Fréttatíminn


Fréttatíminn - 29.11.2013, Blaðsíða 38

Fréttatíminn - 29.11.2013, Blaðsíða 38
É g gifti mig 16 ára. Í araba-löndunum eru stelpur yfir-leitt giftar á aldrinum 16-22 ára. Á þeim aldri eru þær eftirsóttar. Þá eru þær kannski bara búnar að læra að lesa og skrifa en eru ekki farnar að hugsa sjálfstætt og það finnst karlmönnum eftirsóknar- vert. Vel menntuð kona er ógn. Karl- menn forðast konur sem vita meira en þeir. Það er ekki bara þannig í arabaheiminum,“ segir Amal Tamimi. Hún er fædd og uppalin í Jerúsalem í Palestínu en flúði heimilisofbeldi eiginmannsins árið 1995 og fór með börnin þeirra fimm til Íslands. Nafn Amal merkir Von og það er einnig titill ævisögu hennar sem Kristjana Guðbrandsdóttir blaðamaður ritar og er nýkomin út. Við mælum okkur mót á Íslensku kaffistofunni og Amal er að borða ís- lenska kjötsúpu þegar ég mæti. Hún segist vera mjög hrifin af henni og að þegar hún bjó í Palestínu hafi hún líka oft borðað matarmikla kjötsúpu með lambi. Það er kalt þennan dag og það er einmitt á slíkum dögum sem henni finnst íslenska kjötsúpan best. Lítil hrædd stelpa í fangelsi Amal hafði marga fjöruna sopið í Palestínu áður en hún kom til Íslands. Hún var 7 ára þegar sex daga stríðið stóð yfir í júní 1967 og Ísrael tók yfir austur-Jerúsalem og Vesturbakkann en stríðið var aðeins hluti af áralöng- um deilum Ísraela og araba allt frá stofnun Ísraelsríkis árið 1948. Aðeins 13 ára gömul fór Amal í fangelsi í fyrsta og eina skiptið. „Á okkar svæði var það ekki jafn mikið tiltökumál eins og hér á Íslandi. Í Palestínu eru 13 ára börn handtekin, lamin illilega og drepin. Við ólumst upp við að öll rétt- indi voru tekin frá okkur. Ég tók þátt í mótmælum gegn því að Ísraelsríki væri að taka yfir landið okkar eins og margir krakkar gerðu og ég var handtekin eftir að ég kastaði steinum að hermönnum. Það var erfitt að fara í fangelsi en það var litið á alla sem fóru í fangelsi fyrir mótmæli sem hetjur þannig að ég gat ekki talað um tilfinn- ingar mínar. Ég var bara lítil hrædd stelpa sem var lokuð inni í myrku herbergi í tvær vikur og fékk ekkert að tala við mömmu mína. Um tíma hélt ég meira að segja að hún væri dáin. Vistin í fangelsinu var hræðileg og hafði mikil áhrif á mig. Ég ákvað að ég ætlaði aldrei aftur í fangelsi. Frekar vildi ég vera skotin.“ Brátt kom að þeim tíma að jafnöldr- ur Amal fóru að trúlofa sig. „Þegar stelpa verður ung kona, fer að fá brjóst og byrjar á túr, þá fer fólk að spyrja um hana. Foreldrar sem eiga kannski 25 ára ólofaðan son eru að leita að brúði handa honum og spyrja þá for- eldra stúlkunnar hvort þeir séu til í að láta hana giftast syni sínum. Þetta er allt samkomulag og þannig frétti ég af minni trúlofun. 16 ára gömul fór ég í skólann með trúlofunarhring og það þótti mjög flott. Það þýddi að einhver hafði verið að spyrja um mig. Í þessu samfélagi skiptir ekki máli hvað þú gerir eða hvað þú kannt, aðalmálið er að vera gift kona og eignast börn. Það er markmiðið og öllu er fórnað til þess. Við sem ólumst upp við þetta vissum bara ekki betur.