Morgunblaðið - 15.01.2013, Blaðsíða 23

23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. JANÚAR 2013
Styrmir Kári
Hugsuður Enginn veit hvað kettir hugsa, en allar líkur eru á að fuglar himinsins hafi fangað hug þess gula.
Uppbygging og þróun
menntakerfis er verkefni
sem lýkur aldrei. Á meðal
þess sem bent hefur verið
á að megi bæta er samfella
í námi og tengsl skólastiga.
Ein leiðin til þess er að
sami aðilinn haldi utan um
rekstur skóla á ólíkum
skólastigum. Garðabær
hefur óskað eftir viðræðum
við menntamálaráðuneytið
um að taka að sér rekstur
framhaldsskólans í sveitarfélaginu,
sem þróunarverkefni sem önnur sveit-
arfélög gætu síðar dregið lærdóm af.
Stytting náms til stúdentsprófs
Umræða hérlendis um mikilvægi
tengsla allra skólastiga, sveigjanleika
á skilum þeirra og samfellu í námi hef-
ur aukist á undanförnum árum. Sam-
hliða hefur umræða um nauðsyn á
styttingu náms til stúdentsprófs verið
viðvarandi m.a. með þeim rökum að
fjármagn nýtist betur, ungt fólk kom-
ist fyrr út á vinnumarkaðinn og að
framleiðni aukist. Jafnframt má
benda á að nemendur flestra viðmið-
unarþjóða okkar teljast hafa fengið
nægan undirbúning til náms á há-
skólastigi við átján ára aldur.
Gerður G. Óskarsdóttir, fyrrver-
andi fræðslustjóri Reykjavíkur og
menntarannsakandi, hefur í sínum
rannsóknum bent á að með rekstri
allra skólastiga af einum aðila skapist
betri grunnur að stefnumótun og um-
bótastarfi. Það snýr m.a. að samstarfi
um starfshætti og inntak á milli skóla-
stiga, upplýsingamiðlun og skiptingu
skóla á skólastig.
Þróunarverkefni
Í skólastefnu Garðabæjar er m.a.
lögð áhersla á samfellu í námi barna
og ungmenna um leið og boðið er upp
á margbreytilegt, metnaðarfullt og
sveigjanlegt starf. Garðabær hefur
óskað eftir viðræðum við mennta-
málaráðuneytið um hvort og með
hvaða hætti Garðabær geti tekið að
sér rekstur Fjölbrautaskólans í
Garðabæ sem tilrauna- og þróun-
arverkefni til 3-5 ára. Meginmark-
miðið með þeirri ósk er að styrkja enn
frekar „skólakerfi Garðabæjar“ og ná
betur fram framangreindum áherslum
í skólastefnunni. Við
viljum gjarnan halda
utan um okkar nem-
endur frá leikskólastigi
til háskólastigs. Slíkt
þróunarverkefni nýtist
væntanlega fleiri sveit-
arfélögum sem áhuga
hafa á að annast rekst-
urs allra skólastiganna.
Í starfsáætlun Sam-
bands íslenskra sveit-
arfélaga er einmitt lögð
áhersla á að sveit-
arfélög taki að sér rekstur framhalds-
skóla. Mikilvægt er að horft sé til
slíkra þróunarverkefna sem innlegg í
frekari þróun íslenska mennta-
kerfisins. Það er von okkar í Garðabæ
að menntamálaráðherra taki vel í
þessa málaleitan okkar og sjái ávinn-
inginn fyrir menntakerfið í heild.
Málþing
Föstudaginn 18. janúar verður
haldið opið málþing um skóla-
samfélagið í Garðabæ þar sem ofan-
greind hugmynd um rekstur allra
skólastiga verður m.a. rædd. Tveir
fyrrverandi farsælir skólastjórar í
Garðabæ, þeir Gunnlaugur Sigurðs-
son og Þorsteinn Þorsteinsson, hafa
unnið greinargerð fyrir Garðabæ um
ávinning af samfellu í námi barna og
ungmenna og munu kynna nið-
urstöður sínar á þinginu. Það er von
okkar að aukin umræða allra hags-
munaaðila um þessi mál færi okkur
nær því markmiði að bæta mennta-
kerfi okkar. Færa má rök fyrir því að
afkoma og jafnvel hamingja ein-
staklinga byggist að miklu leyti á því
að menntakerfið sé skilvirkt og komi
til móts við þarfir einstaklingsins og
atvinnulífsins í heild. Það er því meg-
inverkefni allra sem láta sig mennta-
mál varða að leita stöðugt leiða til að
bæta menntakerfið. Því verkefni lýkur
aldrei.
