Læknablaðið - 01.06.1967, Blaðsíða 72

104
LÆKNABLAÐIÐ
acetin. Við niðurbrot phenacetins í likamanum myndast para-
amino-phenol, en í því efnasamhandi eru hydroxyl og amínó-
liópar tengdir einum hensólkjarna í gagnstæðum tengslum.1
Samband reykinga og ÞBK hefur einnig verið athugað, og fann
Kerr o. fl. (1965), að tíðni þessara æxla er mun hærri meðal
þeirra, sem reykja, en annarra.5
3-4-benzpyren, sem myndast við reykingar, er sterkur
krabbameinsvaldur. Hér er um vatnsuppleysanlegt efni að
ræða, sem sogast upp í lungun og getur náð verulegri sterkju
(koncentration) í blöðruþvagi. Ef hér við bætist þvagfyrirstaða
með þvagleif (recidual þvag), gefur það auga leið, að efnið
getur haft varanleg áhrif á slimhúð blöðrunnar. Þvagfyrir-
staða sýnist einmitt vera orsök þess kynmunar, sem er á
tíðni ÞBK.°
Flokkun
Allir, sem fást við þennan sjúkdóm, eru á einu máli um,
að nákvæm og samræmd flokkun hafi úrslitaþýðingu fyrir
að beita megi meðferðaraðferðum rétt, dæma um borfur sjúkl-
inga og meta árangur af ineðferð.
T-l: Papillomae eða cancer in situ og þau æxli, sem ná aðeins niður
i undirþekjustoðvef T-2: Æxli, sem ráðast í vöðvalagið, en aðeins í
yfirborð þess. T-3: Æxli, sem ráðast djúpt í vöðvann eða gegnum hann
og vaxa nokkuð utan við blöðruvegginn, en ná ekki til annarra líf-
færa. T-4: Æxli, sem vaxa í aðliggjandi líffæri og festa blöðruna.