Morgunblaðið - Sunnudagur - 28.10.2012, Qupperneq 53

28.10. 2012 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 53
„Mjög óvenjuleg en stórgóð
kvöldskemmtun,“ var um-
sögn blaðamanns um
Leigumorðingjann, nýj-
ustu sýningu Leikfélags Akureyrar í
leikstjórns Egils Heiðars Antons
Pálssonar. Sýning laugardagskvöld.
2
Arngunnur Ýr Gylfa-
dóttir er komin heim frá
Bandaríkjunum, þar sem
hún er búsett, með ný
málverk í farteskinu. Í tilefni af
fimmtugsafmæli sínu opnar hún sýn-
ingu í Reykjavík Art Gallery við
Skúlagötu klukkan 20 á laugardags-
kvöld. Valinkunnir tónlistarmenn
troða upp.
4
Minningartónleikar um Sig-
urð Demetz óperusöngv-
ara verða haldnir í Norður-
ljósasal Hörpu á sunnudag
klukkan 16. Fram koma söngvinir og
nemendur Sigurðar, meðal annarra
Kristján Jóhannsson og Diddú.
5
Ástir og afbrýði, dramatík og
morð. Il trovatore býður
upp á þetta allt og dásamlega
tónlist Giuseppe Verdis. Ís-
lenska óperan sýnir þetta sívinsæla
verk um helgina og færir farand-
söngvarvann í járnbentan heim sam-
tímans, inn í leikmynd Gretars Reyn-
issonar á sviðinu í Eldborg, á
áhrifaríkan hátt.
3
„Skyfall er í hópi bestu
Bond-mynda sögunnar,“ skrifa
rýnir Morgunblaðsins um nýju
kvikmyndina um James Bond.
Njósnari hennar hátignar skipar sér-
stakan sess í hjörtum landsmanna og
þeir hljóta nú að flykkjast í bíó.
VIÐBURÐIR HELGARINNAR
1
Elfa Rún Kristinsdóttir fiðluleikari leiðireina framúrstefnulegustu strengja-sveit Evrópu í dag, Solistenensamble
Kaleidoskop, á tvennum tónleikum í Hörpu
um helgina. Fyrri tónleikarnir, Hardcore 3,
verða í Norðurljósum á
laugardagskvöld klukkan 20.
Þeir eru settir á svið af
listakonunni Aliénor Dauc-
hez og eru áheyrendur stað-
settir í miðju salarins, um-
kringdir hljóðfæraleikurum
sem flytja allt frá barrokkt-
ónlist til nútímatónlistar.
Seinni tónleikarnir eru í
Eldborgarsalnum á sunnu-
dagskvöld, einnig klukkan 20, og kallast
Concertante. Elfa Rún leikur þá einleik í
fiðlukonsertum eftir Vivaldi en á efnisskrá
eru einnig nýrri verk, eftir Ciancinto Scelsi,
Charles Wuorinen og Juliu Wolfe.
Markmið félaganna í Solistenensamble Ka-
leidoskop er meðal annars að brjóta upp hið
hefðbundna tónleikaform til þess að áhorf-
endur upplifi tónlist á nýjan hátt. Listamenn
ýmissa greina vinna náið með sveitinni við
að setja á svið fjölmarga tónleika ár hvert.
„Við höfum ákveðna heildarhugmynd fyrir
hverja tónleika, einhverja heildarhugmynd;
við leikum sjaldan á hefðbundnum tónleikum
með hefðbundinni efnisskrá þar sem er pása
og klappað á milli,“ segir Elfa Rún. „Oft höf-
um við ekki niðurneglda efnisskrá og látum
áhorfendur ekki vita hvað við munum spila.“
Hún segir að að vissu leyti geri þessi nálg-
un aðrar kröfur til hljóðfæraleikaranna en á
hefðbundnum tónleikum. „Við erum til að
mynda oftast á sviðinu allan tímann þótt við
leikum ekki í öllum verkunum, en gerum þá
eitthvað annað á meðan.“
Hún segir að þrátt fyrir aðra nálgun sé
tónlistin þó alltaf í fyrsta sætinu. „Við setj-
um hana bara í skemmtilega umgjörð.
