofun-
arhringurinn; móðir hans hafði
átt hann, en umgerðinni hafði
verið breytt til nýrri tízku, og
upphafsstafir þeirra voru greypt-
ir í bauginn. Cynthia lagði hann
í lófa sinn.
,,En hvað hann ér — dásam-
legur!“ sagði hún, og mér fannst
næsturn því skrýtið, að hún skyldi
taka þannig til orða.
Því næst opnaði hún bréfið.
Þegar hún hafði lesið það, leit
hún á mig undrunaraugum.
,,En Janet, Pétur hefur . . .
hefur komið þessu öllu í kring!“
,,Já, er það ekki dásamlegt ?“
svaraði ég brosandi. ,,Fallegt lít-
ið hús; og Pétur hefur borgað
heilt ár fyrirfram. Hann hefur
fengið mestan part húsgagnanna
með afborgun, en það —“
Skyndilega reis Cynthia á fæt-
ur. *
,,/E, í guðanna bænum, Janet,
geturðu ekki hætt!“
Eg steinþagnaði alveg grallara-
laus.
,,Þú verður að fyrirgefa mér,
elsku Janet mín, ég ætlaði ekki
að vera óvingjarnleg, “ sagði hún
og tók að ganga fram og aftur
um herbergið. ,,En ég vissi ekki
að þetta væri komið svona langt
áleiðis. Mér finnst Pétur varla
geta verið þekktur fyrir að taka
hús á leigu án þess að segja mér
af því.“
,,Nú, þetta er samt það, sem
þið hafið verið að tala um og ráð-
gera árum saman,“ anzaði ég
skilningslaus. ,,Hvað annað ætti
hann að hafa gert ? Ekki gat hann
komið að máli við þig, þar sem
þú hefur verið í London!"
Cynthia sneri sér að mér
skyndilega.
„Og svo er það eitt enn, Janet.
Pétur biður mig um að koma til
High Shalfont ásamt þér strax á
morgun. Það kostar meiri háttar
reikningsskil við pabba í kvöld —
SUMAR, 1953
27