Læknablaðið - 15.08.1987, Síða 8

192
LÆKNABLAÐIÐ
sjúklingar) og hnúðs-stigið (mynd 7) i tíu (5
sjúklingar). Af klínískum upplýsingum mátti
ráða, að sýnin hefðu ekki verið valin til að sýna
ákveðin vefjafræðileg stig og að sjúkdómurinn
hefði sennilega fjölbreyttari vefjagerð en sýnin
gáfu til kynna, þ.e. að KS gæti verið á fleiri en
einu vefjafræðilegu stigi samtímis.
Við mat á einstökum þáttum i vefjagerð sást að
spólufrumur, rauð blóðkorn utan æða,
bandvefsþræðir (mynd 8), þykkt æxlis og
meðalaldur sjúklinganna fóru vaxandi með
stighækkun, en plasmafrumum fækkaði og
hemósíderín minnkaði. Allir, sem voru með
sjúkdóminn á bletts-stigi, höfðu fengið stera, en
enginn þeirra sem voru með sjúkdóminn á hnúðs-
stigi. Frumuskiptingar sáust í öllum sýnum á
hnúðs-stigi, en ekki í hinum. Sár sáust í fjórum
vefjasýnum, sem öll voru með KS á hnúðs-stigi.
Upplýsingar um meðalaldur sjúklinganna við
vefjagreiningu á Kaposisarkmeini, aldursbil og
Mynd 5. Húösýni frá sjúklingi með KS á bletts-stiginu.
I leðurhúð (dermis) sjást áberandi og óreglulegar œðar,
en lítið er af spólufrumum. Plasmafrumur sjást víða
(HE-litun, stækkun 50 x ).
Mynd 6. Húðsýni frá sjúklingi með KS á
þykkildis-stiginu. Æðar eru áberandi í leðurhúð, en
spólufrumur einnig (HE-litun, stækkun 50 x).
Mynd 7. Húðsýni frá sjúklingi með KS á hnúðs-stiginu.
Spólufrumur eru yfirgnæfandi, en einnig sjást
þunnveggja æðar (HE-litun, stækkun 50 x).
Mynd 8. Bandvefslitun (reticulin) á sama sýni og á
mynd 3. Þessi litun sýnir betur æðafjöldann og
bandvefsaukninguna (HE-litun, stækkun 50 x).