Við leikum mikið af barrokktónlist og
nýrri verkum, en einnig annað á milli. Við
reynum að spana sviðið.“
Elfa Rún segir hljóðfæraleikarana í hópn-
um á aldrinum 25 til 35 ára. Hingað til lands
kemur hópurinn í sinni stærstu mynd, um
tuttugu manns, en í sumum verkefnum Ka-
leidoskop leika færri.
„Við frumflytjum verkefnin oftast í Berlín
en leikum þau víða. Á næstunni förum við til
dæmis til Ástralíu, Kóreu, Belgíu og Noregs.
Það er mikið af ferðalögum framundan og
við komum einkum fram á listahátíðum í
þessum löndum.“ segir Elfa Rún.
Tónleikar Kaleidoskop hér eru styrktir af
Sjóði Samtaka um tónlistarhús og Ruthar
Hermanns, Tónlistarsjóð, Goethe-Institute
og utanríkisráðuneyti Þýskalands.
SOLISTENENSEMBLE KALEIDOSKOP FRÁ BERLÍN LEIKUR Í HÖRPU UM HELGINA
Ekki hefðbundnir tónleikar
BÚAST MÁ VIÐ ÓVENJULEGRI
FRAMSETNINGU Á TÓNLEIKUM KA-
LEIDOSKOP SEM FIÐLULEIKARINN
ELFA RÚN KRISTINSDÓTTIR LEIÐIR.
Einar Falur Ingólfsson efi@mbl.is
Þrátt fyrir nýstárlega nálgun segir Elfa Rún
tónlistina alltaf í fyrsta sæti hjá hópnum.
Ljósmynd/Sonja Müller
Elfa Rún
Kristinsdóttir
tengst verkum ákveðinna tónskálda sterkari
böndum en öðrum stendur ekki á svarinu.
„Haydn, Mozart, Beethoven og Schubert.“ Það
voru einmitt verk þessara fjögurra jöfra sem
hann flutti á lokatónleikum sínum fyrir fjórum
árum. „En ég flutti líka meira en sextíu verka
Liszts og píanókonsert Schönbergs flutti ég 68
sinnum. Þetta eru ólík verk. Mér hefur tekist
að viðhalda áhuganum á nýrri tónlist.“
Leikur hann enn á píanóið?
Brendel ypptir öxlum. „Mjög lítið,“ segir
hann svo. „Ég leik svolítið þegar ég held fyr-
irlestra og þegar ég kenni.“ Hann bætir síðan
við: „Það var alfarið mín ákvörðun að hætta að
leika opinberlega. Ég vildi hætta áður en það
yrði of seint. Meðan ég hefði enn fulla stjórn á
leik mínum.“
En þótt Brendel leiki ekki opinberlega á pí-
anóið þá sinnir hann annarri ástríðu, hann hef-
ur fengist við skrif um tónlist áratugum saman
og gefið út þrjár ljóðabækur að auki.
„Ég hef alltaf skrifað, það hefur verið mitt
annað líf,“ segir hann. „Ég hef oft skrifað um
hluti sem ég hef ekki fundið fullnægjandi svör
við. Ég reyndi til dæmis að svara spurning-
unni hver væri kjarninn í síðasta hluta ferils
Beethovens. Ég leitaði svarsins í skrifum ann-
arra, án árangurs. Fyrir um fjörutíu árum var
heldur varla nein góð skrif að finna um són-
ötur Schuberts og þá reyndi ég að kryfja þær
sjálfur. Það var ákveðið brautryðjandastarf.
Greinarnar byggjast á reynslu minni. Sem
flytjandi reyndi ég alltaf að láta verkin segja
mér hvað ég ætti að gera við þau, en það
hvarflaði aldrei að mér að segja þeim hvað ég
ætlaði að gera,“ segir Brendel.
Morgunblaðið/Árni Sæberg