Læknablaðið - 01.09.1953, Blaðsíða 14

10
LÆKNABLAÐ[Ð
izt lifandi sullir í lungum úr
þessu fé, en samkvæmt erlendri
reynslu (5, 17) er echinococcus
jafnvel algengari í lungum
sauðfjár heldur en lifur, gagn-
stætt því, sem er í mönnum,
þar sem lifrin er talin lang-
algengasti aðsetursstaðurinn.
1 þeim athugunum, sem hér
hefur verið greint frá, hefur
aðaláherzlan verið lögð á að
reyna að finna echinococcns
granulosus í hundum eða
hlöðrustig Iians í lifur og lung-
um fullorðins sauðfjár.
Tafla 7.
Yfirlit um niðurstöður af sullaleit í fullorðnu sláturfé árin 1948—1952.
Sláturstaðlr Fjárfjöldl skoðaður Sullir (tenuicollis) tundust í kindum í netju | í lifur Hundraðs- hluti með c tenuicollis Echino- coccus fannst f;
Sauðárkrókur 1948 (Skagafj.) 5305 47 0
Hurðarbak 1950 (Borgarfj.) 89 14 0
Bvík 1951 (Gullbr. og Kjós) 631 182 3 28.9% 0
Selfoss 1951 (Árness.) 1035 75 3 7.4% 0
Selfoss 1951 (Árness.) 6219 (1300 sullir) 0
Djúpidalur 1952 2776 285 53 12.2% 0
Hella 1952 2249 212 66 12.4% 0
Vopnafjörður 1952 ca. 1000 ? 12 0
Við þessa talningu í slátur-
fé hafa alls fundizt 236 sullir,
sem aðselur liafa haft í lifrinni.
Langflestir þeirra eða 221 hafa
verið tærir. Ilefur þvi verið
auðvelt að ákvarða um hvaða
tegund var að ræða. 14 sullir
liafa verið meira eða minna
ostkenndir eða kalkaðir, og
þrír svo mikið, að ekki var
hægt að ákvarða tegundina
með fullri vissu, þótt hins veg-
ar væri greinilegt, að um
blöðruorm vai- að ræða við
smásjárskoðun. Flestir hafa
þessir sullir legið á yfirhorði
lifrarinnar undir lífhimnunni,
sumir þó legið dýpra, en oftast
náð út á yfirborð líffærisins.
Einstöku blöðruormar hafa
verið óreglulegir í lögun, en
langflestir meira og minna
kúlulaga. Þeir sullir, sem liggja
utan á lifrinni, eru stærri yfir-
leitt en hinir, sem liggja inni í
sjálfn líffærinu. Þvermál sull-
anna hefur verið frá % cm.
upp í í'úma 5 cm. í þeim tæp-
lega 20 þúsundum fullorðins
sláturfjár, sem athugað hefur
verið með tilliti til sulla, höf-
um við aldrei fundið echino-
coccsulli. Má niðurstaða þessi
tejlast athyglisverð, þegar hún
er borin saman við talningu
sollins fjár 1924, enda þótt nið-