Sagnir - 01.06.1992, Blaðsíða 72

Sagnir - 01.06.1992, Blaðsíða 72
í anda þessarar þjóðemishyggju fóru Alþingi og reyndar fleiri að veita listamönnum og listamannsefnum fjárstyrki. Sýna þurfti að við gætum staðið á eigin fótum á menningar- sviðinu. Alþingi íslendinga veitti ein- stökum listamönnum styrki úr ríkis- sjóði fram til 1928, þegar Mennta- málaráð og Menningarsjóður komu til sögu. Skúli Skúlason fékk fyrstur styrk frá Alþingi 1894 til að nema listir, en Einar Jónsson og Pórarinn B. Þorláksson bættust við 1896. Ailir þáðu þeir styrki frá Alþingi til 1900. Tvö fyrstu ár 20. aldar fékk Einar Jónsson fúlgur upp á 2000 og 1000 krónur. ’ Til samanburðar má nefna að hæstu árslaun embættismanna svöruðu til um 3000 króna og voru þó hlutfallslega hærri þá en síðar.10 Eftir 1914 fjölgaði þeim listamönn- um sem fengu styrki úr ríkissjóði smám saman enda sífellt fleiri sem kusu að helga listagyðjunni krafta sína. Árið 1920 voru listamenn og listamannsefni sem ríkissjóður styrkti orðnir tíu. Þá hljóðaði styrkur Einars Jónssonar sem þá var orðinn að föst- unr styrk upp á 1500 krónur." Jafn- framt var farið að reisa honum safn- og íbúðarhús. Þingið veitti 10.000 krónur í það verkefni árið 1915. Síðan var efnt til fjársöfnunar og fljótlega söfnuðust 20.000 krónur. Einar segir svo í minningum sínum: Þá sá ég það bezt, hvað margar hliðhollar sálir ég hafði, - marga, sem vildu mér vel. ... Flestir gáfu 500 kr. Hlutafélagið „Alliance“ gaf 1000 kr., en sagt hefur mér verið, að forstjóri Thor Jensen hafði sett strik út úr þessum eina, — og sem þannig urðu að 7000,00 kr.12 Ári fyrir fjárveitinguna og söfnunina hafði Alþingi samþykkt að kosta flutning á verkum Einars til íslands. Þá „var landið í rauninni búið að taka verk Einars að sér, til eignar og um- sjár, því ávallt er talað um „gjöf‘ Einars“.13 Bygging hússins var því nauðsynleg til að koma verkunum í skjól. Samt sem áður bar þetta vitni um höfðingskap íslensku þjóðarinnar við fyrstu listamenn sína. Árið 1917 þurfti 40.000 króna aukafjárveitingu frá Alþingi til að halda áfram bygg- ingu hússins.14 Alþingi hélt áfram að styrkja ís- lenska listamenn og listamannsefni. Þessir styrkir hafa verið þeim mikil- vægir, þó að þeir hafi kannski sjaldan nægt þeim fyrir ferðakostnaði og uppihaldi í erlendri stórborg. En fleiri studdu við bakið á myndlistinni við upphaf aldarinnar. Ungmennafé- lag Reykjavíkur var einn helsti bakhj- arl Jóhannesar Sveinssonar Kjarvals. Félagsmenn gengu í ábyrgð fyrir Kjarval svo að hann gæti tekið 800 króna lán hjá Tryggva Gunnarssyni í Landsbankanum. Félagið efndi líka til happdrættis til styrktar honum og tekjurnar af því, 800 krónur, auk lánsins, runnu í farareyri Kjarvals.13 Hannes Hafstein veitti honum einnig 1000 króna styrk úr landssjóði sem aldrei var leitað heimildar fyrir. Árið 1918 átti síðan sami hópurinn í ungmennafélaginu eftir að taka víxil til að kaupa það sem óselt var af verkum Kjarvals á sýningu hans í KFUM-húsinu það ár.16 Um áhuga ungmennafélaganna á listamanninum Kjarval segir í ævi- sögu hans: Þannig eignaðist unga fólkið mörg óskabörn og óskaverkefni. Eitt þeirra var Jóhannes Sveinsson, sjó- maðurinn sem var að mála. Hann féll alveg að hugmyndinni um manninn sem hafði viljann til að sinna list sinni, en þurfti að komast burt til menntunar, vegna þess að hann varð að ná langt. Þessu unga fólki var það hluti af sjálfstæðisbar- áttunni.17 Skotsilfrið barst úr ólíklegustu áttum í vasa Kjarvals. Til dæmis sendi stjórn Skipstjórnarfélagsins Öldunnar 209 krónur til hans árið 1912 svo hann gæti haldið áfram námi.18 Þjóðin virðist hafa verið nokkuð samtaka í því að styrkja listamannsefni sín. Þannig má greina hvernig upphaf íslenskrar myndlistar tengist þjóðern- ishyggju og sjálfstæðisbaráttu Islend- inga á fyrri hluta aldarinnar. Örlög listamannanna „virtust samofin ör- lögum þjóðarinnar". En á sama tíma var að fjölga í þeim hópi landsmanna sem efni hafði á að kaupa listaverk og jafnframt áhuga á því. Einar Bene- diktsson fékk til dæmis Sturlubræð- ur, þá Sturlu og Friðrik Jónssyni, til að kaupa nær allar myndirnar á sýn- ingu Kjarvals í Reykjavík árið 1914.211 Áhugi margra íslendinga á myndlist Úr Laugardal cftir Þðrarinn B. Þorláksson frá árinu 1923. Þórarinn tjáði œttjarðarást sína í landslagsmáherkum og opnaði íslendingum, ásamt Ásgrími Jðnssyni, nýja sýn á fcgtirð íslenskrar náttúru. 70 SAGNIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Sagnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.