Nýjar kvöldvökur - 01.06.1929, Blaðsíða 28

78
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
»Því frekar er ástæða til að jeg komi«.
»Jeg vil ekki fá þig hingað til að hanga
yfir mjer, fyr en grímudansbúningarnir
eru búnir. ó! Þú ættir bara að sjá þá
Norvin. Einn þeirra er úr hvítu silki, út-
saumaður með rósum og lagður perlum;
hann er töfrandi«. Eftir litla þögn bætti
hún við:
»Heyrðu, Norvin, hvað kostar það mik-
ið að kaupa fremstu síðu af einhverju
blaði undir auglýsingu?«
»Jeg veit það ekki. Jeg held að það sje
ekki hægt«.
»Mjer datt í hug, hvort þú gætir það
ekki — og afturkallað trúlofun okkar«.
»Viltu að henni verði slitið ?« Hann
átti bágt með að leyna ákafanum í rödd
sinni.
»Nei! — En jeg vildi gjarnan láta
svo, þar til eftir grímuballið. Þú mátt
ekki reiðast. Jeg verð auðvitað altaf að
sitja hjá, þar sem jeg er sama sem gift
þjer. Auðvitað elska jeg þig, en jeg get
ekki látið tilfinningar mínar hindra það,
að árangur grímuballsins verði góður.
Finst þjer það?«
»Skilurðu það ekki, að þetta er mál, sem
ekki er hægt að hæðast að?«
»Jú, auðvitað. Jeg hefi lært mikið af
því«.
»Hvað hefir þú þá lært af því?«
»Að jeg eigi ekki að trúlofa mig fram-
ar«.
»Jeg vona að þess þurfi ekki. Ætlar þú
þjer að giftast mjer, Myra Nell, eða
ekki ?«
»Jeg veit ekki. Stundum er jeg alveg á-
lcveðin í því, en stundum er jeg svo hrædd
um að þá komi enginn í heimsókn til mín.
Jeg verð gömul eins og þú«.
»Jeg er ekki gamalk.
»Við verðum bæði gráhærð og — nú
get jeg ekki talað meira við þig. Þarna
kemur Bernie með fult fangið af kjólum
og munninn fullan af títuprjónum. Ef
hann fær hóstakviðu, verð jeg einstæð-
ingur í veröldinni. Nei, þú getur ekkr
fundið mig næstu viku og jeg vil ekkert
frá þjer heyra nema...«
»Hvað?«
»Jú, það þreytir mig svo mikið að
reyna alla þessa kjóla. Jeg er nærri því
altaf svöng«.
»Jeg geri ráð fyrir að súkkulaðibirgð-
ir þínar sjeu að verða búnar?«
»Já, nærri því. Jeg á ekki ósnertart
pakka eftir. Jeg er búinn að naga af þeim.
öllum«.
Blake vissi ekki hvort hann ætti að
taka þessu í spaugi eða reiðast. En ekk-
ert gat spilt gleði þeirri, sem hann fann
til, yfir vaxandi vináttu hans og Vittoriu,
sem hann oft hitti, þótt hún bannaði hon-
um að koma heim til Olivettu í hinn er-
lenda hluta bæjarins. Smátt og smátt
minkaði feinmi hennar og jafnframt
fjekk óttinn fyrir lífi vinar hennar hana
til að gleyma því, að hún ætlaði að gerast
nunna.
En henni var ómögulegt að komast eft-
ir nokkru um Belisario Cardi, og Blake sá
þá ekki annað ráð vænna, en að reyna að
komast eftir því hvað Cæsar Maruffi
vissi. Ef Cæsar hefði raunverulega skrif-
að brjefin, virtist ósennilegt, að ekki
mætti fá hann til að leysa frá skjóðunni,
þrátt fyrir ótta hans við Cardi.
Án þess að hugsa um sjálfan sig, fór
Blake því að verða tíður gestur í Red
Wing Club. En Cæsar var mjög fámálug-
ur og sjálfur þorði hann ekki að segja
neitt. Loks varð hann leiður á þessum-
feluleik og einsetti sjer kvöld eitt, að nú'
skyldi til skarar skríða.
Það var orðið framorðið, þegar Norvin
loks kom inn í kaffihúsið. Maruffi var
þar eins og vanalega, en var búinn að
borða og sat að spilum með nokkrum
löndum sínum. Þeir heilsuðu allir Noi'vin.