Morgunblaðið - 08.06.2012, Blaðsíða 11

kunna Krummi svaf í klettagjá og
Krummi krunkar úti. Við notum líka í
hversdaglífinu orðtök sem sótt eru til
krumma, án þess að við séum eitt-
hvað að velta því fyrir okkur. Til
dæmis þegar við segjum börnin vera í
krummafót, þegar við segjum ein-
hvern vera nátthrafn sem vakir um
nætur, þegar við segjum einhvern
vera eins og úfinn hrafnsunga þegar
hárið stendur út í loftið, og svona
mætti lengi telja. Krummi á sér mörg
nöfn, t.d. holdbori, óværi, hornklofi,
viti, krákur, korpur, spori og árflogn-
ir.“
Flinkur að herma eftir
Gerði þykir vænt um hversu
hrafninn er mikið í samfélagsumræð-
unni. „Í vetur voru til dæmis sagðar
fréttir af því að krummapar hefði
gert sér laup skammt frá rafmagns-
skólabjölluna í Austurbæjarskóla á
meðan börnin voru í burtu í páskafríi.
Hún var tekin úr sambandi og gamla
bjallan tekin í gagnið, svo krummi
hefði frið í hreiðri sínu. Þetta sýnir
vel að fólk tekur tillit til hans og vill
hafa hann. Einnig voru fréttir af því
að krummi hefði gert sér hreiður í
Hörpunni og við fáum alltaf öðru
hverju fréttir af krummum sem fólk
reynir að spekja og temja. Hann er
mikil félagsvera og flinkur að herma
eftir. Þegar ég heyri í honum hugsa
ég: Hvað er hann að segja mér
núna?“
Gáfaður ef skilur hrafnamál
Laupur er nafn yfir hrafnshreið-
ur, en Gerður bjó til eitt slíkt til að
hafa á sýningunni. „Ég fór út í Selvog
og náði mér í efnivið eftir að hafa
viðað að mér upplýsingum á Náttúr-
ufræðistofnun um það úr hverju laup-
ur er gerður, en það getur verið mjög
fjölbreytt efni. Hrafnarnir viða líka
að sér allskonar glingri í hreiðrin sín
og fyrir vikið eru til margar sögur af
þjófóttum krummum. Til er sönn
saga af hröfnum sem stálu lengi pósti
úr póstkassa fólks og þeir notuðu nið-
urrifinn pappírinn í gerð laupsins,“
segir Gerður og bætir við að sér finn-
ist skemmtilegt að hjátrú tengd
hröfnum skuli enn lifa. „Mörgum
stendur ekki á sama hvort krummi
flýgur með þeim eða á móti þeim. Hið
fyrrnefnda boðar fararheill en hitt
feigð,“ segir Gerður og bætir við að
einhverjir séu sagðir skilja málið
hans krumma og þeir hinir sömu
álitnir sérlega gáfaðir.
Hlustað Engu er líkara en að krummarnir séu að hvísla einhverju að Gerði þar sem hún heimsótti þá á sýningunni.
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 8. JÚNÍ 2012
Síðastliðna helgi var ég stöddí Lundúnum. Það fór ekkiframhjá neinum manni semþar var að Bretar voru að
fagna drottningunni. Það fór heldur
ekki framhjá neinum að Bretar elska
drottninguna sína gríðarlega mikið
og fáir sem eru henni ekki hliðhollir
enda þekkir meirihluti Breta ekki
annað en að hún sé við völd.
Á valdaafmæli drottningarinnar
sigldi hún niður Thames ána ásamt
þúsund bátum og veifaði til fólksins.
Þennan dag var kalt í veðri og
skúrir, en fólkið lét það ekki á sig fá
og var mætt við ána mörgum
klukkutímum og jafnvel sólarhring
áður en drottningin myndi sigla þar
framhjá. Bretar gengu niður að ánni
í nokkurskonar skrúðgöngu, allir
skreyttir með fánum, grímum eða
öðrum munum sem voru skreyttir í
bresku fánalitunum og oft með mynd
af drottningunni.
Það var orðið ansi mikið af fólki
við ána þegar ég loksins komst að
Waterloo. Ég hafði þá verið á lestar-
stöð í ríflega tvo klukkutíma en all-
ar lestir sem komu voru svo troð-
fullar af fólki að það var ekki
nokkur leið að komast þar
inn. Ég komst loks inn í
sjöttu lestina með til-
heyrandi látum og
barnsgráti enda nær
ólíft inni í troðinni
lestinni.
Ég sá lítið sem
ekki neitt út á ána
þegar ég kom
þarna um sex
klukkutímum áð-
ur en búast mátti
við drottning-
unni. Þá voru
margir Bretar
mættir með úti-
legustóla og
nesti, enn aðrir
gistu í tjöldum yfir nóttina og virtist
enginn ætla að snúa við og hætta við
þetta allt saman nema ég. 1,2 millj-
ónir manna voru mættir við ána þeg-
ar drottningin loks sigldi þar í gegn.
Þá var ég, túristinn, sem kom til
Bretlands í allt öðrum erindagjörð-
um en að hylla drottninguna, löngu
búin að gefast upp og farin eins og
óður Íslendingur að versla í búð-
unum á Oxford Street. Ég horfði síð-
an með hinum Íslendingunum á
drottninguna sigla niður ána
í sjónvarpinu enda ekki
hægt að finna annað
sjónvarpsefni á bresku
sjónvarpsstöðvunum
þann daginn.
Elísabet drottning
var aðeins 25 ára þeg-
ar hún tók við krún-
unni. Ég myndi al-
veg njóta þess að
láta milljón manns
húka úti í vondu
veðri til að sjá mig
veifa. Ég skal alveg
verða drottning í
smástund, en ég
efast um að ég
nenni því í 60 ár.
»Þá var ég, túristinn,sem kom til Bretlands
í allt öðrum erindagjörðum
en að hylla drottninguna,
löngu búin að gefast upp og
farin eins og óður Íslend-
ingur að versla í búðunum
á Oxford Street.
Heimur Áslaugar
Áslaug Arna
Sigurbjörnsdóttir
aslaug@mbl.is
Laugavegi 5 • 551 3383
Spönginni Grafarvogi • 577 1660