Morgunblaðið - 15.01.2013, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 15. JANÚAR 2013
Elsku Auður Mjöll.
Mig setti hljóða er ég frétti að
þú værir dáin.
Elsku Ísak, Elsa og fjölskylda.
Megi algóður guð veita ykkur
styrk.
Ég kveð þig Auður mín með
þessum ljóðlínum.
Ljósið flæðir enn um ásýnd þína:
yfir þínum luktu hvörmum skína
sólir þær er sálu þinni frá
sínum geislum stráðu veginn á.
Þú ert áfram líf af okkar lífi:
líkt og morgunblær um hugann svífi
ilmi og svölun andar minning hver
- athvarfið var stórt og bjart hjá þér.
Allir sem þér unnu þakkir gjalda.
Ástúð þinni handan blárra tjalda
opið standi ódauðleikans svið.
Andinn mikli gefi þér sinn frið.
(Jóhannes úr Kötlum)
Þín frænka,
Auður Ingólfsdóttir.
Það er nánast ómögulegt að
rifja upp hvenær við Auður urðum
vinkonur. Við bjuggum í Hátúninu
á Eskifirði, það var bara eitt hús á
milli okkar og alltaf mikill sam-
gangur á milli fjölskyldnanna. En
fimm ára aldursmunur er talsvert
mikið á æskuárum og eflaust hef-
ur mér langt fram eftir aldri fund-
ist Auður ægilegt smábarn. Mig
rámar í að hún hafi með sérstöku
leyfi fengið að skoða herbergið
mitt stöku sinnum og verið afar
hrifin, en sennilegt þykir mér að
við Björgvin frændi hennar höfum
oftar sagt henni að snáfa heim og
vera ekki að trufla okkur við mik-
ilvæg skyldustörf.
Auður Mjöll
Friðgeirsdóttir
✝ Auður MjöllFriðgeirsdóttir
fæddist í Neskaup-
stað 24. febrúar
1976. Hún lést í
Reykjavík 24. des-
ember 2012.
Auður Mjöll var
jarðsungin frá
Fella- og Hóla-
kirkju 8. janúar
2013.
Auður var glaður
og orkumikill krakki
og sem unglingur
var hún óvenjulega
þroskuð. Þegar ég
bjó í gula húsinu við
lækinn og Auður tók
að venja komur sín-
ar þangað var hún
fimmtán ára en ég
tvítug. Mér þótti hún
svo skemmtileg að
næsta vetur á eftir,
þegar ég kenndi á Reyðarfirði en
hún stundaði nám í 10. bekk á
Eskifirði, þá sótti ég hana stund-
um og hún gisti eftir að við höfðum
borðað pítsur og snakk, horft á
vídeó og spjallað langt fram á nótt.
Í Reykjavík árið eftir héldum við
uppteknum hætti og fljótlega átt-
aði ég mig á því að í Auði hafði ég
eignast vinkonu fyrir lífstíð.
Þegar Auður var átján ára
gömul lenti hún í hörmulegu bíl-
slysi ásamt Kristínu Fönn systur-
dóttur sinni, sem lést í slysinu.
Auður fékk enga faglega hjálp til
þess að vinna úr þessu áfalli og
vitaskuld setti það mark sitt á
hana. Sumarið eftir vann ég með
henni í frystihúsinu á Eskifirði og
það sló mig að sjá hversu breytt
hún var. Áhyggjuleysið var á bak
og burt og það hvíldi yfir henni
skuggi sem ég hygg að hún hafi
verið alla ævina að reyna að losa
sig við.
Auður vakti aðdáun allra sem
fylgdust með henni þegar hún, ein
með Ísak lítinn, reif sig upp úr
frystihúsinu og sótti sér menntun
yfir á Neskaupstað. Hún útskrif-
aðist seinna sem hjúkrunarfræð-
ingur og vann það sem hún átti
eftir ólifað við fagið, lengst af á
barnadeild Hringsins. Hún var
dugnaðarforkur og tók oft marg-
faldar vaktir, en auk þess hóf hún
meistaranám fyrir fáeinum árum,
þótt henni auðnaðist ekki að ljúka
því.
