SunnudagsMogginn - 15.04.2012, Qupperneq 11

15. apríl 2012 11
Það er merkilegt, einsmikið og talað er umríg og hatur í fót-boltaheiminum nú til
dags, að hafa upplifað þá
sönnu vináttu sem raunveru-
lega ríkti á árum áður á milli
stuðningsmanna stóru liðanna
tveggja í Bítlaborginni við
Mersey-ána í Englandi; Ever-
ton og Liverpool.
Um helgina mætast félögin
enn einu sinni í mikilvægum
leik, þegar undanúrslit ensku
bikarkeppninnar, FA Cup, fara
fram á Wembley. Svo
skemmtilega vill til að í hinni
rimmu undanúrslitanna mæt-
ast tvö Lundúnalið, Chelsea og
Tottenham. Á milli þeirra ríkir
vitaskuld rígur, en andrúms-
loftið á milli félaganna úr höf-
uborginni er annað en norð-
anliðanna. Öðruvísi en það var
í það minnsta, því mér skilst
að stemningin hafi breyst
nokkuð við Mersey-ána.
Undirritaður var svo hepp-
inn að vera á meðal rúmlega
98.000 áhorfenda þegar Ever-
ton og Liverpool mættust í
fyrsta skipti á Wembley, í úr-
slitaleik þessarar elstu bik-
arkeppni heims, vorið 1986.
Þannig vill til að í ótrúlega
mörgum fjölskyldum í Bítla-
jafnvel níð um hitt! Að leik
loknum voru þeir ákveðnir í
að hittast á ný, verða sam-
ferða heim og skemmta sér
allir sem einn, hvernig sem
færi. Ég hef lesið um vinahóp
sem hugðist safnast saman á
ný eftir leik, en sumir þeirra
bláu voru svo miður sín að
tekin var sú skynsamlega
ákvörðun að hver héldi sína
leið.
Svona er lífið. Stundum
súrt og stundum sætt. Spenn-
andi verður að sjá hvorir
fagna í dag.
Meira en
bara leikur
Skapti Hallgrímsson
skapti@mbl.is
’
Bláir og rauðir
komu saman,
sönn vinátta
ríkti á leiðinni að
Wembley og aftur
heim. En hreint ekki
meðan á leiknum
stóð!
Kenny Dalglish, knattspyrnustjóri Liverpool, og David Moyes, starfs-
bróðir hans hjá Everton. Hvor þeirra hefur betur á Wembley í dag?
Reuters
borginni er að finna stuðn-
ingsmenn beggja liða; systkini
halda jafnvel hvort með sínu,
feðgar, mæðgin, hjón. Enda
flykktust vinahópar á völlinn,
bláir og rauðir saman. Við
vorum tveir félagarnir frá Ís-
landi, tókum nokkra vini tali
fyrir utan völlinn, þrjá bláa og
tvo rauða, og þannig fór að
við urðum að aðstoða þessa
nýju vini okkar við að klára
úr pokanum; mjöð í áldósum
sem þá var enn á bannlista á
Íslandi og mátti heldur ekki
fara með inn á áhorfendapall-
ana. Urðum auðvitað mátar.
Og þeir voru allir vinir, á
leiðinni að Wembley. Meðan á
leiknum stóð fauk vináttan út
í veður og vind, hver og einn
hvatti sitt lið og söng háð eða
Vinir á Wembley
Harry Redknapp, stjórnandi Lund-
únaliðsins Tottenham Hotspur.
Reuters
Kenny Dalglish fagnar sigri á Everton á Wembley vorið 1986.
Bandaríska ljóðskáldið CarlSandburg yrkir í kvæði
sínu, „Gras“, sem hljóðar svo í
þýðingu Magnúsar Ásgeirs-
sonar:
Hlaðið upp valköst við
Waterloo og Austerlitz,
verpið þá moldu og gefið
mér tóm:
Ég er gras og ég græ yfir
allt.
Og hlaðið þér líkunum
hátt við Gettysburg
og hrúgið þeim í kös hjá
Verdun og Ypres.
Verpið þau moldu og
veitið mér tóm.
Tvö ár, tíu ár,
og ferðalangur spyr
fylgdarmann:
Hvar erum við nú?
Hvaða staður er þetta?
Eg er gras.
Gefið mér tóm.
Einnig þýddi Páll V.G. Kolka
kvæðið.
En 7. júní 1936 birtist í Al-
þýðublaðinu kvæði eftir Stein
Steinarr undir heitinu „Gras“.
Þar eru þessi vísuorð:
Ég er gras. – Og ég græ
yfir spor ykkar.
Sendið milljónir manna
út á vígvöllinn
hjá Verdun og Ypres,
hlaðið líkum hinna
föllnu
í fjallháa hlaða:
10 ár, 50 ár, 100 ár –.
Og einhver vegfarandi
horfir með ólundarsvip
út um gluggann á járn-
brautarklefanum
og spyr:
„Hvar erum við nú?“
Ég er gras. – Og ég græ
yfir spor ykkar.
Steinn lét þess þá ekki getið,
að þetta var lausleg þýðing á
kvæði Sandburgs. Það er efni í
annan pistil að rekja eftirmálin.
Athugasemdir og leiðréttingar vel
þegnar.
Hannes H. Gissurarson
hannesgi@hi.is
Fróðleiksmolar úr sögu og samtíð
Sandburg og Steinn
Bíla- og vélavörur
...sem þola álagið!
Það borgar sig
að nota það besta!
Viftur
HjólalegusettKúlu- og rúllulegur Hemlahlutir Hjöru- og öxulliðir
Stýrisendar
og spindilkúlurViftu- og tímareimar
Kúplingar- og höggdeyfar
th
or
ri@
12
og
3.
is
/3
1.
31
3
www.falkinn.is