Morgunblaðið - 02.11.2012, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. NÓVEMBER 2012
✝ ÁlfheiðurBjörnsdóttir
fæddist 15. feb.
1931 á Hrapps-
stöðum í Víðidal, V-
Hún. Hún lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Vífilsstöðum
25. okt. sl.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin
Björn Ingvar Jós-
efsson, f. 11. sept.
1896, d. 4. ágúst 1971, og k.h.
Sigríður Jónsdóttir, f. 29. mars
1892, d. 29. nóv. 1972. Álfheiður
var níunda í röð ellefu barna
þeirra. Systkini Álfheiðar: 1)
Tryggvi, f. 1919, d. 2001. 2)
Guðrún Ingveldur, f. 1921, d.
2001. 3) Óskírð stúlka, f. 1922,
d. 1923. 4) Jósefína, f. 1924. 5)
Bjarni Ásgeir, f. 1925, d. 2009.
6) Sigurvaldi, f. 1927, d. 2009. 7)
Steinbjörn, f. 1929. 8) Guðmund-
ína Unnur, f. 1931 (tvíburasystir
Álfheiðar). 9) Sigrún Jóney, f.
1933. 10) Gunnlaugur, f. 1937.
Uppeldissonur Björns og Sigríð-
ar: Ásgeir J. Meldal, f. 1940.
Tveggja ára var Álfheiður
tekin í fóstur af hjónunum á
Fitjum í Fitjárdal, þeim Árna V.
Gíslasyni, f. 10. júní 1871, d. 26.
okt. 1934, og Sigríði Guðmunds-
dóttur, f. 11. júní 1871, d. 4. feb.
1960. Fáum árum síðar tóku við
fóstri hennar Jóhannes Pétur, f.
1983. c) Hjalti Óli, f. 24. okt.
1980, d. 14. ágúst 1998. 2) Birna
Jóna, f. 14. júní 1953, m.1:
(skildu) Sigtryggur Snorri Ást-
valdsson, f. 20. ágúst 1945, d.
20. júní 1996. Dætur þeirra: a)
Guðrún, f. 1. jan 1972. m.: Þröst-
ur Ríkharðsson, f. 16. apríl
1966, og eiga þau tvö börn, fyrir
átti Guðrún eina dóttur. b) Anna
María, f. 27. des. 1973, m.:
(skildu) Bjarki Guðlaugsson, f.
18. október 1969, eiga þau þrjú
börn. 2) m. 2: (skildu) Ingólfur
Helgason, f. 1. mars 1957. 3)
Kolbrún Sigríður, f. 9. ágúst
1960, m.: Jón Torfason, f. 2.
mars. 1958. Dætur þeirra a)
Bryndís Ósk, f. 27. des. 1983 m.:
Bragi Rúnar Axelsson, f. 9. febr-
úar 1981, og eiga þau tvö börn.
b) Dagbjört Ásta, f. 18. júlí 1986,
og Torfey Rós, f. 8. sept. 1993.
4) Kristján Pétur, f. 2. des. 1968,
m.: María Ingvadóttir, f. 24. júli
1968. Börn þeirra: a) Auður Sif,
f. 7. des. 1992, Ingvi Snær, f. 24.
nóv. 1995, og Sigmundur Kári,
f. 30. des. 2006.
Álfheiður og Sigmundur hófu
búskap á Bjargshóli í Miðfirði
og bjuggu þar um árabil. Árið
1955 fluttu þau í Garðahrepp,
Garðabæ, og bjuggu alla tíð, í
Hörgatúni 11. Um árabil voru
þau með hænsnabú í Garða-
hreppi. Álfheiður var húsmóðir
alla tíð, en eftir að börnin fóru
að flytja að heiman starfaði hún
við heimilshjálp í Garðabæ og
einnig við ræstingar á Landspít-
alnum.
Útför Álfheiðar fer fram frá
Garðakirkju í dag, 2. nóvember
2012, og hefst athöfnin kl. 13.
30. júní 1911, d. 12.
ágúst 1981, sonur
Árna og Sigríðar,
bóndi á Fitjum og
kona hans, Kristín
Ásmundsdóttir, f.
26. júlí 1912, d. 10.
mars 1980. Börn
Jóhannesar og
Kristínar, uppeld-
issystkini Álfheið-
ar: 1) Halldór Vil-
berg, f. 1937, d.
2007. 2) Árný Sigríður, f. 1939,
d. 1988. 3) Ásbjörn Þór, f. 1942,
d. 1991. 4) Þorgeir, f. 1945. Hjá
Árna og Sigríði á Fitjum ólst
upp Jóhann Benediktsson, f.