Auður bjó alltaf að því að eiga
ástríka foreldra og stóran og sam-
heldinn systkinahóp. Þau Ísak
voru líka mjög náin og það var
gaman að fá þau í afmælisveislur
Óskars, þar sem Ísak brá stund-
um á leik og sýndi töfrabrögð og
þau mæðginin sátu lengur en aðr-
ir gestir, til að spjalla og skemmta
sér og okkur. Því Auður var sér-
deilis skemmtileg manneskja og
það var gott að hlæja með henni.
Hún var fyndin og orðheppin,
hafði góða hermigáfu og átti ein-
staklega létt með að sjá spaugi-
legri hliðar tilverunnar. Það var
auðvelt að umgangast hana og al-
veg óhjákvæmilegt að elska hana.
Elsu, Ísak og fjölskyldunni allri
vottum við Brynjar og Óskar okk-
ar innilegustu samúð.
Far í friði, góða og skemmti-
lega vinkona.
Þórunn Hrefna.
Það var að kvöldi jóladags að ég
fékk hringingu og frétti að þú,
elsku vinkona mín og yndislegi
samstarfsmaður til fjölda ára,
værir látin. En þú varst ein af
bestu hjúkkunum sem ég hef unn-
ið með og áttum við margar góðar
stundir saman og gátum hlegið
mikið, sérstaklega á næturvökt-
um en þær tókum við ófáar sam-
an. Kveð ég þig með söknuði,
elsku Auður Mjöll.
Elsku Ísak, megi Guð styrkja
þig á þessum sorgartímum.
Lilja Jónína Héðinsdóttir.
Elsku gamla og góða vinkona
mín. Nú ert þú farin frá okkur og
söknuðurinn er mikill. Þrátt fyrir
lítil samskipti síðustu ár þá eru
minningarnar margar góðar og
síðast en ekki síst fyndnar, við átt-
um svo virkilega góða tíma saman.
Svo margt hef ég rifjað upp síð-
ustu daga, eins og þegar við send-
um Arnari símskeyti út á sjó og
óskuðum honum til hamingju með
bókina, stökkin sem þú tókst iðu-
lega eins og fimleikastjarna á leið
út frá þér þegar ég kom og sótti
þig á rúntinn, ferðina á uxa,
Reykjavíkurferðina þegar við
sáum e.p. út um gluggann og bil-
uðumst úr hlátri, þetta skiljum
bara ég og þú. Tíminn sem þú
varst hjá mér inni í dal þegar
mamma og pabbi voru í burtu því
ég gat ekki verið ein vegna myrk-
fælni, þá var sko margt brallað.
Sumt sem ég er búin að hlæja að
þegar ég minnist þín ætla ég að
hafa okkar á milli en það er
margt … og það vitum við báðar.
Svo man ég alltaf þegar ég fékk
bílprófið. Þá var ég búin að eign-
ast bíl og þú tókst bílinn minn
heim til þín kvöldið áður en ég
mátti sækja skírteinið á löggu-
stöðina, sóttir mig svo morguninn
eftir, keyrðir mig á löggustöðina
og við náðum í skírteinið og ég
fékk að keyra alla leið út í frysti-
hús, alsæl. Ég vona nú að þú sért á
góðum stað, elsku vinkona, stað
sem þér líður vel á. Sjáumst síðar,
elsku Auður, kveð þig með tár á
hvarmi. Þeir deyja ungir sem guð-
irnir elska.
Elsku Elsa og fjölskylda, ég
votta ykkur mína dýpstu samúð,
megi guð geyma ykkur.
Erna Hrund Grétarsdóttir.
Elsku yndislega Auður mín.
