Heimilisritið - 01.07.1956, Side 15

til jctrðar. Venjulega dugði eitt
högg. Hann varð hreinn hægri-
handarboxari, með alla orkrma
samanþjappaða í þeirri hönd, en
sú vinstri gat varla gert flugu
mein.
A meðan hnefaleikastjórarnir
hnusuðu út í loftið — fyrst og
íremst af því að stjarna heims-
meistarans Jess Willard var tek-
in að lækka -—- lét einn maður
hendur standa fram úr ermum.
Það var Jack Kearns, sem kömið
hafði auga á hæfileika Demp-
seys. Kearns var ásamt Jack
Blackburn færasti boxkennari og
þjálfari, sem Ameríka hefur átt.
Gæti nokkur komið Jack Demp-
sey til mikils frama, var það hann.
Nú hófst gangan upp á tindinn
fyrir Jack Dempsey. Honum voru
kenndar allar undirstöðureglur
hnefaleikanna, og hann tók
undraskjótum framförum. Jack-
—
Hann kom þjótandi inn á amer-
íska „blómkálsmarkaðinn" með
glæsilega iramtíð í sínu leiftur-
snögga hægrihandarhöggi, og á
mettíma vann hann sig upp í flokk
með albeztu þyngstaflokks hnefa-
leikurum — barði niður alla mót-
spyrnu og ávann sér miklar vin-
sældir. I þessari grein lýsir Arne
Larnéus hinni æfintýralegu sigur-
braut Jack Dempseys.
arnir tveir — Klearns og Demp-
sey urðu hetjur dagsins.
En Jess Willard sat enn sem
fastast í heimsmefstarasætinu.
Kearns valdi andstæðina Demp-
seys með stakri varúð og byrjaði
með þá,. sem ekki voru allt of
hættulegir. En þeir reyndust bara
allt of léttir í höndunum á þess-
um nýja snillingi, sem oftast lagði
andstæðinga sína að velli í fyrsta
höggi. En það er hinsvegar misr
skilningur, að Dempsey hafi ver-
ið nokkur risi að vexti. Hann var
um 185 sm. á hæð og bezta
keppnisþyngd hans var 86 kg.
Þegar hér var komið, höfðu
blöðin komið auga á þennan
hálfþjálfaða lærling, sem menn
reiknuðu með, að myndi í snilld-
arhöndum Jack Kearns verða
mikill meistari. Og sú von brást"
sannarlega ekki.
Takmark Dempseys var keppni
um heimsmeistaratitilinn. Jess
Willard, sterki og risavaxni kú-
rekinn frá Kansas, gat varla verið
svo mjög hættulegur. En Kearns
var gætinn. „Þú skalt vissulega fá
þína eldskírn," sagði hann við
skjólstæðing sinn.
Dempsey var nú ekki lengur
neinn „annararhandar" hnefa-
leikari, sem aðeins gat slegið með.
hægri. Undir leiðsögn Kearns'
hafði hann lært að nota þá vinstri
svo glæsilega, að hún varð bezta
JÚLÍ, 1956
13