Bændablaðið - 24.01.2013, Blaðsíða 2

2 Bændablaðið | Fimmtudagur 24. janúar 2013
Fréttir
Formannsstaða BÍ:
Sindri gefur
kost á sér
Sigurgeir Sindri Sigurgeirsson,
sauðfjárbóndi í Bakkakoti í
Stafholtstungum, hefur ákveðið
að gefa kost á sér sem formaður
Bændasamtaka Íslands. Nýr
formaður verður kosinn á
komandi búnaðarþingi í byrjun
mars, en Haraldur Benediktsson
mun þá láta af formennsku eftir
níu ára setu. Sindri er fyrrverandi
formaður Landssamtaka
sauðfjárbænda og hefur setið á
búnaðarþingi síðustu tólf árin.
Sindri er fæddur í Reykjavík 5.
apríl 1974. Hann er giftur Kristínu
Kristjánsdóttur og hafa þau búið
í Bakkakoti frá árinu 1994. Þau
eiga tvö börn, Lilju Rannveigu og
Kristján Franklín.
Sindri segir að ákvörðunin
sé tekin vegna þess að hann hafi
mikla trú á íslenskum landbúnaði og
möguleikum hans. „Það hafa margir
haft samband við mig og hvatt mig
til framboðs eftir að í ljós kom að
Haraldur hygðist láta af formennsku.
Það eru bændur alls staðar að af
landinu, úr mörgum búgreinum.
Ég er þakklátur fyrir þann stuðning
og með hann í farteskinu ákvað
ég að láta slag standa. Íslenskur
landbúnaður býr yfir geysilegum
möguleikum og ég hef mikla trú á
honum. Þetta er bara spurning um
að nýta tækifærin, sem hafa kannski
aldrei verið jafn mörg. Það er ljóst að
það þarf að auka matvælaframleiðslu
á heimsvísu og við höfum mikla
möguleika á því.“
Sindri segir að talsverð breyting
verði á Bændasamtökunum á
næstu misserum, með breytingu
á ráðgjafar starfsemi í landbúnaði.
„Það eru spennandi tímar fram undan
og mikilvægt að þétta raðir bænda
í hagsmunagæslu fyrir íslenskan
landbúnað, hvar á landinu sem þeir
kunna að búa og hvaða búgrein sem
þeir stunda. Haraldur Benediktsson
hefur í sinni formannstíð, ásamt
samstarfsfólki sínu, lyft grettistaki
í þeim efnum og mikilvægt er að
halda því góða starfi áfram. Það mun
ég gera nái ég kjöri.“
Sindri er búfræðingur frá
Hvanneyri, þar sem hann lauk námi
árið 1995. Hann hefur frá árinu 2006
stundað viðskiptafræðinám við
Háskólann á Bifröst og tók hluta þess
í skiptinámi við Manitoba-háskóla
í Winnipeg í Kanada. Hann hefur
sömuleiðis starfað við stundakennslu
við Landbúnaðarháskólann á
Hvanneyri síðustu ár samhliða
búskap.
Sindri hefur mikla reynslu
af félagsmálum eins og áður
segir, en auk starfa á vettvangi
landbúnaðar hefur hann verið
virkur í Framsóknarflokknum
og er varaþingmaður flokksins í
Norðvesturkjördæmi. /fr
Norðlenskir skógarbændur
gróður settu alls ríflega 536
þúsund plöntur á liðnu ári og er
það aukning sem nemur rúmlega
70 þúsund plöntum frá fyrra ári.
Engin ný skjólbelti voru ræktuð,
en íbætur í eldri belti voru ríflega
þúsund plöntur.
Valge rður Jónsdó t t i r,
framkvæmda stjóri Norðurlands-
skóga, segir að áætlanir geri ráð
fyrir að á þessu ári verði gróðursettar
rúmlega 600 þúsund plöntur, sem
er aukning frá fyrra ári um nær
100 þúsund plöntur. Sú aukning
sé því miður ekki vegna aukinna
fjárveitinga, því á árinu 2013 séu
fjárveitingar enn skornar niður til
verkefnisins. Fækkun starfsmanna
og áframhaldandi aðhald í rekstri geri
kleift að auka gróðursetningu.
„Fjármagn til skógræktar í landinu
hefur verið skorið allt of mikið niður
á undanförnum árum.