Það var eins og að fá högg í mag-
ann, fréttin um andlát þitt. Ég
vildi ekki trúa því, reyndi að
hringja strax í þig en þú svaraðir
ekki. Það er svo stutt síðan ég
heyrði röddina þína og svo hlát-
urinn á eftir einhverju fyndnu sem
þú sagðir því þú varst óendanlega
fyndin og skemmtileg alltaf. Þeg-
ar ég kynntist þér í framhalds-
skóla var eins og við værum stillt-
ar á sömu útvarpsrás. Við
mynduðum fljótlega traust vin-
áttusamband og gleði og glaumur
var við völd. Þú hefur alltaf verið
traust og hughreystandi vinkona
og það var hægt að segja þér allt.
Þú dæmdir aldrei, það var eins og
þú værir þroskaðri en flestir sem
þú hittir, langt á undan öllum öðr-
um í því sem þú tókst þér fyrir
hendur.
Hjúkrunarnámið veittist þér
afar létt, þú gistir alltaf hjá mér
fyrir norðan þegar þú komst og ég
er svo þakklát fyrir að hafa fengið
að eiga þær stundir með þér. Það
var ótrúlegt að fylgjast með þér í
náminu, þetta var svo ekkert mál
fyrir þig, eins og að drekka vatn.
Enda dúxaðirðu og varst með
hæstu meðaleinkunnina við út-
skrift. Þú varst alltaf að bralla
eitthvað meðfram náminu, alltaf
nóg að gera hjá þér og við áttum
svo skemmtilegar stundir saman.
Á þessum tíma var ennþá
skemmtilegt að djamma og ekki
nokkurri stund sleppt sem hægt
var að gleyma sér. Þú hafðir alltaf
tíma fyrir mig, við áttum löng
samtöl símleiðis á þessum tíma og
það var alltaf svo gaman að heyra í
þér. Þú hafðir alltaf einhver góð
ráð við hinu og þessu, slóst flestu
upp í grín og aldrei kvartaðirðu yf-
ir neinu. Þótt það kæmu langir
tímar þar sem við töluðum lítið
saman var það alltaf eins og við
hefðum heyrst í gær þegar við
heyrðumst. Það finnst mér ein-
kenna góðar vinkonur. Það kom
aldrei vandræðaleg þögn, það var
ekki hægt með þig á línunni.
Ég mun aldrei geta þakkað þér
lífgjöfina sem þú gafst mér í sum-
ar og allan styrkinn sem þú gafst
mér í mínum málum, en hvatning-
in var sterk. Stuttu eftir að ég
eignaðist Orra minn kíktirðu við
og gafst mér sængurgjöf. Þá höfð-
um við ekki hist í fleiri ár, þessi
óvænta heimsókn var mér dýr-
mæt. Ég er svo óendanlega þakk-
lát fyrir að hafa fengið að eiga þig
að í lífi mínu, eftir allt sem þú hef-
ur þurft að ganga í gegnum varstu
full vilja til að láta öllum líða sem
best.
Þegar við kynntumst eignað-
istu pláss í hjarta mér sem ég mun
ávallt geyma hjá mér og minning-
in um þig mun aldrei dvína. Ég
sakna þín meira en orð fá lýst og
það nístir mig í hjartastað að vera
að skrifa þessi orð til þín. Elsku
Ísak, Elsabet og aðstandendur, ég
bið Guð að styrkja ykkur í missi
ykkar og vaka yfir ykkur.
Með ástarþökk ertu kvödd í hinsta
sinni hér
og hlýhug allra vannstu er fengu að
kynnast þér.
Þín blessuð minning vakir og býr í
vinahjörtum
á brautir okkar stráðir þú, yl og
geislum björtum.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Halldóra Kristín
Halldórsdóttir.
✝ GuðmundurÞór Sigur-
björnsson fæddist
20. ágúst 1920 og
lést 26. desember
2012 á Sjúkrahúsi
Akraness.
Foreldrar hans
voru hjónin Úrsúla
Guðmundsdóttur frá
Melaleiti á Akranesi,
f. 9.1.1894, d. 7. 10.
