Læknablaðið - 01.12.1970, Blaðsíða 60

196
LÆKNABLAÐIÐ
flesta virka daga vikunnar, og eru sumir einnig ráðgjafar á ýmsum
öðrum spítölum. Tíðir flutningar frá einum vinnustað til annars, sama
vinnudag, eru því óhjákvæmilegir og ómótmælanleg staðreynd. Lækn-
ar fara ekki fram á bílakostnað frádreginn skatti til að fara í vinn-
una að morgni og heirn að kvöldi fremur en aðrir þegnar. En um nauð-
synlega flutninga milli vinnustaða innan sama vinnudags hljóta að gilda
sömu reglur og um vitjanir, því að flutningar þessir gegna því hlutverki
einu, að læknir og sjúklingur nái saman svo sem við vitjanir í heima-
hús.
Auk þess, sem fram kom í bréfi stjórnar Læknafélags Reykjavík-
ur um lækna ríkisspítalanna og Borgarspítalans, viljum við benda á,
að ýfirvinna allt að 40 tímar á mánuði er ekki óalgeng. Má af því ráða,
að ferðirnar, sem af þessari yfirvinnu stafa, hljóta að vera allmargar.
Þá eru sérfræðingar spítalans iðulega kallaðir utan vakta til að gegna
vandamálum innan sérgreina sinna vegna sjúklinga á hinum ýmsu
deildum spítalans. Ennfremur viljum við benda á, að vakthafandi
námskandídatar og sérfræðingar kalla iðulega á lækna, þótt þeir séu
ekki á vakt, ef eitthvað er að hjá sjúklingum þeirra. í bréfi stjórnar
læknaráðs St. Jósefsspítalans, dags. 7.3., var þess getið, að þessi vinnu-
máti tíðkaðist þar aðeins, en það er ekki rétt, eins og auðvelt mun
vera að fá staðfest hjá viðko-mandi læknum. Þessar ferðir, svo og marg-
ar ferðir, sem læknar fara af eigin hvötum, utan vakta, til að hyggja
að sjúklingum sínum, eru yfirleitt ekki tíundaðar semyfirvinna og koma
því hvergi fram, en eru eigi að síður staðreynd. Flestir læknanna gegna
og stofupraxís og sumir ráðgjafastörfum við önnur sjúkrahús og hæli.
Margir lækna þessara spítala eru jafnframt kennarar við læknaskól-
ann, tannlæknaskólann, hjúkrunarskólann og meinatækniskólann og
leiðir sú kennsla í mörgum tilfellum til flutninga með bíl milli vinnu-
staða. Eins nota læknar oft bíla sína í ýmiss konar snatt fyrir stofn-
anirnar.
Læknar Borgarspitalans gegna og sjúkradeildum í Heilsuverndar-
stöðinni og munu einnig þurfa að gegna Hvítabandinu innan skamms
tíma. Nokkrir læknar starfa og við Elli- og hjúkrunarheimilið Grund
og við Dvalarheimili aldraðra sjómanna, Hrafnistu. Af þeim störfum
hljótast sömu flutningar og sömu skyldur við sjúklinga vegna útkalla
og við sjúkrahúsin.
Ennfremur starfa nokkrir læknar hluta úr degi einu sinni eða
oftar við stofnanir eins og Krabbameinsfélagið og Hjartavernd og eru
trúnaðarlæknar ýmissa fyrirtækja víðs vegar um bæinn.
Af þessari upptalningu má sjá, að meginreglan hlýtur að vera sú,
að læknar vinni á fleiri en einum vinnustað auk þess, sem þeir fara al-
mennt í vitjanir.
Það skal viðurkennt, að heimilislæknar muni fara í fleiri vitjanir
en sérfræðingar. Það er þó staðreynd, að flestir fara í einhverjar vitj-
anir, sumir oft, en aðrir fáar. Sýnist vart réttlætanlegt að móta meg-
inreglur um sérfræðinga að verulegu leyti með hliðsjón af þeim fáu,
sem minnst nota bíla í starfi sínu.