“ Andlega ofbeldið verst Hjónaband Amal og Muhammad var afar stormasamt. Þau voru aðeins rétt trúlofuð þegar hann byrjaði að niður- lægja hana og skipa henni hvernig hún ætti að haga sér. Amal sagði móður sinni frá hegðun hans en hún þvertók fyrir að Amal gæti hætt við brúðkaupið. Það myndi frekar skaða orðspor hennar að slíta trúlofun enda þvert á allar hefðir. Saman eignuðust þau fimm börn. Fyrst var áherslan á að hún eignaðist son, því þeir einir voru álitnir gleðigjafar fyrir fjöl- skylduna, og síðan að hún eignaðist annan son því hefð samkvæmt þurftu drengir að eiga minnst einn bróður. Fjórða barnið var sonur og það fimmta líka. Kannski sem betur fer því annars hefði hún þurft að eignast enn eitt barnið. „Þetta var erfitt hjóna- band og ég var aldrei ham- ingjusöm. Mér fannst and- lega ofbeldið verst. Með árunum fannst mér bar- smíðarnar einhvern veginn verða ásættanlegri,“ segir hún. Lögum samkvæmt gat Amal ekki skilið við eigin- manninn án þess að missa forræði yfir börnunum. Í nokkurn tíma lagði hún því um á ráðin að flýja með börnin fimm til Íslands þar sem bróðir hennar bjó, Sal- mann Tamimi. Hún flutti til Íslands árið 1995 með þau Falasteen, Fida, Wala, Majd og Ahd. „Það var mjög erfitt að koma inn í nýtt samfélag, einstæð með fimm börn, og kunna ekki tungumálið. Bróðir minn hjálpaði mér að fá atvinnuleyfi og dvalarleyfi. Ég bjó heima hjá honum fyrstu þrjá mánuðina, þá komst ég inn í félags- lega kerfið og fór að leigja íbúð. Ég var í raun heppin því eins og staðan er í dag myndi ég ekki geta komið inn í landið og fengið félagslega aðstoð strax eftir þrjá mánuði. Ég fékk heim- ilislækni, börnin komust inn í skóla og leikskóla. Þetta var algjör lúxus fannst mér að þurfa ekki að hugsa um neitt nema að vinna.“ Og Amal vann XE IN N IX 1 3 11 0 02 Kíktu við að Fosshálsi 1 í Reykjavík og skoðaðu fallega og skemmtilega öðruvísi gjafavöru frá BoConcept. Falleg gjafavara frá BoConcept! Púði „turn me around“ Púði „Sari“ Bollar „Collectors“ Vasi „Owl purple“ verð kr. 10.790,- stk. verð kr. 8.990,- stk. verð kr. 9.690,- 6 í pakka verð kr. 10.190,- stk. Púði „Six assortments“ Teppi „Sari vintage“ Kertastjakar „Japanese Dolls“ Veggklukka „Mega numbers“ verð kr. 9.190,- stk. verð kr. 18.390,- stk. verð kr. 2.995,- stk. verð kr. 9.490,- stk. Glíman við bróður minn Amal Tamimi var aðeins 13 ára þegar hún var sett í fangelsi í Palestínu fyrir mótmæli. Hún giftist ung og flúði síðar ofbeldisfullan eiginmann með fimm börn og settist að á Ís- landi. Hún naut í fyrstu aðstoðar bróður síns, Salmann Tamimi, en hann sneri við henni bakinu þegar hún hóf sambúð með kristnum manni því það samræmist ekki hefðum mús- lima. Í 18 ár hefur samband systkinanna verið sama og ekkert, en Amal er stolt af því að hafa verið dætrum sínum góð fyrirmynd. Ég vildi ekki að þær yrðu tilneyddar til að giftast múslima. Amal Tamimi ögraði hefðum múslima þegar hún hóf sambúð með kristnum manni. Hún undraðist viðbrögð fjölskyldu sinnar sem afneitaði henni enda hafði fjölskyldan aldrei verið mjög trúuð. Ljósmynd/Hari Framhald á næstu opnu 38 viðtal Helgin 29. nóvember-1. desember 2013
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Fréttatíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.