1986 og Sigurbjörn
Jónsson frá Háa-
rima í Þykkvabæ, f. 2. 8. 1887, d.
13.7. 1923. Seinni maður Úrsúlu
var Ásgrímur Ragnar Sigurðsson,
f. 10. 3. 1896, d. 23.11. 1982. Alsyst-
ur: 1. Sigurrós Gróa Sigurbjörns-
dóttir, f. 28.5. 1916, d. 6.5. 1980. 2.
Sigríður Jóna Sigurbjörnsdóttir, f.
24.2. 1923. Hálfsystur sammæðra:
1. Ragnheiður Arnfríður Ásgríms-
dóttir, f. 22.5. 1928. 2. Ásta Ingi-
björg Ásgrímsdóttir, f. 30.1. 1930,
d. 1.12. 1989. 3. Sigríður Fjóla Ás-
grímsdóttir, f. 11.1. 1932, d. 11.11.
2003. Fósturforeldrar Guðmundar
frá árinu 1923 voru móðursystir
hans, Ásgeira Guðmundsdóttir, f.
24.1. 1895, d. 15.9. 1968 og Sig-
urður Ólafsson, f. 1.10. 1892, d.
18.8. 1955. Börn: Sigurlaug
Vilhjálmsdóttir, f. 22.8. 1978 og
Snorri Vilhjálmsson, f. 16.7. 1980.
Barnabörn eru 3. D. Salvör Guð-
mundsdóttir, f. 7.3. 1959. Gift
Stefáni H. Stefánssyni, f. 4.6.
1959. Barn: Hafliði Stefánsson, f.
3.4. 1996. E. Sigurbjörn Guð-
mundsson, f. 23.11. 1962, í sambúð
með Svandísi Ásgeirsdóttur, f.
17.12. 1964. Börn: Haukur Sigur-
björnsson, f. 25.3. 1984, Hjalti Sig-
urbjörnsson, 25.3. 1984, Trausti
Sigurbjörnsson, f. 25.9. 1990.
Barnabörn eru 2.
Guðmundur átti heima fyrstu
árin með foreldrum sínum í Ný-
lendu og síðar á Teigi á Akranesi.
Eftir lát föður síns fór hann í fóst-
ur til móðursystur sinnar Ásgeiru
og Sigurðar manns hennar og átti
sitt heimili hjá þeim upp frá því.
Þau bjuggu þá í Árnesi við Suð-
urgötu á Akranesi og í Garði á
Reykjanesi. Árið 1935 flutti Guð-
mundur með fósturforeldrum sín-
um í nýbyggt hús þeirra á Suð-
urgötu 64 á Akranesi og átti sitt
heimili í því húsi frá 1935 þar til í
júlí 2011 að hann flutti á Dvalar-
heimilið Höfða. Guðmundur byrj-
aði ungur að vinna og hóf akstur
vörubíls aðeins 10 ára gamall og
upp frá því var nær öll hans
atvinna tengd bílum, akstri, við-
gerð og útgerð þeirra.
Útför Guðmundar Þórs fór
fram 10. janúar 2013.
25.11. 1968. Guð-
mundur kvæntist
30.3. 1946 Krist-
björgu Sesselju Guð-
ríði Vilhjálmsdóttur,
f. 5. 8. 1924, d. 7.1.
2001, en hún var
dóttir hjónanna í
Efstabæ á Akranesi,
Salvarar Guðmunds-
dóttur, f. 8.9. 1896,
d. 18.7. 1974, og Vil-
hjálms Benedikts-
sonar, f. 22.10. 1894,
d. 14.7. 1979. Börn þeirra eru: A.
Sigurður Villi Guðmundsson, f.
28.9. 1946. Kvæntur Dagbjörtu
Friðriksdóttur, f. 16. 5. 1947.
