Heimilisritið - 30.05.1953, Blaðsíða 49

og það komu skarpir drættir um
munninn.
„Eg held ég finni mér annan
tjaldstað“, sagði hann.
„Eins og þú vilt“, sagði Bill,
„sléttan hér er víðáttumikil, en
gerð'u mér aðvart, ef þú þarft á
minni leiðveizlu að halda“.
Slim tautaði nokkur blótsyrði
og arkaði upp brekkuna. Bill
beið þar til hann var horfinn úr
augsýn, þá gekk hann að runna,
sem hafði hreyfzt grunsamlega á
meðan hann talaði við Slim.
„KOMDU þá“, sagði hann
íneð uppgerðar hranaskap, greip
inn milli greinanna og dró fram
grannan, spriklandi kvenmann.
„Mig grunaði, að það værir
þú“, sagði hann, er hann sé
vandræðalegt andlit Nagami.
„Hvernig vissurðu, að það var
ég?“ spurði hún.
„Fíll hefði getað falið sig bet-
ur“, svaraði hann, „runninn lék
allur á reiðiskjálfi.
Hann settist í grasið við hljð
hennar.
„Hvar hefurð'u verið? Eg hef
oft gáð að þér“.
„Viltu, að ég sé hjá þér?“
„Ég hef saknað þín“, sagði
hann rólega og dró hana að sér.
Hún kyssti liann og hallaði höfð-
inu að brjósti hans. Hendurnar
spennti hún um hnéð. Hún
/---------------------------------
Skál!
Það var siður í Róm til forna,
að áður en gladiatorarnir fóru inn
á vígsvæðið, fengu þeir glas af
víni. í væntanlegu einvígi var
mikið í húfi, bæði lífið og æran,
og andstæðingarnir voru yfirleitt
litlir vinir. Til þess að tryggja
það, að annar aðilinn liefði ekki
laumað einhverju eiturlyfi í glas
hins, slóu þeir bikurunum svo fast
saman, áður en drukkið var úr
þeim, að vínið skvettist í drykkj-
arílát andstæðingsins.
Þetta er talin vera upphaflega
ástæðan fyrir þvi, að við skálum
nú á dögum hver við aðra. En
óneitanlega er merkingin orðin ó-
lík því, sem áður var.
*.-------------------------------
horfði dreymandi út yíir ána.
„Maðurinn, sem þú talaðir
við, var hann vinur þinn?“
spurð'i hún skyndilega.
„Nei“, sagði hann stutt.
„Það datt mér í hug, því hann
hafði vond augu“.
„Bjáninn þinn“, hvíslaði hann,
„þú ert hjátrúarfull. Hvers
vegna hefurðu ekki bogann með
þér í dag? Það gæti komið krókó-
díll og tekið mig“.
Hún hló, kurrandi hlátri.
„Hjá þér er ég örugg“, sagði
hún, „þú getur áreiðanlega varið
bæði mig og ]jig, ef eitthvað
skyldi koma fyrir“.
Hann ætlað'i að kyssa hana,
SUMAR, 1953
47