Bændablaðið - 28.11.2013, Side 14
14 Bændablaðið | Fimmtudagur 28. nóvember 2013
Hin árlega uppskeruhátíð
Ferðaþjónustu bænda var haldin
á Hótel Sögu í fyrri viku undir
yfirskriftinni „Á fljúgandi ferð
inn í framtíðina“. Á hátíðinni
voru ferðaþjónustubændum
veitt verðlaun í tveimur flokkum,
Framúr skarandi ferðaþjónustu-
bær 2013 og Hvatningarverðlaun
Ferðaþjónustu bænda 2013.
Á uppskeruhátíðinni veitti
skrifstofa Ferðaþjónustu bænda
sex bæjum innan samtakanna
viðurkenningar. Er það í þriðja
sinn sem skrifstofan veitir verðlaun
sem þessi, en viðurkenningar voru
veittar í tveimur flokkum. Í flokknum
Framúrskarandi ferðaþjónustubær
2013 fengu eftirfarandi viður-
kenningu:
Verðlaun fyrir einstaka
frammistöðu
Ólafur Laufdal Jónsson og Kristín
Ketilsdóttir á Grímsborgum,
Þórólfur Sigurjónsson og Guðný
Vésteinsdóttir á Sveitasetrinu
Hofsstöðum í Skagafirði og Vilborg
Þórðardóttir á Ytra Laugalandi í
Eyjafjarðarsveit. Þessi viðurkenning
er veitt fyrir einstaka frammistöðu á
árinu og byggist matið á umsögnum
gesta auk þess sem leitað var
umsagna erlendra ferðaskrifstofa.
Þá var einnig horft til þeirra gæða
sem staðurinn stendur fyrir að mati
starfsfólks skrif stofunnar.
Mikil þjónustulund
Ólafur og Kristín í Grímsborgum
reka gististað sem er að mörgu leyti
frábrugðinn öðrum gististöðum
þar sem byggingarnar standa við
minnsta hringveg landsins og hefur
tekist að halda fallegri heildarmynd
á svæðinu. Mikil þjónustulund
einkennir gestgjafana og njóta
gestir þeirra einstaklega fallegs og
hlýlegs umhverfis þar sem boðið er
upp á ljúffengar veitingar og góða
þjónustu.
Metnaðarfull uppbygging
Þórólfur og Guðný á Sveitasetrinu
Hofsstöðum í Skagafirði hafa
staðið í mikilli og metnaðarfullri
uppbyggingu á ferðaþjónustubæ
sínum þar sem lagt er upp með
að hámarka ánægju gestanna með
góðum aðbúnaði, frumlegum og
spennandi matseðli með áherslu á
ferskt hráefni úr héraðinu og sölu
ýmissa ætilegra minjagripa sem eru
meðal annars úr smiðju Guðnýjar.
Táknmynd sannrar íslenskrar
gestrisni
Vilborg á Ytra-Laugalandi í
Eyjafjarðarsveit hóf störf sem
ferðaþjónustubóndi á efri árum
og ákvað að láta ekki takmarkaða
tungumálakunnáttu stoppa sig í því að
taka á móti ferðamönnum víðsvegar
að úr heiminum. Hún er táknmynd
sannrar íslenskrar gestrisni og býður
gesti sína velkomna á fallegt heimili
sitt með heimilislegum veitingum,
kaffisopa og léttu spjalli.
Hvatningarverðlaun
Í flokknum Hvatningarverðlaun
Ferðaþjónustu bænda 2013 fengu
eftirfarandi viðurkenningu: Arinbjörn
á Brekkulæk í Miðfirði, Harald og
Bergþóra á Hótel Rauðuskriðu í Aðaldal
og Björn Ingi í Gistihúsinu Kríunesi
við Elliðavatn. Hvatningarverðlaunin
eru veitt félagsmönnum fyrir einstaka
og vel útfærða hugmynd og frumkvæði
að uppbyggingu í ferðaþjónustu
sem miðar að skemmtilegri og
innihaldsríkri upplifun fyrir gestina.
Brekkulækur
Arinbjörn á Brekkulæk hefur í
fjöldamörg ár boðið innlendum
og erlendum ferðamönnum upp
á fjölbreyttar hestaferðir þar sem
gestirnir upplifa ekki einungis einstaka
náttúru landsins, heldur er lagt upp úr
því að þeir kynnist heimamönnum og
fái góða innsýn í sveitalífið, íslenska
menningu og siði.
Hótel Rauðaskriða
Harald og Bergþóra á Hótel
Rauðuskriðu tóku tiltölulega nýlega
við rekstri hótelsins úr höndum
foreldra Haralds. Þau hafa haldið
ótrauð áfram og er enn verið að bæta
svansvottuðum gistieiningum við
Hótel Rauðuskriðu auk þess sem góð
vinna hefur verið unnin í vöruþróun
á sviði fuglaskoðunar og hjólreiða.
Kríunes
Þegar Björn Ingi í Kríunesi hóf
rekstur gistihúss þar, þá stóð bærinn
einn og sér við vatnið. Mikið vatn
hefur runnið til sjávar síðan og nær
byggðin nú nánast að bæjardyrunum.