Börn: Guðmundur Þórir Sigurðs-
son, f. 19.7. 1970, Pálína Sigurðar-
dóttir, f. 28.9. 1974 og Kristbjörg
Sigurðardóttir, f. 18.11. 1976, d.
25.6. 1998. Barnabörn eru 8. B.
Þórunn Guðmundsdóttir, f. 19.6.
1950. Gift Bjarna Ásmunds, f.
14.4. 1935. Börn Geir Sigurður
Jónsson, f. 3.8. 1973, Margrét Vil-
borg Bjarnadóttir, f. 18.8. 1977 og
Sindri Bjarnason, f. 11.4. 1980.
Barnabörn eru 4. C. Vilhjálmur
Þór Guðmundsson, f. 23.5. 1954,
kvæntur Guðrúnu Jónsdóttur, f.
Takk fyrir allar góðu stund-
irnar sem þú veittir okkur. Það
frábæra, kærleiksríka andrúms-
loft sem þér tókst alltaf að búa
til, alveg sama hvernig viðraði,
var einstakt og alltaf svo hlýtt
og gott að koma til þín. Gafst
þér alltaf tíma fyrir alla og vildir
alltaf hjálpa þegar hjálpar var
þörf.
Mér er efst í huga þegar ég
ætlaði að ganga frá hjólinu mínu
á kvöldin á Suðurgötunni og þú
varst þá yfirleitt búinn að gera
það fyrir mig, elsku afi minn. Þú
varst og ert einstakur.
Ástarkveðja.
Trausti og Ásdís Thelma.
Guðmundur Þór
Sigurbjörnsson
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
Þegar andlát ber að höndum
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
✝
Elskulegur eiginmaður minn og besti vinur,
faðir, tengdafaðir og afi,
HAFÞÓR ÖRN SIGURÐSSON,
Þverbraut 1,
Blönduósi,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans í Foss-
vogi sunnudaginn 6. janúar.
Útförin fer fram frá Blönduósskirkju laugardaginn 19. janúar
kl. 14.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Von, styrktarfélag,
kt. 490807-1010, rkn. 512-26-3147, eða orgelsjóð
Blönduósskirkju.
Ragnheiður Þorsteinsdóttir,
Þorsteinn Hafþórsson, Edda Brynleifsdóttir,
Auður Ingibjörg Hafþórsdóttir, Óli Guðlaugur Laursen
og barnabörn.
✝
Okkar ástkæri,
GRÉTAR ÓLAFUR SÍMONARSON
bóndi,
Goðdölum,
Skagafirði,
lést laugardaginn 12. janúar á Heilbrigðis-
stofnuninni Sauðárkróki.
Útförin fer fram frá Goðdalakirkju, laugardaginn 19. janúar
kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigþór Smári Borgarsson, Sigríður Sveinsdóttir.
✝
Ástkær fósturmóðir mín, tengdamóðir, amma
og langamma,
INGVELDUR ÁSMUNDSDÓTTIR,
Höfða,
Akranesi,
áður Vesturgötu 80,
lést laugardaginn 12. janúar.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 18. janúar
kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðmundur Garðarsson.
Bróðir okkar og mágur,
GUÐMUNDUR REYNIR JÓHANNSSON,
lést laugardaginn 12. janúar á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Hildur Ósk Jóhannsdóttir,
Jón Bjarni Jóhannsson, Anna Ingibjörg Benediktsdóttir,
Lóa Björg Jóhannsdóttir, Bergsteinn Karlsson,
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGURÐUR HAFSTEIN GUÐMUNDSSON,
Heiðargarði 16,
Reykjanesbæ,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja fimmtu-
daginn 10. janúar.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju, fimmtu-
daginn 24. janúar kl. 13.00.
Svava Hallgrímsdóttir,
Guðmundur Sigurðsson,
Valgerður Sigurðardóttir,
Svava Sigurðardóttir,
Hallgrímur Sigurðsson,
Ásdís Sigurðardóttir, Einir Guðjón Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.