Stjórnvöld verða að fara að gera
upp við sig hvort ætlunin sé að
byggja upp þessa atvinnugrein, það
verður ekki gert með áframhaldandi
niðurskurði. Skaðinn er að hluta til
þegar skeður,“ segir Valgerður og
vísar til þess að nýlega bárust fréttir
af því að Barri á Egilsstöðum væri
komin í þrot, aðrar gróðrarstöðvar
sem sérhæfi sig í rekstri skógar-
plantna hafi átt mjög erfitt með að
láta reksturinn ganga upp undanfarin
ár.
Milljón gróðursettar plöntur skila
14 ársverkum
„Gróðursettum plöntum á Íslandi
hefur fækkað úr um 6 milljónum
plantna niður í 4 milljónir á
undanförnum 5 árum. Það þýðir
að nær 30 ársverk hafa tapast, en
nýleg rannsókn sýnir að hverjar
milljón plöntur sem eru gróðursettar
skila rúmlega 14 ársverkum. Þessi
minnkun hefur ekki bara slæmar
afleiðingar fyrir þau fyrirtæki
sem byggja rekstur sinn upp á
skógarplöntuframleiðslu, heldur ekki
síður þá fjölmörgu skógarbændur
sem hafa tekið land sitt undir
skógrækt og fá svo ekki plöntur til
að gróðursetja. Til framtíðar litið er
svona samdráttur mjög óheppilegur,
þar sem úrvinnslufyrirtæki koma til
með að byggja á stöðugu framboði
timburs,“ segir Valgerður.
Stóraukin eftirspurn eftir íslensku
timbri
Eftirspurn eftir íslensku timbri
hefur að sögn Valgerðar stóraukist
undanfarin ár og er framboðið nú mun
minna en eftirspurnin. „Það er ekkert
sem bendir til að þetta muni breytast á
næstu árum eða áratugum, það koma
stöðugt fram nýir möguleikar til að
nýta timbur og flutningskostnaður
hingað til lands mun væntanlega ekki
lækka stórlega á næstunni.“
Valgerður kveðst ekki hafa trú á
öðru en stjórnvöld fari senn að sjá
tækifærin sem við blasi. Skógrækt sé
ekki lengur tómstundagaman, „heldur
atvinnuvegur sem er arðvænlegur og
þarf að byggja upp af alvöru. Það hafa
verið gerðar fjölmargar áætlanir og
stefnur hérlendis undanfarin ár um
hvernig auka megi verðmætasköpun,
atvinnu, styrkja byggð og fleira mætti
telja, skógræktin smellpassar inn í
þetta allt saman,“ segir hún.
Mikil grisjunarþörf blasir við
Norðurlandsskógar eru nú að hefja
fyrsta starfsárið undir Umhverfis-
og auðlindaráðuneyti eftir að hafa
tilheyrt landbúnaðarráðuneyti frá
upphafi verkefnisins. Valgerður segir
að í nýju ráðuneyti sé skýr vilji til
að auka skógrækt, „og við erum full
bjartsýni á að framlög til skógræktar
verði aukin á ný á næstu misserum.“
Á næstu árum mun grisjunarþörf
stóraukast á Norðurlandi. Nú í
ár er reiknað með að grisja þurfi
30-40 hektara af ungskógi en stóra
stökkið í grisjunarþörf verður eftir
5-6 ár. Þá gera áætlanir ráð fyrir að
grisja þurfi um 140 hektara árlega.
Önnur verkefni verða að sögn
Valgerðar með hefðbundnum hætti,
en þessa dagana eru starfsmenn
Norðurlandsskóga að ganga frá fyrstu
brunavarnaráætlunum og stefnan er
að klára slíkar áætlanir fyrir a.m.k.
fjórðung skógarbænda á árinu.
/MÞÞ
Gróðursettum plöntum hefur fækkað úr 6 milljónum niður í 4 milljónir plantna á undanförnum 5 árum:
Nær 30 ársverk hafa tapast
Það hefur verið drjúgur snjór í Svarfaðardalnum í vetur eins og víðar á Norðurlandi. Hér sést Ófeigur Sigurðsson, tækjamaður hjá Steypustöðinni á Dalvík,
moka reiðveginn við Hringsholt í Svarfaðardal á dögunum. Mynd / Kjartan Snær Árnason
Fjármagn til skógræktar í landinu hefur verið skorið allt of mikið niður á undanförnum árum að mati Valgerðar
Jónsdóttur, framkvæmdastjóra Norðurlandsskóga. Stjórnvöld verði að fara að gera upp við sig hvort ætlunin sé
að byggja upp þessa atvinnugrein. Það verði ekki gert með áframhaldandi niðurskurði. Mynd / MÞÞ
Sigurgeir Sindri Sigurgeirsson