Eftir Gunnar Einarsson
»Bent hefur verið á að
með rekstri allra skóla-
stiga af einum aðila skapist
betri grunnur að stefnu-
mótun og umbótastarfi.
Gunnar Einarsson
Höfundur er bæjarstjóri í Garðabæ.
Samfella í námi
barna og ungmenna
Geir Haarde fv.
forsætisráðherra
hefði líklegast þurft
að vera í hópi þriggja
bestu hagfræðinga í
heimi til að geta séð
bankahrunið fyrir.
Alls staðar í heim-
inum hafa hagfræð-
ingar og forráðamenn
fjármálafyrirtækja
þvegið hendur sínar
og sagt, að þeir hafi engan veginn
getað séð fyrir stærsta efnahags-
hrun, sem skollið hefur á heiminn
á eftir Kreppunni miklu. OECD,
Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn, seðla-
bankar og matsfyrirtæki víða um
heim, hagfræðingar og stjórn-
málamenn spáðu allir þess í stað
áframhaldandi góðum hagvexti,
þegar Lehman Brothers féll
haustið 2008.
Í þætti sænska stjónvarpsins,
Vetenskapens värld, var leitað
skýringa og niðurstaðan er sláandi
og sýnir að heimurinn hefur verið
blekktur af „hagfræðingum“ fjár-
málaelítunnar. Þeir sköpuðu nýtt
reiknimódel, sem útilokaði banka,
peninga og skuldir. Þar með voru
fengnar fram tölur, sem földu vöxt
fjármálafyrirtækja og stækkun
skuldafjalla. Þeir sem hreyfðu
andmælum voru um-
svifalaust útilokaðir
sem ómarktækir
dómsdagsboðendur.
Svo settu menn upp
spurningarmerki og
ypptu öxlum, þegar
píramídinn hrundi.
„Í eyrum annarra
en hagfræðinga
hljómar það sem
brjálæði að taka
banka, skuldir og pen-
inga út úr myndinni.
Það er sorglegt,
hversu brjálæðislegt það er,“ segir
ástralski hagfræðingurinn Steve
Keen, sem ítrekað varaði við hvert
stefndi haustið 2008. Hann bar
saman einkaskuldir við þjóð-
arframleiðslu ríkja og sá, að heim-
urinn var að endurtaka sömu mis-
tök og orsökuðu Kreppuna miklu.
Davíð Oddsson, fv. seðla-
bankastjóri, sá að heimskreppu
þyrfti til að fella íslenska banka-
kerfið, sem seinna kom svo á dag-
inn. Í upphafi árs 2008 varaði
hann við hættuástandi og lagði
síðar til myndun þjóðstjórnar til
að takast á við vandann. Ekki var
frekar á Íslandi en annars staðar
hlustað á þá, sem vöruðu við
kreppunni. Í staðinn æstu fjár-
málaelítan og stjórnmálavinir
þeirra upp almenning gegn hverj-
um þeim, sem hreyfðu varnaðar-
orðum og kenndu þeim jafnframt
um kreppuna. Það skýrir sósíal-
isma fjármála- og vinstrielítunnar,
að þessir aðilar velta eigin mistök-
um yfir á almenning og nota völd-
in til að taka efnahag ríkja í gísl-
ingu. Hvergi annars staðar í
heiminum en á Íslandi voru skuld-
ir óreiðumanna aðskildar frá
skattatekjum ríkisins og bankarnir
látnir taka ábyrgð á gjörðum sín-
um. Það má þakka fyrrverandi
leiðtogum Sjálfstæðisflokksins fyr-
ir, að ekki var farin sú leið að
þjóðnýta tap fjármálafyrirtækj-
anna, sem eftirá hefur sýnt sig að
bjargaði Íslandi frá gjaldþroti.
