Dagskrá: tímarit um þjóðfélagsmál - 01.01.1944, Blaðsíða 7

Formáli
í þjóðmdlum íslendinga mun gœta margra og óvenjulegra verk-
efna ú komandi drum. Það þarf margar hœttur að varast og mörg
ný spor að stíga, ef hið nýfengna sjdlfstœði þjóðarinnar d að verða
meira en pappírsgagn eitt. í stað einangrunar landsins, er dður
varði þjóðina gegn dgangi stórvelda og tungu hennar og menn-
ingu fyrir erlendum ohrifum, liggur það nú í alþjóðaleið, og hœtt-
an af erlendum afskiptum og dhrifum þvi meiri en nokkru sinni
fyrr. En jafnhliða þvi, sem þjóðin þarf að varast slikar hœttur,
verður hún að sœkja fram d sviði verklegra og félagslegra mdla,
til þess að geta boðið öllum þegnum sínum sem bezt lífskjör, þvi
að velmegun og þroski einstaklinganna — ekki aðeins nokkurra
þeirra, heldur þeirra allra — er hinn eini öruggi grundvöllur þjóð-
arsj úlfstœðisins.
Þeir munu vafalaust margir, er verða til þess, að látast
vera hinir einu vísu feður, sem leitt geti þjóðina úr öllum þessum
vanda inn í dýrð hins fyrirheitna þjóðfélags. Það mun beitt meiri
auglýsingadróðri, til þess að telja þjóðinni trú um dgœti þessarar
eða annarrar „leiðsagnar“ en dður hefur þekkst. Það mun verða
lögð meiri rœkt við skrum en rök, meira skírskotað til tilfinn-
inga en dómgreindar. Það mun verða reynt að fd menn til að ber-
ast með straumnum í stað þess að hvetja þd til að rdða stefn-
unni sjdlfir. Alveg sérstaklega mun skrumúróðrinum beitt meðal
unga fólksins, sem dlitið er ístöðuminnst gegn slíkum múlflutn-
ingi.
Þeir, sem standa að timariti þvi, er hér hefur göngu sína, telja
það eitt meginskilyrði fyrir heillavœnlega þróun þjóðmalanna,
að hafizt sé handa gegn þessari vaxandi auglýsingamennsku
stjórnmúlanna og þú sérstaklega meðal yngri manna. Þeir úlíta
það grundvallaratriði þegnfrelsis og lýðræðis, að reynt sé að þroska
þann eiginleika manna, að þeir ihugi múlin sjúlfir og myndi sér
skoðanir um þau, sem mest af eigin ramleik. Takist eigi að
þroska þann eiginleika almennings, verður lýðrœðið hér aldrei
annað en skripamynd af lýðrœði og sönn menntun aldrei sú al-
menningseign, sem hún þarf að vera. Þú er líka hœtt við því, að