SunnudagsMogginn - 01.07.2012, Blaðsíða 22

22 1. júlí 2012
Mörkuðum leið miklu mun betur eftirákvarðanir leiðtogafundar ESB að-faranótt föstudags. Leiðtogarbandalagsins halda því snitti að taka
sínar örlagaríkustu ákvarðanir úrvinda og svefn-
lausir. Aldrei hefur fengist skýring á því vinnu-
lagi, því þegar mikið er í húfi virðist ekki ofrausn
í því að lengja neyðarfund um einn eða tvo daga.
Nú þurfti ekki að taka tillit til markaðarins eða
leika á hann því helgin öll var framundan.
Hefðbundin uppsetning
á óhefðbundnu leikriti
En nætursviðsetningin er sennilega til að afsaka
„eftirgjöf“ eins og undirstrika „sigur“ annars,
eins og einnig er alþekkt á slíkum fundum. Leik-
ritið sjálft tekur auðvitað nokkrum breytingum í
hvert skipti og leikarar hverfa af sviðinu og aðrir
koma í staðinn, en endirinn er alltaf af sama toga.
Þetta eru leikrit sem skrifuð eru til að enda illa.
Og eins og hjá Shakespeare er mikið mannfall í
lokaatriðinu. En í stað þess að kóngar, prinsar,
prinsessur og elskendur liggi blóði drifnir í valn-
um, þá eru fórnarlömbin hvergi sjáanleg og þau
rísa ekki upp til að njóta klappsins. Enda eru þau
raunveruleg og eiga ekki erindi upp á sviðið.
Fullveldið skorið í þunnar sneiðar
Stigið er enn eitt skrefið á þessum fundi í átt til
þess að gera ESB að sambandsríki. Að því leyti er
hann eins og allir hinir fundirnir. Og alltaf er
þetta allt gert til að bjarga evrunni.
Nú snerist stærsta atriðið í fyrsta þætti um að
Ítalía og Spánn hefðu tekið aukið framlag til op-
inberra atvinnusköpunarsjóða ESB í sína gíslingu.
Ítalía og Spánn sem „þurfa“ á framkvæmdafé að
halda tóku þá hugmynd sem sagt í gíslingu til að
þrýsta á Þýskaland sem þarf alls ekki á þessum
byggðasnúningi að halda! Hvernig er hægt að láta
slíkt líta sæmilega út í leikriti, sem þó er fullyrt
að sé ekki svokallað „absúrd“leikrit? Svarið, sem
gefið er, felst í því, að Þýskaland hefði nauðugt
lofað Frakklandi slíku aukaframlagi í fram-
kvæmdasjóði gegn því að Frakkland myndi í
staðinn nauðugt samþykkja nýjar reglur um rík-
isfjármálapakka einstakra aðildarríkja ESB, sem
Hollande sagði fyrir kosningar fyrir langa löngu (í
maí s.l.) að hann myndi aldrei samþykkja. Þess
vegna gátu Ítalía og Spánn tekið málið í gíslingu,
sem þau studdu þó heilshugar sem Þjóðverjar
gera á hinn bóginn alls ekki. Og til þess að losa
um „gíslatökuna“ neyddust Þjóðverjar til að
samþykkja að neyðarsjóðir ESB gætu lánað veik-
burða bönkum á Spáni og Ítalíu beint og þyrftu
ekki að fara með slíka lánafyrirgreiðslu í gegnum
ríkissjóði einstakra landa með tilheyrandi hækk-
un á lánskjörum viðkomandi ríkissjóða. Og til
þess að Þjóðverjar gætu gefið þennan þátt frá sér
og haldið samt andlitinu heima fyrir urðu öll litlu
löndin, líka þau sem ekki eru í neinum vandræð-
um, að samþykkja að fjármálaeftirlit einstakra
landa færðist í raun til yfirevrópsks fjármálaeft-
irlits í Frankfurt. Þar með voru leikslokin fengin:
ESB nær að færa sig upp á skaftið í ríkisfjármála-
legum efnum á kostnað einstakra landa og ein-
stök ríki eru svipt sjálfstæðu fjármálaeftirlitsvaldi
sínu. ESB 2 - fullveldisréttur aðildarríkja evr-
unnar 0.
Og eins og fyrr sagði varð uppi fótur og fit á
mörkuðunum og föstudagurinn náði að lokast
með lúðraþyt og söng á meginlandi Evrópu og
Ameríka virðist taka þátt í gleðinni. Ekki er úti-
lokað að spár sem gengið höfðu um fundinn eigi
nokkurn þátt í hinni óvæntu gleði markaðanna.
Fullyrt hafði verið að Þýskaland væri búið að gera
upp við sig að nógu langt væri þegar gengið og
myndi alls ekki samþykkja að farið yrði fetinu
lengra. Og því myndi fundurinn leysast upp í
öngþveiti með tilheyrandi óróleika og skelfingu
hjá fjárfestum.
En til hve langs tíma var nú tjaldað?
Svo sannarlega væri mikill fengur af því ef þessar
ákvarðanir í morgunsárið dygðu til þess að skapa
nokkra bjartsýni á evrusvæðinu og þó miklu
fremur að eitthvert hald yrði í henni. Það hafa
mörg lönd og þjóðir hangið allt of lengi á efna-
hagslegri bjargbrún og þreyta og vonleysi hafa
gripið um sig víða. Nokkurra mánaða skjól fyrir
efnahagslegum sviptivindum gæti verið mjög
hjálplegt og þarft. En jafnvel þótt svo vel tækist
til nú er varasamt að kasta öllu raunsæi fyrir
borð. Það hefur engin meginbreyting orðið. Rót
vandans sem skekið hefur evrusvæðið er enn til
staðar. Þar hefur lítið eða ekkert breyst. Það eina
sem hefur lukkast er að búrókrötum í Brussel
Reykjavíkurbréf 29.06.12
Fullveldið í hlutverki agúrk