1919, d. 1999, sem Álfheiður leit
ætíð á sem bróður sinn.
Hinn 13. maí 1950 giftist Álf-
heiður Sigmundi Jónssyni, f. 2.
okt. 1917 á Giljalandi í Miðfirði,
d. 12. jan. 1988. Þau eignuðust
fjögur börn: 1) Jóhanna Sigríð-
ur, f. 16. apríl 1951, gift Eiríki
Hjaltasyni, f. 12. maí 1947. Syn-
ir þeirra: a) Kristinn Helgi, f.
27. mars 1969, m.1: (skildu)
Ágústa Jónsdóttir, f. 8. maí
1971, eiga þau þrjú börn, m. 2:
Michalina Kaminska, f. 20.
ágúst 1983, eiga þau þrjár dæt-
ur. b) Heiðar Sigmar, f. 31.
mars. 1972, m.1: (skildu) Anja
Maria Zillke, f. 12. des. 1963,
eiga þau tvær dætur, m. 2:
Aneta Drzazgowska, f. 25. júlí
Hér sit ég og læt hugann
reika, elsku amma mín er búin
að kveðja sinni hinstu kveðju. Þó
svo að ég hafi átt von á þessu þá
er það alltaf erfitt þegar að kallið
kemur. Ég á svo fjölmargar ljúf-
ar og skemmtilegar minningar
um hana ömmu mína. Hún veitti
mér skjól þegar ég þurfti á því
að halda, hjálparhönd þegar ég
bað um hana og hlýju þegar ég
þurfti. Það voru margar ferðirn-
ar sem voru farnar í Hörgatúnið
á sunnudögum í kaffi til ömmu,
hún bakaði nefnilega heimsins
bestu pönnukökur hvort sem
þær voru með rjóma og sultu eða
upprúllaðar með sykri. Oft
reyndi hún að kenna mér þessa
list að búa til góðar pönnsur en
aldrei náði ég þessu rétt þó svo
að viljinn væri fyrir hendi. En
mér finnst gott að pönnukökup-
annan hennar sé hér og ég geti
æft mig, en ég er löngu búin að
sætta mig við að ég mun aldrei
komast með tærnar þar sem hún
hafði hælana í þessum bakstri.
Amma hafði sannarlega græna
fingur en það sást vel á garð-
inum hennar sem var eins og
listaverk, öll blómin sem hún
hafði sáð til snemma um vorið og
kjallarinn var fullur af litlum
pottum. Síðan var gróðursett og
beðið eftir því hvað kom upp og
hvað ekki, alltaf kom meirihlut-
inn upp. Amma var gríðarlega
mikil handverkskona og allur út-
saumurinn hennar var ofsalega
fallegur hvort sem var á réttunni
eða röngunni, hún kenndi mér að
passa vel upp á fráganginn. Ég
hugsa að það hafi enginn tölu á
öllum þeim myndum eða munum
sem hún lætur eftir sig en það
eru alveg ógrynni. Amma var
mjög ósérhlífin og ég held að
hún hafi haft fleiri klukkustundir
i sólarhringnum en margur ann-
ar því hún áorkaði svo rosalega
miklu.
Elsku amma mín, þakka þér
fyrir allt það góða sem þú gafst
mér.
Nú lokið er jarðvist, þú leggur af stað,
létt í spori gengur þú að,
ljósinu bjarta sem logar svo skært.
Úr lindinni tæru þér vatn verður fært.
Að segja oft erfitt, í sárindum er,
frá söknuði þeim er hugurinn ber.
Því orðin þau verða svo viðkvæm og
sár,
á vanganum birtast og mynda þar tár.
En ég færi þér óskir um glaðlegan
fund,
frá ættingjum öllum á þessari stund.
Í sál okkar allra þú lifir sem fyrr
og sannlega oss veita í lífinu byr.
(Guðmundur Guðmundsson.)
Hvíl í friði.
Guðrún Sigtryggsdóttir.
Minningarnar eru ekki marg-
ar um samverustundir okkar,
flestar úr barnæsku. Þær góðu
standa eftir. Ég man eftir þér
sem ákveðinni og staðfastri, vin-
gjarnlegri og kátri, hlæjandi.
Minningar um pönnukökubakst-
ur, alltaf gerðirðu „svo mikið“ að
við urðum að koma í kaffi – núna
strax! Þegar við Dagbjört systir
fengum lánað eldhúsið þitt undir
leynibrúnkökubakstur því
mamma átti afmæli. Alltaf áttir
þú góða mola uppi á skáp sem við
máttum laumast í, bestur var sí-
trónubrjóstsykurinn. Einu sinni
fékk ég vondan mat, hrossa-
bjúgu. Slapp samt við að borða
þegar þú sást á mér svipinn.
