Læknablaðið - 01.12.1970, Síða 34

182
LÆKNABLAÐIÐ
stofnuninni. Auk þess voru á fundinum alþingimenn kjördæmisins.
Alls voru þátttakendur á fundinum um 60.
Heilbrigðismálin voru aðalmál fundarins. Voru þau rædd frá kl.
14-22 laugardaginn 6. sept. Alls voru fluttar 27 ræður auk framsögu-
erinda, en þau voru flutt af Stefáni Þorleifssyni, sjúkrahúsráðsmanni
á Neskaupstað, Sigurði Sigurðssyni landlækni, Arinbirni Kolbeinssyni,
formanni Læknafélags íslands, og Árna Björnssyni læikni.
Fulltrúar Læknafélags íslands skýrðu frá þeim meginorsökum, sem
hindra störf lækna í strjálbýli. Var á það bent, að það væri alþjóðlegt
vandamál og ýmislegt mætti læra af því, sem aðrar þjóðir gerðu til
að leysa vandann, en að jafnaði yrði þó að hafa í huga 'hinar sérstöku
íslenzku aðstæður. Orsökunum var skipt í tvo aðalflokka:
I. Hinar almennu ástæður. Það er ríkjandi tilhneiging fólks að flytja
úr dreifbýli í þéttbýli. Þannig rísa upp kaupstaðir, kauptún og borgir,
þar sem fólki finnst, að það njóti betur þæginda, nútímatækni og
menningar en á afskekktum stöðum.
II. Astæður, sem varða lækna sérstaklega og gera störf í strjálbýli
óaðgengileg. í þessum flokki voru m. a. talin eftirfarandi atriði: a) fag-
leg einangrun, b) stöðug vaktþjónusta, c) misbrestur á eðlilegum
leyfum, d) ófullnægjandi starfsaðstaða ('húsakynni, tæki), e) óskipt
ábyrgð í starfi, f) menntun lækna miðast við aðrar aðstæður, þ. e. a. s.
störf við stofnanir, við 'sérhæfingu í starfsvali; g) vanmat á læknis-
þjónustu dreifbýlisins, h) samgönguerfiðleikar, einkum á veturna, bæði
til að vitja sjúklinga og flytja á þá staði, þar sem unnt er að veita að-
aðkallandi læknisþjónustu, i) skortur á þjálfuðu aðstoðarfólki.
Þá var skýrt frá könnun Læknafélags íslands á starfsaðstöðu hér-
aðslækna, svo og skoðanakönnun, sem gerð var meðal lækna yngri en
40 ára og nokfcurra læknastúdenta á árinu 1967, og greint frá niður-
stöðum þeirrar könnunar. Þar kom fram, að enginn af þeim, sem svör-
uðu spurningum, hafði í hyggju að gera að ævistarfi læknisþjón-
ustu í einmenningshéraði. Þá var einnig bent á það, að ef hægt
væri að koma á samstarfi læfcna, mundu margar af þeim orsökum, sem
áður var bent á að hindruðu lækna í að starfa 1 strjálbýlinu, fa'lla
burtu.
Þá var einnig lögð áherzla á það, að breytingar á menntun lækna-
stúdenta og aukin viðurkenning á starfi lækna í strjálbýlinu, svo og
sérfræðiviðurkenning í almennum lækningum, væru veigamiklir þættir
til þess að ráða fram úr þessu vandamiáli. Þá var einnig bent á, að
væntanleg er breyting á læknakennslu í læknadeild, þannig að lögð
verði meiri áherzla á almennar lækningar. Sömuleiðis er fyrirhuguð
breyting á reglugerð um veitingu sérfræðileyfa, þannig að almennar
lækningar fái sama sess og sérgreinar hafa nú. Þá var bent á, að
skyldustörf læknakandídata í héraði væru í rauninni neyðarráðstöfun
og hefðu istuðlað að því, að störf þessi væru vanmetin hjá læknum. Er
ekki unnt að búast við, að sú þjónusta, sem menn inna af hendi vegna
lagaboða, verði eins vel af hendi leyst og sú, sem veitt er af áhuga á
starfinu sjálfu. Bent var á, að taka þyrfti upp það fyrirkomulag, að