Björn Ingi og fjölskylda létu ekki
deigan síga og héldu áfram starfsemi
sinni. Kríunes hefur skipað sér
ákveðna sérstöðu sem „sveit í borg“
þar sem er lögð áhersla á fundar-
og veisluhöld auk fjölbreyttrar
afþreyingar í nærumhverfinu.
Uppskeruhátíð Ferðaþjónustu bænda:
Á fljúgandi ferð inn í framtíðina
Það ríkir mikil spenna á
heimili mínu þessa dagana.
Ég og sambýliskona mín erum
óþreyjufull og spennt, börnin
okkar tvö sömuleiðis. Það eru
ekki jólin sem valda spennunni
þó að við hlökkum vissulega öll
til þeirra. Nei, ástæðan er önnur,
við bíðum nefnilega eftir barni.
Börnin mín fjögurra og átta ára
spyrja mikið um nýja systkinið
sem þau munu fá að kynnast á
næstu dögum. Hvernig það muni
verða, hvort það verði stelpa eða
strákur, hvenær við fáum að sjá
það og svo fram eftir götunum.
Frá því við sögðum þeim að von
væri á barni hefur óþolinmæðin
aukist dag frá degi og er nú svo
komið að þau biðja um að kíkt sé
í póstkassann oft á dag.
Já, barnið okkar kemur með
póstinum. Við bíðum eftir því
að eignast lítið fósturbarn í SOS
þorpi einhvers staðar úti í heimi.
Á næstu dögum fáum við sendan
póst með upplýsingum um barnið
okkar, hvað það heiti og hvar það
eigi heima ásamt örlítilli baksögu
um ástæður þess að það er búsett
í SOS barnaþorpi. Við fáum líka
mynd og nú standa yfir umræður á
heimilinu um hvar sú mynd muni
njóta sín best. Sumir vilja hafa
hana á ísskápnum, aðrir benda á
að hún færi vel í fallegum ramma
ofan á píanóinu í stofunni.
Fjölskyldan er þegar farin að
leggja drög að jólagjafakaupum
og bréfaskriftum til nýja
barnsins. Krakkarnir hafa háleitar
hugmyndir um stórar dúkkur og
Playmo-kastala. Við fullorðna
fólkið erum raunsærri og áttum
okkur á að það geta verið ýmis
vandkvæði á að senda svo stórar
gjafir um langa leið til fjarlægra
landa svo að pakkinn nái nú
fyrir jólin. Við ætlum saman að
finna eitthvað fallegt fyrir nýja
fjölskyldumeðliminn og börnin
ætla að teikna myndir og skrifa
bréf. Við hlökkum öll mikið til.
Í SOS barnaþorpunum, sem
eru um allan heim, búa um 80.000
umkomulaus börn. Þessi börn hafa
fengið skjól í þorpunum vegna
þess að þau eru munaðarlaus eða
vegna þess að foreldrar þeirra hafa
ekki getað alið önn fyrir þeim af
einhverjum ástæðum. Börnin
koma stundum af sundruðum
heimilum eða hafa þurft að
þola afleiðingar stríðsátaka eða
náttúruhamfara. Þau eiga oft
engan að. Þegar þau eru tekin
upp á arma SOS barnaþorps
eignast þau móður og systkin
sem umvefja þau ást, umhyggju
og kærleika. Þar er séð fyrir öllum
þörfum þeirra, næringu, hreinu
vatni, heilsugæslu og menntun og
þeim gert kleift að njóta barnæsku
sinnar.
Medikem Tamirat er tvítugur
strákur sem ólst upp í SOS
barnaþorpi í Eþíópu. Hann var
munaðarlaus og átti enga ættingja
sem höfðu kost á að taka hann
að sér. Hans beið framtíð full
óöryggis þangað til hann eignaðist
móður í SOS barnaþorpi og
styrktarforeldra sem studdu hann
með fjárframlögum. Medikem er
nú við nám í Harvard á fullum
skólastyrk og lærir þar stærðfræði.
SOS barnaþorpin urðu til þess að
hann fékk þetta tækifæri í lífinu.
Að gerast styrktarforeldri
barns í SOS þorpi kostar á mánuði
sem samsvarar einni pítsu ásamt
brauðstöngum og sósu, svona til
að setja það í samhengi. Fyrir
sömu upphæð gætir þú stutt
barn sem á enga að svo það njóti
öryggis og mannsæmandi lífs.
Það kostar sem sagt 3.750
krónur á mánuði að gerast
styrktarforeldri. Það jafngildir
123 krónum á dag. Hvað getur
þú gert fyrir 123 krónur á dag?
/fr
STEKKUR
Pítsa eða barn?
Framúrskarandi ferðaþjónustubændur, frá vinstri: Vilborg á Ytra-Laugalandi, Þórólfur og Guðný á Sveitasetrinu
Hofsstöðum og María Brá fyrir hönd Ólafs og Kristínar á Grímsborgum. Mynd / FB
Hvatningarverðlaun, frá vinstri: Björn Ingi í Kríunesi, Harald og Bergþóra á Hótel Rauðuskriðu og Arinbjörn á
Brekkulæk. Mynd / FB
Fjölmenni var á uppskeruhátíð ferðaþjónustubænda á Hótel Sögu í fyrri viku. Mynd / HKr.
Sævar Skaptason, framkvæmdastjóri
Ferðaþjónustu bænda, í ræðustól á
uppskeruhátíðinni. Mynd / HKr.