SunnudagsMogginn - 15.04.2012, Blaðsíða 16

16 15. apríl 2012
og setja magnesíum á bakið,“ segir Erla.
Þær eiga hver sína uppáhaldsgrein,
sem þær eru bestar í. „Og af því að við
erum þrjár saman notar þjálfarinn okkur
til að koma af stað smá innbyrðis sam-
keppni,“ segir Borghildur en þær játa
það allar að vera með keppnisskap.
Stuðningurinn sem þær sýna hver ann-
arri er ekki síður mikilvægur. „Ég
hlakka til í hvert einasta skipti að fara á
æfingu. Það er svo gaman hjá okkur,“
segir Hildur.
„Þetta er líka mikill stuðningur eins og
fyrir mót þegar við erum að koma okkur
niður í þyngd, þá getur þetta verið erf-
itt,“ segir Erla. Þær reyna hins vegar að
takmarka sveiflurnar. „Það þarf að vera
mikið jafnvægi á þessu. Þetta er lífsstíll,“
segir Hildur en þær huga að sjálfsögðu að
mataræðinu.
Þarf ekki að borða á sig styrk
„Sumir borða á sig styrk. Mataræðið
skiptir máli en þú færð ekki styrkinn
endilega í gegnum matinn,“ segir Erla.
„Ég var svo upptekin af því fyrst að ég
fengi svo stór læri af þessu, myndi
stækka og stækka. En með réttu mat-
aræði gerist það ekki,“ segir Hildur en
þær hafa allar grennst eftir að þær byrj-
uðu í kraftlyftingum.
„Við sneiðum hjá brauði. Við borðum
mikið af grænmeti og ávöxtum og sem
minnst elduðum og unnum mat,“ segir
Borghildur, sem sjálf sneiðir hjá mjólk-
urvörum en segir það „persónulegt val“.
„Maður fær sér ekki tvisvar á diskinn og
passar sig að borða reglulega,“ segir hún
en þær borða allar fimm til sex sinnum á
dag.
„Maður passar sig að vera til dæmis
með soðið egg í töskunni,“ segir Hildur.
„Ein millimáltíð gæti líka verið banani
og teskeið af hentusmjöri,“ segir Erla en
allar aðhyllast þær svokallað „hellisbúa-
mataræði“ sem byggist á því að hafa
matinn sem ferskastan og minnst unn-
inn.
„Maður fær sér stöku sinnum pítsu, ég
er ekki heilög. Og ég elska franskar! En
maður gerir þetta í allt öðrum hlut-
föllum en áður,“ segir Hildur.
„Það þýðir ekki að fara á erfiða æfingu
og vera bara búin að borða eitthvert
drasl. Líkaminn fer að kalla á þennan
holla mat,“ útskýrir Erla og allar eru þær
sammála um að þetta sé engin kvöl og
pína heldur myndist þarna ákveðið jafn-
vægi.
Heilsuefling á heimilinu
Þið eru allar fjölskyldukonur. Hefur
heilsuefling ykkar haft áhrif inn á heim-
ilið?
„Ég held það sé alveg óhætt að segja
það að maður innleiðir hollara mataræði
á heimilið,“ segir Borghildur og allar eru
þær sammála um að þetta hafi jákvæð
áhrif á aðra í kringum þær.
„Pasta með rjómasósu er bara ekki
lengur í boði sem kvöldmatur. Fyrst
fékk ég kvartanir en núna dettur engum
í hug að setja út á þetta,“ segir Borghild-
ur.
Þær eiga það til að byrja setningar á
„Ingimundur segir“ og greinilegt er að
þjálfarinn er í miklum metum hjá þeim
og þær eru þakklátar honum fyrir að
hafa komið þeim í kraftlyftingar.
„Þegar hann benti mér á gott byrj-
endamót til að keppa í svaraði ég: Aldrei
í lífinu! Maður þarf líka að keppa í stutt-
um galla,“ segir Borghildur og útskýrir
nánar. „Svo fór ég bara út úr þæg-
indarammanum og fór að gera þetta, þá
leiddi eitt af öðru. Núna get ég ekki
hugsað mér þetta öðruvísi. Ég fer á æf-
ingar með markmið.“
Hildur tekur upp þráðinn. „Svo ertu
alltaf að keppa við sjálfa þig. Við erum
með keppnisskap allar þrjár en maður er
fyrst og fremst að reyna að bæta eigin
þyngdir.“
„Síðan er það bara bónus að við erum
búnar að komast í gott form og höfum
grennst,“ segir Erla.
Hildur útskýrir að hún hafi verið spé-
hrædd frá því að hún var barn. „Þú ættir
að sjá gallana sem við keppum í! Þetta er
eins langt fyrir utan þægindarammann
og hugsast getur,“ segir hún og hlær.
Borghildur er ekki aðeins komin með
hollara mataræði á heimilið heldur hefur
kraftlyftingaáhuginn smitast í fleiri fjöl-
skyldumeðlimi. „Elsta dóttir mín er
komin með áhuga á þessu og keppti með
okkur á Íslandsmeistaramótinu. Hún er
gott efni,“ segir hún en dóttirin heitir
Arnhildur Anna og er 19 ára.
Ekki ræktin heldur æfing
Þær eru ánægðar með sína íþrótt og líka
með að það að hægt sé að stunda kraft-
lyftingar frameftir öllum aldri. Ferlinum
lýkur ekki á fyrirséðum aldri eins og í
svo mörgum íþróttagreinum.
Borghildur æfði handbolta til tvítugs
en bæði Hildur og Erla stunduðu fim-
leika árum saman á yngri árum.„Þegar
ég hætti myndaðist svo stórt gat. Ég var
alltaf að leita að einhverju til að koma í
stað fimleikanna og hef prófað margt.
Mér finnst ég fyrst núna á fertugsaldri
vera að fylla þetta gat,“ segir Hildur.
„Við erum í íþrótt. Við erum að fara á
æfingu, ekki í ræktina,“ útskýrir Borg-
hildur. „Og það geta allir spreytt sig á
þessu, þetta er ekki bara íþrótt fyrir
köggla,“ segir Hildur.
Þær segja kraftlyftingamót hina bestu
skemmtun fyrir áhorfendur og vilja
endilega fá sem flesta til að mæta og
horfa. Þær eiga gott stuðningslið og segja
muna um það.
Þær hafa metnað fyrir hönd deild-
arinnar. „Við stefnum að því að fá stiga-
bikarinn í lok árs.“ Og einhvern veginn
hefur maður trú á því að þeim takist það.
Kraftlyftingakonurnar þrjár ásamt þjálfara sínum, Ingimundi Björgvinssyni kraftlyftingamanni.
Erla Kristín
Árnadóttir
Aldur: 35 ára
Fjölskylduhagir: Gift og á
tvö börn, tólf ára stelpu og
sex ára strák
Starf: Lögfræðingur hjá
Fangelsismálastofnun rík-
isins
Þyngdarflokkur: -63 kg
Byrjaði að æfa kraftlyft-
ingar: Vorið 2010
Uppáhaldsgrein: Bekk-
pressa
Tekur í bekkpressu: 80 kg
(æfing, ekki mót)
Réttstöðulyftu: 140 kg
(æfing)
Hnébeygju: 115 kg