Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.06.1967, Blaðsíða 91

Læknablaðið - 01.06.1967, Blaðsíða 91
Dopamet Farmakologi Talrige dyreeksperimentelle og kliniske for- sog har bekræftet methyldopa's antihyper- tensive virkning. Den hypotensive mekanisme er næppe sik- kert klarlagt, men den mest sandsynlige teori gár ud pá, at methyldopa i organis- men omdannes til methyldopamin, og at dette biologisk inaktive stof beslaglægger den plads i cellerne, som normalt optages af det biologisk aktive noradrenalin-forsta- dium, dopamin. I overensstemmelse med det her anforte er det sandsynligt, at methyldopa virker blod- tryksnedsættende ved at gribe direkte ind i den biologiske abnormitet, som formentlig ligger til grund for essentiel hypertension, idet indholdet af transmittersubstans i de perifere sympatiske nerveender og dermed den perifere modstand nedsættes. Den hojredrejende isomer kan ikke omdan- nes til methyldopamin og er - som man altsá ogsá kunne vente det - biologisk in- aktiv. Den racemiske form af methyldopa absor- beres dárligt fra tarmen, kun 15-30 % gen- findes i urinen i uændret form eller som metabolitter af alfa-methyldopamin. Den biologisk aktive, venstredrejende isomer (Dopamet) synes at absorberes noget bed- re (ca. 50 % absorberes). Klinik Stoffet er virksomt hos ca. 70-90 % af pa- tienter med essentiel hypertension. Orto- statiske gener optræder sædvanligvis ikke ved almindelig dosering. Legemligt arbejde táles almindeligvis godt, itfet blodtrykket kun falder lidt under ar- bejde. Stoffet kan med fordel anvendes til patien- ter med moderat kompromitteret nyrefunk- tion, idet nyregennemblodning og glome- rulusfiltration forbliver uændret. Indikation Essentiel hypertension, herunder ogsá ma- lign hypertension. Nefrogen hypertension. Dosering 1 tablet (250 mg) morgen og aften. Dosis oges med V2-I tablet med mindst 3 dages interval. Ofte er dogndosis 1 g - over 2 g bor ikke anvendes. Ved storre dosering er det ofte en fordel at dele dogndosis op i 3-4 doser. Ved nedsat nyrefunktion bor man oge dosis forsigtigt (V2 tablet ad gan- gen). Thiazidernes hypotensive virkning potense- res af Dopamet. Bivirknniger Karakteristisk for Dopamet er den sjældne forekomst af svære bivirkninger. Den al- mindeligste bivirkning er dosighed, som svinder spontant ved fortsat indgift eller dosisreduktion. I sjældne tilfælde ses depression, torhed af mundslimhinden, tilstopning af næsen, gastrointestinale symptomer, hovedpine, svimmelhed, huderuption, artralgier, vægt- forogelse, odemer og impotens. Enkelte til- fælde af bloddyskrasi og Parkinsonisme er beskrevet. Disse symptomer svinder ved seponering af stoffet. Hos nogle patienter er der iagt- taget feber og laboratoriemæssige tegn pá leverbeskadigelse. Ogsá disse symptomer svinder ved sepo- nering, og for ca. V3 af patienternes ved- kommende kan man senere genoptage be- handlingen, uden at de omtalte symptomer recidiverer. Forsigtighedsregler Dopamet er kontraindiceret ved akut he- patitis, levercirrhose og nylig overstáet cardialt eller cerebralt insult. Præparatet bor anvendes med forsigtighed til patien- ter, som tidligere har haft leverlidelse, el- ler som har en betydelig nedsættelse af nyrefunktionen eller en psykiatrisk anam- nese. Dispensering Tabletter á 250 mg med delekærv. DUIVIEX Einkaumboö: Hermes s.f., Box 316, Reykjavik
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.