Félagsbréf - 01.01.1958, Blaðsíða 18

8
Leysist ei lífs míns
landflótta þrá
og logandi kvöl.
Leysist ei heldur
heimsins böl.
Morgim livern dyljast
mein vor hörð.
Sefar vom ótta
sáttargjörð.
Samt vér ei forðumst
Svika-Mörð.
Syng um það, feigðarfoss.
Syng þú um Surtareld
sal þínum í,
sökkvandi storð.
Lúður þinn sigri
lyginnar orð.
Rökkurafl dauðans
ríkir liér.
Sýn oss, að heimur
helveg fer.
Sýn oss sannleikans
sóknarher.
Dyl ei neins, dauðafoss.
Glym yfir gjálfri heims,
gljúfratröll,
gef þxi oss
dáð til að deyja,
Dettifoss.
FELAGSBREP
Uloyst er all mi
eigi kval
djupt i min barm.
Uloyst er lieile
heimsens liarm.
Dagane dovver
dokke skrik.
Meinka let ovmód
kvart forlik.
Falla vi skal
for folkesvik.
Dun om det, feigdarfoss.
Dun at dei dul-bur
ein domedag
dokk over jord.
Dun gjennom alle
lygnarord.
Dodsskuggen ser eg
dimmast her.
Syn oss i dag
vár sokkjande verd.
Syn lieile sanningi
slik ho er.
Duk ho av, ulivsfoss.
Fri oss or fraseflaum,
foss-gigant.
Diui gjennom oss.
Bu oss til doden,
Dettifoss.