Læknablaðið - 01.04.1977, Qupperneq 66

82
LÆKNABLAÐIÐ
sín við sjúklinginH eðá aðstandendur hans
og gildir þá að nota mál, sem almenningur
skilur og forðast hvers kyns læknisfræðiieg
heiti.
Munnlega prófið er svo haldið seinni
daginn og varir nákvæmlega 20 mínútur.
Það fer þannig fram að tveir sérfræðingar
(úr hyaða sérgrein læknisfræðinnar sem
er) fá' hvor um sig að spyrja menn í 10
mínútur. Þeir mega að sögn spyrja um
hvað sem er, en oftast er efnið viðráðan-
legt sjúkratilfelli. Að auki er viðstaddur
þriðji aðilinn, sem dæmir um enskukunn-
áttu manna. Það er erfitt að geta sér til
um innbyrðis gildi prófhluta, en maður
skildi ætla miðað við fyrirhöfn, að munn-
lega prófið gilti talsvert mikið. Auk fag-
legrar þekkingar og enskukunnáttu er
næstum öruggt að framkoma, litarháttur
og fleira hlýtur að hafa áhrif. Niðurstöður
prófanna eru svo venjulega kunnar einni
viku síðar.
Ég hef hér að framan að mestu sleppt
að geta þeirra gagna, sem senda þarf á
hverju stigi. Þetta skýrir sig sjálft af
þeim umsóknareyðublöðum, sem fylla þarf
út, meðal annars fyrir T.R.A.B.-prófið, um-
sókn um takmarkað lækningaleyfi og
ileira.
GEÐSJÚKDÓMAFRÆÐI
Sérnám í geðsjúkdómafræðum í Bret-
landi hefur tekið nokkrum breytingum
undanfarin ár. Gerðar hafa verið auknar
kröfur um gæði og strangara aðhald á
þeim sjúkrahúsum, sem bjóða upp á sér-
nám í greininni. The Royal College of
Psychiatrists4 birtir reglulega skrá um öll
geðsjúkrahús í Bretlandi og flokkar þau
eftir kostum og göllum. Félagið er ábyrgt
fyrir skipulagi allrar „postgraduate“ þjálf-
unar í greininni. Námið er að jafnaði talið
spanna 3-4 ár, en er misjafnt eftir því
hvað menn leggja helst fyrir sig. Félagið
býður upp á svokallað „membership“ próf
og er því að jafnaði lokið eftir 3ja ára
formlega þjálfun. (Upphafspróf er oftast
tekið í lok fyrsta ársins). Önnur próf og
gráður, sem hægt er að vinna að eru m. a.:
D.P.M., M. Phil., Ph. D., M.D.
Kennslusjúkrahúsin í London eru eftir-
sótt og ber þar helst að nefna The Mauds-
ley Hospital og The Bethlem Royal Hos-
pital, sem eru tengd The Institute of
Psychiatry (University of London). Ásókn
í launuð störf á þessum tveim stöðum er
jafnan mikil og hefur umsækjandi að því
er talið er um 2% líkur á að hljóta slíka
stöðu. Á hinum 9 kennslusjúkrahúsunum
í London, þar sem er deild og prófessor
í geðsjúkdómafræðum, eru líkur umsækj-
enda taldar um 10%.
Auk þessara launuðu starfa er svo jafnan
nokkur fjöldi „Clinical Assistants" staða,
sem eru ólaunaðar og klínísk vinnuskylda
mjög takmörkuð. Þessir aðilar þurfa auk
kennslugjalda að bera sjálfir allan kostnað
af framfærslu sinni. Um eðli námsins er
að sjálfsögðu afar erfitt að alhæfa þar eð
geðsjúkdómafræðin spannar yfir svo mörg
ólík áhugasvið. Hins vegar held ég að það
sé ekki langt frá sanni að segja að bresk
geðsjúkdómafræði styðjist aðallega við
„medisinska módelið".
PÓSTÁRITANIR:
1 The General Medical Council
(Overseas Registration Division),
25 Gosfield Street, London, WIP 8BP.
2 Attachment Scheme for Overseas Doctors,
Department of Health,
Alexander Fleming House,
Elephant and Castle, London, S.E. 1.
3 Medical Defence Union,
Tavistock House South,
Tavistock Square, London, W.C. 1.
4 The Royal College of Psychiatrists,
17 Belgrave Square,
London, SWIX 8PG.