Félagsbréf - 01.01.1958, Blaðsíða 60

Félagsbréf - 01.01.1958, Blaðsíða 60
50 PÉLAGSBRÉP en mikið rætt um miskunnarleysi og mannúðarskort. Sem betur fer eru slík lagaákvæði ekki lengur í gildi, en það stafar víst að minnstu leyti af aukinni mannúð, heldur af bætt- um þjóðfélagsaðstæðum og minni þörf á að snýa harðýðgi. Eg sé svo ekki ástæðu til að fjölyrða um bók þessa. Hún hefur lítið auðgað íslenzk- ar bókmenntir. * Peter Crabb: ÁTAKAM.F.C RÓK Alan Paton: GRÁT ÁSTKÆRA FÓSTUR- MOLD. Almenna bókafélagið 1955. „Afríka gæti sýnt heiminum mikil- leik sinn“, heyrist oft sagt í Suður- Afríku Á þessu leikur nokkur vafi. Atburðarásin er of hröð til þess að málamiðlun verði ofan á. Þá er haft í huga skilningur, samstarf, fram- farir og hófleg þjóðrækni. Sannleik- urinn er sá, að blóðbað er mun senni- legra. Það er lítt þekktur sannleik- ur, að ár hvert yfirgefa Suður-Af- ríku þúsundir manna, sem ekki þola pólitísku togstreytuna lengur. Þarna er ekki aðeins um að ræða togstreytu milli þeldökkra manna og hvítra, heldur einnig milli hinna hvítu inn- byrðis. Milljónir Afríkubúa eiga sér engrar undankomu auðið. Aðkomumaðurinn á bágt með að skilja háspennuhættuna, sem tilfinn- ingarnæmt fólk býr við í þessu and- rúmslofti. Um raunverulega undan- komu er ekki að ræða. Segja má við sjálfan sig og aðra, að þetta sé Para- dís á jörðu, en maður lokar útidyra- hurðinni sinni vandlega undir nótt- ina. Segja má, að ríklsstjórnin sé vel menntuð, en við berum þá von í brjósti, að okkur takist að komast undan, þegar ósköpin dynja yfir. Að öðrum kosti varpar maður áhyggjum sínum yfir á guð almáttugan og læt- ur hverjum degi nægja sinar þján- ingar. I þessari ágætu höfn skvampar vatnið enn við bryggjuna. í dimma, kyrrláta skóginúm falla blöðin enn á foldu. Bakvið slétta klæðningu éta hvítu maurarnir máttarvrðuna. Ekk- ert er öruggt nema í augurn fíflsins. „Grát ástkæra fósturmo!d“ er ein- hver átakanlegasta bók, sem nokkru sinni hefur verið skrifuð, og án efa einhver merkasta skýrsla, sem um Afríku hefur verið samin. Gilai bók- arinnar liggur í því, að hún er ekki pólitísk erfðaskr-á, heldur tilfinninga- rík mannleg saga. Sagan er um sveitaprestinn Stefán Kumalo, sem fer til Jóhannesarborgar til þess að leita að syni sínum, en eins og allir Afríkubúar kemst hann að raun um, að hann kemur of seint. Það er auðvelt að tala fínt mál, en missa sjónir á því mannlega, það er veikleiki, sem við þekkjum vel í Suður-Afríku, vegna þess að bilið milli þeldökkra manna og hvítra er svo óendanlega breitt. Væri ekki við- fangsefni bókarinnar eins sorglegt og raun ber vitni, mætti segja, að þctta væri hressandi bók. Mál Alans Patons er eins blátt áfram og gamli maðurinn sjálfur og eins fagurt og tunga þeldökka fólks- ins sjálfs. Hann lýsir af svo næm- um skilningi persónuleika söguhetj-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Félagsbréf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Félagsbréf
https://timarit.is/publication/1060

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.