Eftir þetta hefur einokunarelíta
fjármála-, jafnaðar- og vinstri-
manna ráðist í froðufellandi hatri
á Sjálfstæðisflokkinn og íslensku
þjóðina með Icesave, hryðjuverka-
lögum, ESB-aðlögun, vanhelgun
Alþingis, Hæstaréttar og forseta
Íslands, niðurrifi stjórnarskrár og
þjóðnýtingu atvinnuvega svo eitt-
hvað sé nefnt. Fjármála- og
vinstrielíta nútímans er í engu eft-
irbátur fyrirrennara sinna, sem
sköpuðu Kreppuna miklu. Árang-
urinn er mannleg eymd í formi
hungurs og fátæktar, lýðskrum og
sköpun möguleika fyrir nasista að
komast til valda enn á ný.
Sósíalismi fjármálaelítunnar hef-
ur hvergi náð meiri útbreiðslu en
innan Evrópusambandsins. Þar er
búið er að tæma ríkissjóði fjölda
aðildarríkja og binda hendur
þeirra til langframa til þess að
bjarga bönkum og evrunni. Steve
Keen er ekki náðugur í gagnrýni
sinni: „Að láta lönd hafa peninga
til þess að borga bönkunum mun
ekki leiða til þess, að skuldir, sem
ekki er hægt að borga, verði borg-
aðar Elítan, sem græddi á fjár-
málabólunni, segir við fólk, að það
verði að gjalda mistakanna, sem
elítan hefur gert. Þannig verður
lýðskrum til og þannig komst Hit-
ler til valda.“ Þess í stað leggur
Steve Keen til, að skuldir heimila
verði afskrifaðar, þar sem „sú leið
mun endurræsa kerfið og vinna
gegn mistökum fjármálageirans.“
Íslendingar eiga sérstakt tæki-
færi á að endurbæta peningakerfið
með því að endurheimta útgáfurétt
peninga úr höndum fjármálafyr-
irtækja, sem oftar en einu sinni
hafa komist í hendur óreiðumanna.
Það var aldrei meiningin, að pen-
ingaútgáfan væri í annarra hönd-
um en Seðlabankans sbr. lög um
gjaldmiðil og peningafölsun. Að
fjármálafyrirtækjum hefur verið
leyft að vaxa í risavöxnu píramída-
spili vegna eigin peningasköpunar
í formi skulda eru mistök, sem eru
að kollvarpa efnahag hins vest-
ræna heims. Sósíalismi fjármála-
og vinstrielítunnar þjóðnýtir tapið
og áfram er haldið áfram á sömu
braut með stefnu á norður-kóreskt
ástand, þar sem almenningur er
skilinn eftir í brunarústum at-
vinnuleysis og hungursneyðar.
Íslendingar hafa engu að tapa
en allt að vinna að halda áfram á
þeirri braut, sem Sjálfstæðisflokk-
urinn markaði með því að gera
óreiðumenn ábyrga fyrir eigin
gjörðum. Þetta er markmið al-
mennings um allan hinn vestræna
heim og margir líta til Íslands sem
fyrirmyndar að þessu leyti. Næsta
skref á þessari braut er að lag-
færa peningamálin og bankakerfið.
Þá munu fjárglæframenn framtíð-
arinnar ekki geta stolið sjóðum
þjóðarinnar og notað í píramída-
spil, þar sem fólki er breytt í
„brúður“ eins og einn bankastjóri
Goldman Sachs svo pent kallar
viðskiptavini bankans.
Eftir Gústaf Adolf
Skúlason »Hvergi annars stað-
ar en á Íslandi voru
skuldir óreiðumanna að-
skildar frá skattatekjum
ríkisins og bankarnir
látnir taka ábyrgð á
gjörðum sínum.
Gústaf Adolf Skúlason
Höfundur er fyrrv. ritari
Smáfyrirtækjabandalags Evrópu.
Sósíalismi elítunnar