Þú varst dugnaðarforkur, allt-
af að. Garðurinn, blómahúsið,
handavinnan. Í dag met ég mik-
ils þau verk sem ég á eftir þig.
Sem barn fylltist ég stolti þegar
ég sýndi þér mitt handverk. Eins
og að bera það undir sérfræðing.
Þú skildir vinnuna að baki – og
gleðina.
Ég hitti þig síðast þegar sonur
minn var lítill og mér skilst að
eftir það hafir þú spurt um hann
og hvernig ég hefði það. Mér
þykir vænt um það.
Þinni þrautagöngu er nú lokið
og ég trúi því að þú sért á betri
stað.
Hvíl í friði, amma mín.
Bryndís Ósk Jónsdóttir.
Við andlátsfregn þína,
allt stöðvast í tímans ranni.
Og sorgin mig grípur,
en segja ég vil með sanni,
að ósk mín um bata þinn,
tjáð var í bænunum mínum,
en Guð vildi fá þig,
og hafa með englunum sínum.
Við getum ei breytt því
sem frelsarinn hefur að segja.
Um hver fær að lifa,
og hver á svo næstur að deyja.
Þau örlög sem við höfum hlotið,
það verður að skilja.
Svo auðmjúk og hljóð,
við lútum að frelsarans vilja.
Þó sorgin sé sár,
og erfitt er við hana að una.
Við verðum að skilja,
og alltaf við verðum að muna,
að Guð hann er góður,
og veit hvað er best fyrir sína.
Því treysti ég nú,
að hann geymi vel sálina þína.
Þótt farin þú sért,
og horfin ert burt þessum heimi.
Ég minningu þína,
þá ávallt í hjarta mér geymi.
Ástvini þína, ég bið síðan
Guð minn að styðja,
og þerra burt tárin,
ég ætíð skal fyrir þeim biðja.
(Bryndís Halldóra Jónsdóttir.)
Elsku amma mín. Takk fyrir
allt.
Þín
Torfey Rós Jónsdóttir.
Elsku amma Dídí, ég mun
ávallt muna eftir þér sem góð-
hjartaðri og vinnusamri konu.
Það var alltaf nóg að gera hjá
þér, sérstaklega þegar kom að
garðinum þínum en samt hafð-
irðu alltaf tíma til þess að bjóða
manni inn í pönnukökur.
Það er erfitt að finna orð sem
lýsa því hversu frábær þú varst.
Það er einhvern veginn bara svo
skrýtið að hugsa til þess að þú
sért endanlega farin burt úr
þessum heimi. Þú varst búin að
vera veik svo lengi og þó maður
hefði nú átt að búast við því þá
var það eitthvað svo óvænt þeg-
ar þú varst allt í einu farin.
Ég á svo margar góðar minn-
ingar frá þeim stundum sem við
eyddum saman, sem ég mun
ávallt varðveita í hjarta mínu. Þú
varst alltaf svo góð, og ég á eftir
að sakna þín svo mjög. Þú varst
ein besta amma sem nokkur
hefði getað hugsað sér að eiga,
ég mun alltaf hugsa til þín með
hlýju. Ég elska þig, amma mín.
Ég vona svo innilega að þér líði
vel þar sem þú ert núna og að þú
finnir frið.
Þitt ömmubarn,
Auður Sif.
Álfheiður
Björnsdóttir
✝ Ásta Steins-dóttir fæddist
á Hrauni á Skaga
27. nóvember
1930. Hún lést á
Landspítalanum
við Hringbraut 24.
október 2012.
Ásta var þriðja
yngst í hópi 12
barna hjónanna
Guðrúnar Sigríðar
Kristmundsdóttur,
f. 12. október 1892, d. 24.
október 1978, og Steins Leó
Sveinssonar, f. 17. janúar
1886, d. 27. nóvember 1957.
Systkini Ástu: Gunnsteinn Sig-
urður, f. 1915 (látinn), Guðrún,
f. 1916 (látin), Rögnvaldur, f.
1918, Svava, f. 1919 (látin),
Guðbjörg Jónína, f. 1921,
Tryggvina Ingibjörg, f. 1922,
Kristmundur, f. 1924 (látinn),
Svanfríður, f. 1926, Sveinn, f.
1929, Hafsteinn, f. 1933 og
Hrefna, f. 1935 (látin).
