Læknablaðið - 15.10.1989, Blaðsíða 17

LÆKNABLAÐIÐ
285
Tafla IV sýnir að verulegur mismunur var á
aðdraganda innlagnar. Yfirvofandi innlögn var
hjá 75,2% sjúklinga á geðdeildum en 32,5%
hjá öðrum sjúklingum.
Tafla V sýnir að aðstandendur sjúklinga á
geðdeildum áttu næstum jafn oft frumkvæði
að innlögn og læknar, en læknar áttu oftast
frumkvæðið hjá sjúklingum á öðrum deildum.
Svör sjúklinga og aðstandenda um nauðsyn
innlagnar voru flokkuð í þrennt, eins og sést
á súluritinu: I fyrsta lagi voru þeir sem töldu
innlögn nauðsynlega. I öðru lagi voru þeir
sem töldu innlögn ekki beinlínis nauðsynlega
en samt rétt að sjúklingur legðist inn. I þriðja
lagi voru þeir sem töldu innlögn óþarfa.
Þrisvar sinnum fleiri sjúklingar á almennum
deildum og jafnmargir aðstandendur á báðum
deildum töldu innlögn nauðsynlega. Alls
voru 17 sjúklingar (46%) á geðdeildum
og þrír sjúklingar á öðrum deildum þeirrar
skoðunar að innlögn væri ekki nauðsynleg.
Tíu sjúklingar (27%) á geðdeildum töldu
innlögn óþarfa.
Sjúklingar voru einnig spurðir hvort þeir væru
sáttir eða ósáttir við innlögn. A geðdeildum
voru 20 sjúklingar (54,1%) sáttir. Þrem var
sama og 14 voru ósáttir við innlögn. A öðrum
deildum voru 33 sjúklingar (91,7%) sáttir,
einum var sama og tveir voru ósáttir við
innlögn.
Fram kom að allir aðstandendur voru sáttir
við hvemig að innlögn var staðið. Þó óskuðu
fimm aðstandendur eftir því að innlögn hefði
getað orðið fyrr, þrír þeirra voru aðstandendur
sjúklinga á geðdeildum og tveir á öðmm
deildum. Aðeins sex sjúklingar á geðdeildum
og tveir á öðmm deildum vildu að öðmvísi
væri að innlögn staðið, t.d. að ekki innlagðir
með þeir væm aðstoð lögreglu, að of löng bið
væri á bráðamóttöku o.s.frv.
Tólf sjúklingar á geðdeildum töldu að sami
árangur næðist án innlagnar en aðeins fjórir
sjúklingar á öðmm deildum.
UMRÆÐA
Sjúklingar jafnt sem aðstandendur tóku
spumingunum vel og margir vildu ræða
frekar um innlögn og önnur vandamál.
Fram kom í könnuninni að munur var á
aldursdreifingu sjúklinganna. Þannig voru
Tafla V. Hver átti frumkvæði að innlögninni að mati
aðstanenda.
Frumkvæöi aö innlögn Geödeildir Aörar deildir
Sjúklingur 1 4
Aðstandandi 15 4
Læknir 19 32
Aðir 1 -
Samtals 36 40
X2 = 11.16 df = 2 P<0.01
Fjórir aöstandendur sjúklinga á geðdeildum tóku ekki þátt í
könnuninni.
Fjöldi
sjúklinga
Súluritið sýnir skoðun sjúklinga og aðstandenda á
nauðsyn innlagnar.
sjúklingar á geðdeildum almennt yngri en
sjúklingar á öðmm deildum. Einnig kom
fram að fjölskyldutengsl voru ólík, fleiri
makar vom meðal aðstandenda sjúklinga á
öðmm deildum en geðdeildum. Að einhverju
leyti skýrist þessi munur af aldursmuni
sjúklinganna, en ekki síður af því að færri
sjúklingar á geðdeildum giftast eða em í
sambúð. Sumir geðsjúkdómar skerða hæfni
til hjúskapar og sambúðar. Stuðningur við
sjúklinga á geðdeildum byggist því á öðrum
fjölskyldutengslum og hvers konar samvinna
og aðstoð meðferðaraðila við aðstandendur
byggist því á ólíkum forsendum.
Jafn margir eða 2/3 hlutar sjúklinga á
geðdeildum og á öðmm deildum vom í
meðferð hjá læknum fyrir innlögn og enginn
marktækur munur var á tímalengd veikinda
fyrir innlögn.
Samskipti við lækna vom því að þessu leyti
svipuð. í 70% tilvika sáu aðstandendur