Helgafell - 01.05.1942, Síða 29

NORÐMENN OG ÍSLENDINGAR
115
skal játað, að við Svíar höfum enga gnægð matar og eigum við marga örð-
ugleika að etja, en við, sem til þessa höfum komizt hjá bölvun ófriðarins,
megum ekki gleyma þeim skyldum okkar að hjálpa mæðrum og börnum,
sem nú búa við neyð í Finnlandi, en eiga enga sök á hörmungum þeim,
er að þeim steðja“.
Svíar hafa ekki látið sitja við orðin tóm. Af miklu drenglyndi og höfð-
ingsskap hafa þeir hjálpað aðþrengdum börnum og mæðrum í Finnlandi.
* # *
Norðmenn þrá ,,þann dag, er vér komum heim“. lslendingar óska þess,
að sá dagur renni upp sem fyrst. En Norðmenn koma að mörgum allslaus-
um og hrundum heimilum, og við þeim blasir bjargarleysi og skortur. Það
verður víða ömurleg aðkoma og margir erfiðleikarnir, sem bíða norsku þjóð-
arinnar, þegar til endurbyggingar og viðreisnar kemur.
Þá vík ég að þætti íslendinga. Þeir eru aflögufærir. Þeir eiga að leggja
fram sinn skerf. Þeir eiga og þurfa að hjálpa frændum og vinum í neyð.
Það þarf að hefjast handa og safna fé handa Norðmönnum, — mi/j/u
fé á okkar rnœlikvarða. Allir eiga að leggjast á eitt, einstaklingar, félög,
stofnanir og ríki■ Þetta fé á að geyma, Varðtíeita og auka, þar til Norðmenn
eru ,,komnir heim“. Þá á íslenzka þjóðin að leggja fram sinn skerf til að-
stoðar nýju landnámi í Noregi.
Nokkrir menn hafa undanfarið rætt sín á milli um allsherjarsöfnun á
lslandi til styrktar Norðmönnum, er þeir hafa endurheimt land sitt. Hug-
myndin um þessa sjóðsstofnun hefur hvarvetna mætt áhuga og skilningi,
og er því góðs að vænta. — Utgefendur Holgafells eru í hópi þeirra fyrstu,
sem leitt hafa málið í tal við mig, og er mér því ánægja að reifa málið í
því hefti tímaritsins, sem helgað er að miklu leyti frelsisbaráttu norsku þjóð-
arinnar í tilefni af þjóðminningardegi hennar 17. maí. — Við, sem teljum
miklu varða, að þetta mál fái sem myndarlegasta úrlausn, erum þess full-
vissir, að sá dagur í ár mun gefa því slíkan byr undir vængi, að öruggt verði
um árangur í samræmi við getu vora, skyldu — og sóma.
* * *
Engu verður spáð um það, hvenær lýkur Ragnarökum þeim, er nú
geisa um víða veröld, né hvað þá tekur við. En dæmi Norðmanna gefur
glæsilegar vonir. Og orðum mínum vil ég ljúka með þessum hendingum
úr orustuljóðum Arnulfs 0verlands:
Frem alle mann, som Vet hvad frihet er!
La barbariet tende verdensbrand,
da skal tíi slá det ned i alle landl
3. maí 1942.
Stefán Jóh. Stefánsson.