Bændablaðið - 28.11.2013, Blaðsíða 28

28 Bændablaðið | Fimmtudagur 28. nóvember 2013
„Það eru mörg aðkallandi verkefni
sem brýnt er að vinna að á vegum
samtakanna,“ segir Jóhann
Gísli Jóhannsson skógarbóndi á
Breiðavaði á Héraði, en hann var
kjörinn formaður Landssamtaka
skógareigenda á síðasta aðalfundi.
Tók hann við formennsku af Eddu
Björnsdóttur í Miðhúsum, sem
verið hefur formaður samtakanna
allt frá því þau voru stofnuð
fyrir 16 árum. „Það leggst vel í
mig að taka við keflinu af Eddu.
Hún hefur sinnt þessu starfi með
miklum sóma allt frá upphafi og
má segja að hún hafi búið samtökin
til og haldið þeim gangandi. Það
er auðvitað ekki auðvelt að taka
við af henni en ég mun reyna mitt
besta,“ segir Jóhann Gísli.
Hann segir að eitt af fyrstu stóru
verkefnum nýrrar stjórnar verði að
tryggja fjárhag samtakanna til lengri
tíma. Ljóst væri þó að á meðan sala
á afurðum úr skógum félagsmanna
væri lítil sem engin yrði ekki um
neinar tekjur að ræða af afurðasölu.
„Við höfum ekki úr miklu að
spila, félagsgjöld skila einhverju í
kassann og svo fáum við örlítinn
styrk frá ríkinu en erum ekki á föstum
fjárlögum eða neitt slíkt. Það er því
verðugt verkefni fyrir nýja stjórn að
leita eftir auknu fjármagni svo efla
megi starf samtakanna og vinna með
auknum krafti að hagsmunamálum
félagsmanna,“ segir Jóhann Gísli.
Botn þarf að finnast í
kolefnismálin
Að mörgu er að hyggja en nokkur mál
er varða skógarbændur eru brýnni en
önnur að sögn nýkjörins formanns.
Þar nefnir hann sem dæmi að botn
þurfi að finnast í kolefnismálunum.
Þau hafa verið að velkjast fyrir
mönnum í á annað ár eða frá því ný
lög um loftslagsmál tóku gildi hér
á landi í fyrrasumar. Menn eru ekki
á eitt sáttir um túlkun á kafla sem
fjallar um meðferð losunarheimilda
sem tengist bindingu kolefnis.
Fram kemur í lögunum að þær
losunarheimildir sem verði til
við bindingu kolefnis í gróðri og
jarðvegi eða vegna endurheimtar
votlendis í samræmi við alþjóðlega
skuldbindingar Íslands á því sviði
skulu bókfærðar á reikning íslenska
ríkisins.
Viljum að Alþingi standi vörð
um eignarrétt okkar
Skógarbændur telja sig eiga þá
kolefnisbindingu sem bundin er í
trjám og jarðvegi og segir Jóhann
Gísli að á aðalfundi samtakanna hafa
verið samþykkt að óska eftir því að
Alþingi viðurkenni þá staðreynd.
„Við hermum upp á Alþingi
að standa vörð um eignarrétt
okkar,“ segir hann. „Og við teljum
skynsamlegast að nýta þær tekjur
sem geta skapast af kolefnisgjaldi
til skógræktar.“
Áfram verður á vegum
samtakanna unnið að því að finna
farsæla lausn á kolefnismálinu að
sögn formannsins, en á aðalfundinum
var stjórn falið að skipa nefnd til að
halda áfram vinnu við málaflokkinn.
„Þetta er viðkvæmt mál, en afar
brýnt að á því finnst lausn, sem
stendur hefur það verið að velkjast
um án þess að nokkur botn hafi
fengist. Það er okkur mikilvægt að
málið verði tekið föstum tökum og
við munum að sjálfsögðu berjast
fyrir því að niðurstaðan verði
hagstæð fyrir okkar félagsmenn.“
Nauðsynlegt að vinna
heildarskipulag
Jóhann Gísli segir einnig
nauðsynlegt að vinna að heildar-
skipulagi skógræktar á Íslandi
og að uppbyggingu hennar sem
atvinnugreinar.
„Það er orðið mjög aðkallandi að
fyrir liggi heildarskipulag í skógrækt
hér á landi. Við þurfum í þeim
efnum að taka mið af markvissri
uppbyggingu greinarinnar, að
fagmennska ráði ríkjum við skipulag
skógræktar og úrvinnslu með það
að markmiði að tryggja stöðugt og
öruggt framboð af timbri og öðrum
afurðum skógarins,“ segir hann.
Jóhann Gísli segir að vissulega
valdi sá mikli niðurskurður sem
verið hefur mörg undanfarin ár til
skógræktar áhyggjum og samtökin
mótmælt frekari niðurskurði.
„Framlög ríkisins til skógræktar
hafa lækkað mikið og það hefur
alvarleg áhrif á atvinnugreinina
sem og tengdar atvinnugreinar. Það
er til að mynda alveg ljóst að ekki
verður hægt að hafa jafnt framboð
af timbri úr íslenskum skógum á
komandi árum svo sem að var stefnt.
Gróðursetningar hafa eðlilega verið
minni, í takt við skert framlög og því
munum við á ákveðnu tímabili ekki
geta boðið upp á jafnt magn af timbri
og öðrum afurðum úr íslenskum
skógum.“
Mun setja úrvinnsluiðnaðinn í
vanda
Nefnir Jóhann Gísli að heildar-
fjárveiting ríkisins til landshluta-
verkefnanna fimm hafi á árinu 2009
verið 447,5 milljónir króna, en var
fyrir yfirstandandi ár, 2014 rétt um
387 milljónir. Lækkunin nemur því
ríflega 60 milljónum króna, eða
13,5% og við það bætist að vísitala
Jóhann Gísli Jóhannsson á Breiðavaði nýr formaður Landssamtaka skógareigenda:
Niðurskurður til skógræktar bitnar hart
á atvinnulífi landsbyggðarinnar
Nauðsyn á aðstoð frá ríkinu
Til að LSE geti sinnt forystuhlutverki í úrvinnsluþætti skógar-
afurða verður að koma til aðstoð frá ríkinu í einhverri mynd til
að við getum náð tökum á þeim verkefnum sem við þurfum
að vinna og eru nú þegar orðin mjög aðkallandi. Í mínum
huga er ekki nokkur vafi á að sá peningur sem lagður er í að
skapa betri yfirsýn yfir þessi verkefni mun skila sér til baka.
Við höfum líka bent á að skógrækt gegni mikilvægu hlutverki þegar kemur að fæðuöryggi landsmanna, skógarnir
eiga stóran þátt í að bæta skilyrði til ræktunar og búfjárhalds og í kjölfarið næst betri árangur,“ segir Jóhann Gísli.
„Við hermum upp á Alþingi að standa vörð um eignarrétt okkar,“ segir nýr formaður LSE. „Og við teljum skynsamlegast að nýta þær tekjur sem geta
skapast af kolefnisgjaldi til skógræktar.“ Frá hægri: Pétur, Hlynur, Jói.
Félagsafl sem skiptir máli
Við skógarbændur gegnum lykilhlutverki í skógrækt á Ís-
landi. Það er því mikilvægt að LSE sé leiðandi í faglegu
starfi, taki virkan þátt í að móta áherslur í skógrækt, allt frá
skipulagi og undirbúningi skógræktar til nýtingar skóga og
úrvinnslu. Því eigum við að vera sterkt félagslegt afl sem
skiptir miklu fyrir framgang skógræktar í landinu.