Hinn 21. maí 1961 giftist
Guðna Karli Magnússyni, f. 19.
júní 1964, börn þeirra eru
Sunna Ýr, Harpa Lind og Erla
Dís, langömmubörnin eru þrjú.
Ásta ólst upp í foreldra-
húsum á Hrauni á Skaga í
stórum systkinahópi, Ásta var
í kaupavinnu bæði á Hlöðum
og í Glaumbæ, fluttist síðan til
Reykjavíkur þar sem hún
stundaði nám við Húsmæðra-
skóla Reykjavíkur, hún starf-
aði síðan í Efnalauginni Glæsi
sem síðar varð Efnalaugin
Björg. Eftir að hún stofnaði
fjölskyldu var hún heimavinn-
andi til ársins 1975 er hún hóf
störf á Dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu Grund en þar
starfaði hún óslitið til ársins
2001.
Ásta var ein af stofnendum
Skagfirsku söngsveitarinnar
og starfaði með henni í mörg
ár, síðan var hún í Söngfélag-
inu Drangey og síðustu árin í
Söngfuglum kór eldri borgara
á Vesturgötu 7.
Útför Ástu fer fram frá
Dómkirkjunni í Reykjavík í
dag, 2. nóvember 2012, og
hefst athöfnin klukkan 15.
Ásta eftirlifandi
eiginmanni sínum
Benedikt Andr-
éssyni frá Norð-
urfirði á Strönd-
um, f. 14. mars
1933, foreldrar
hans voru Sig-
urlína Valgeirs-
dóttir og Andrés
Guðmundsson.
Dætur þeirra
hjóna eru, 1) Guð-
rún Hafdís, f. 12. febrúar
1961, gift Halldóri Jónssyni, f.
13. janúar 1960, börn þeirra
eru, Heiðar Bjarki, Þórður
Helgi og Hafdís Birna, 2) Vil-
borg, f. 26. desember 1962,
gift Guðmundi Árna Hjalta-
syni, f. 30. janúar 1962, börn
þeirra eru Ásta Kristín, Arna
Björk, sambýlismaður hennar
er Björgvin Stefánsson, Brynja
Björk og Benedikt Andrés,
sambýliskona hans er Andrea
Guðbrandsdóttir, 3) Guðbjörg
Auður, f. 19. janúar 1968, gift
Elsku mamma með söknuði og
sorg í hjarta kveðjum við þig
með þessum orðum:
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Drottinn minn faðir lífsins ljóss
lát náð þína skína svo blíða.
Minn styrkur þú ert, mín lífsins rós
tak burt minn myrka kvíða.
Þú vekur hann með sól að morgni.
Faðir minn láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd.
Og slökk þú hjartans harmabál
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni .
(Bubbi Morthens.)
Kveðja frá dætrum þínum
Guðrún, Vilborg og Auður.
Elsku amma.
Með sorg í hjarta þurfum við
að kveðja þig, síðustu vikurnar
hafa verið erfiðar en við vitum að
þér líður betur núna. Við söknum
þín sárt en fallegu minningarnar
um þig ylja okkur.
Þú vildir allt fyrir okkur gera
og varst sérstaklega dugleg að
koma til Erlu sem hármódel,
hvort sem það var í blástur eða
permanent, alltaf gat hún hringt
í þig ef hana vantaði módel.
Þegar þú og afi bjugguð í
Vesturbænum og Sunna var í HÍ
þá notaði hún hádegishléin alltaf
til að koma í heimsókn enda stutt
að fara og alltaf varstu með eitt-
hvað á boðstólum, ekki hætti það
þegar þið fluttuð upp í Grafarvog
en þá gátu Sunna og Heiðar allt-
af komið í hádegishléunum sín-
um þegar þau voru að vinna í
Sorpu.
Þú varst alltaf mjög dugleg að
fylgjast með okkur barnabörn-
unum. Eftir hvern einasta leik
sem Harpa og Erla voru að spila
þá máttu þær alltaf eiga von á
símtali frá þér þar sem þú vildir
vita hvernig hefði gengið og
hvort Harpa hefði ekki örugg-
lega skorað og Erla varið nokkra
bolta.
Þú vissir að Harpa elskaði
smjörköku og voru þær ófáar
kökurnar sem þú keyptir handa
henni til þess að eiga þegar hún
kæmi í heimsókn og mátti þá
alltaf heyra frá Hörpu „mmm, ég
elska þig amma“.
Möndlugrauturinn hjá Gunnu
á aðfangadag verður alltaf minn-
isstæður, því þú fékkst oftast
möndluna og lést engan vita fyrr
en við vorum búin með einn til
tvo diska.
