Læknablaðið - 01.10.1956, Qupperneq 11

i-'H K N A B L A Ð I Ð
85
eðlilegt og hækkun fram yfir
1%0 vott um yfirvofandi blý-
eitrun.
Það er alkunna, að sérhver
sjúkdómur, sem reynir á blóð-
merginn, t. d. blóðleysi á háu
stigi, cancer, leucaemia, benzol-
eitrun eða Hodkins sjúkdómur,
getur valdið fjölgun á basophilt
p.r. blk., en við þessa sjúkdóma
hefur blóðleysið gert vart við
sig löngu á undan, en við blý-
eitrun er þetta yfirleitt öfugt,
sjaldnast um nokkra anaemia
að ræða þótt mikið finnist af
b.p.r.blk.
Fjölgun á b.p.r.blk. er svo
regluleg í sambandi við klíniska
blýeitrun, að nefnd, sem fjall-
aði um blýeitrun af hálfu heil-
brigðisyfirvalda Bandaríkj-
anna, lét þessi ummæli frá sér
fara:
Fjölgun á b.p.r.blk. er svo
venjuleg í virkri blýeitrun að
finnist hún ekki hlýtur það að
vekja ákveðinn grun um að ekki
sé um blýeitrun að ræða í því
tilfelli og: í flestum tilfellum
á sér stað mikil fjölgun á b.p.r,-
blk. í blóði, samfara öðrum
einkennum. Þessi aukning er
frá 0,7—0,8%0 upp í 35%0.
Fjöldi b.p.r.blk. vex ekkert
að ráði við smávægilega aukn-
ingu á blýinntöku, en verði hún
til muna aukin kemur fram
aokkur óregluleg vaxandi fjölg-
un á þeim. Allmikill munur er
hjá einstaklingum og talsverð-
ar syeiflur frá degi til dags, en
með vaxandi blýáhrifum verð-
ur vart enn meiri fjölgunar, sé
gerður samanburður á hópum
fremur en einstaklingum
(Kehoe). Þessi rannsókn hefur
því, þrátt fyrir takmarkanir
sínar, mikla þýðingu, einkum
til þess að átta sig á blýáhrif-
um hjá starfshópum, en síður
hjá einstaklingum.
Hér á landi, þar sem ekki eru
möguleikar á því að fram-
kvæma blýákvörðun í blóði eða
þvagi hefur klínisk rannsókn,
ásamt talningu á b.p.r.blk.
orðið að nægja.
Með hinum ört vaxandi iðn-
aði hefur þessum rannsóknum
farið fjölgandi og mun ég nú
skýra frá talningum á b.p.r.-
blk., sem gerðar voru á árunum
1938- 1945 og 1949—1956 í
rannsóknarstofu Háskólans. —
Hef ég flokkað þá, sem rann-
sakaðir voru, eftir starfsgrein-
um, en slík flokkun gæti gefið
nokkrar bendingar um blýverk-
un í einstökum starfsgreinum.
þótt æskilegra hefði verið, að
einstök fyrirtæki hefðu verið
flokkuð sér. Slíkt reyndist þó
ekki gerlegt, enda vafasamt
gildi þess, þar sem ekki fylgja
með nægar upplýsingar um
fólkið að öðru leyti. Gildi þess-
arra rannsókna með ’tilliti til
starfshópanna jtakmarkast
einnig nokkuð af því, að hér er
um fólk að ræða, sem ýmist hef-
ur leitað til læknis síns vegna
sérs'taki-a kvartana, sem gáfu