Elsku amma, við elskum þig
og söknum þín sárt en við vitum
að þú átt eftir að halda áfram að
fylgjast með okkur. Takk fyrir
allar yndislegu stundirnar.
Þín barnabörn
Sunna Ýr, Harpa Lind
og Erla Dís.
Elsku amma, við söknum þín
mikið og takk fyrir allt sem þú
hefur gert fyrir okkur. Það er
margt sem kemur upp í hugann
þegar við hugsum um þig, fyrst
eru það jólin, það var alltaf fast-
ur liður að vera hjá ykkur afa
annan jóladag, eins var með
pakkana ef hlutirnir sem þú ætl-
aðir að gefa okkur voru fleiri en
einn var þeim pakkað í sitthvorn
pakkann svo þeir yrðu fleiri.
Eins hugsum við um ferðirnar
sem við fórum með þér norður til
að veiða, yfirleitt var það þannig
að þú veiddir en við fórum heim
með öngulinn í rassinum. Ferð-
irnar austur í sumarbústað voru
líka margar en þar þótti þér gott
að vera.
Það var líka alltaf gott og
gaman að koma til ykkar í heim-
sókn, þú áttir alltaf einhver sæt-
indi í skúffunni og alltaf varstu
tilbúin að baka fyrir okkur vöffl-
ur eða pönnukökur þegar við
komum. Við munum þegar við
vorum minni og pabbi og
mamma voru í útlöndum og þú
og afi voruð að passa okkur, þú
passaðir alltaf upp á að við fengj-
um frið til að sofa út og þegar við
vöknuðum varstu búin að útbúa
eitthvað gott fyrir okkur.
Minning þín lifir í hjörtum
okkur.
Þín barnabörn
Heiðar Bjarki, Þórður
Helgi og Hafdís Birna.
Elsku amma okkar, þakka þér
fyrir allar góðu stundirnar sem
þú varðir með okkur og allar frá-
bæru minningarnar sem þú
skildir eftir þig. Minningarnar
eru svo ótal margar en við systk-
inin minnumst þín allra helst
sem hörkukonu, fórnfúss kven-
skörungs sem alltaf var tilbúinn
að gera allt fyrir alla. Þú gafst
t.d. eina stærstu gjöf lífsins þeg-
ar þú gafst Ástu Kristínu annað
nýrað úr þér. Þú áttir alltaf lausa
stund fyrir okkur, varst enda-
laust stolt af okkur, hafðir alltaf
nóg að gera og varst alltaf eitt-
hvað að bardúsa. Þú varst mikil
félagsvera enda varstu í nokkr-
um kórum um ævina enda kunn-
ir þú allar vísur og ljóð, þú
stundaðir einnig félagsstarf af
kappi með gömlum starfsfélög-
um og vinum.
Maður fór aldrei svangur úr
heimsókn frá ömmu Ástu þar
sem hverjar kræsingarnar á fæt-
ur öðrum voru bornar fram, ef
ekki voru pönnukökur eða vöffl-
ur þá var bara pöntuð pitsa og
það var ekki sjaldan sem það
gerðist, sérstaklega ef við feng-
um að gista hjá ykkur afa.
Þú varst mikil handavinnu-
kona og kenndir okkur systrum
undirstöðuatriðin í prjóni. Þú
áttir það til að sitja með okkur
stundunum saman og hjálpa okk-
ur við okkar eigin prjónaskap.
Þú varst mikil ævintýramann-
eskja en þegar við vorum börn
ferðuðust þið mikið og þú þekkt-
ir nafnið á hverju einasta fjalli og
hverjum einasta læk sem komið
var að. Þau ferðalög sem við
systur höfum farið í um ævina
höfum við flest farið í með ykkur.
Jólin voru alltaf hátíðleg hjá
þér og verður erfitt að gleyma
hátíðlegu jólaboðunum sem þú
hélst alltaf annan í jólum. Maður
komst yfirleitt í sannkallað jóla-
skap þegar laufabrauðið var
skreytt og steikt á aðventunni.
Það var svo líflegt í kringum þig,
svo margt fólk, mikið af jóla-
skrauti og ljósum. Það verður
tómlegt að fá ekki símhringingar
eða heimsóknir frá þér á afmæl-
um, jólum eða öðrum tyllidögum
í framtíðinni. Ljós þitt mun þó
lifa áfram í hjarta okkar og
minningarnar lifa með börnum
okkar.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju
sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn
stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum
hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Hinsta kveðja frá
barnabörnum þínum.
Ásta Kristín, Arna
Björk, Brynja Björk
og Benedikt Andrés.
Ásta Steinsdóttir