Morgunblaðið - 26.04.2013, Síða 32

32 UMRÆÐANKosningar 2013
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. APRÍL 2013
Trjáklippingar
Trjáfellingar
Stubbatæting
Vandvirk og snögg þjónusta
Sími 571 2000 | hreinirgardar.is
Nú líður að kosningum og keppast allir
stjórnmálaflokkar við að koma sínum mál-
efnum á framfæri. Misgóðar eru tillögurnar
en allt getur þetta haft áhrif til betri stjórn-
skipanar, hvaðan svo sem tillögurnar koma.
Ég hef hugsað mikið út í þetta undanfarið
en verð sífellt áhyggjufyllri sem nær dreg-
ur kosningum. Margir flokkar bjóða upp á
lausnir handa skuldsettum heimilum og
hafa margir þeirra lagst í mikla vinnu við
að útfæra þær hugmyndir. Gott og vel.
Heimilin eru stærsta fyrirtæki landsins og
þurfum við að halda þeim gangandi. Þau
eru of stór til að falla, annað en margir þeirra banka
sem reistir voru upp úr öskunni. Einn flokkur stendur
upp úr með eina heildstæða lausn. Evrópusambandið.
Þarf að segja meira? Nei, það finnst Samfylking-
armönnum ekki. Allt sem bjátar á hér á landi skal
ESB laga. Svo einfalt er það.
Ég vil líta öðruvísi á hlutina. Við höfum ekkert í
þetta samband að gera. Við höfum gnægð af orku,
hreinu vatni og fiski í sjónum. Þeir sem eru hræddir
um að við einangrumst geta verið alveg rólegir.
Bandaríkin, sem eru ekkert annað en Ameríku-
samband, hafa ekki útilokað sig frá erlendum mörk-
uðum. Þau halda áfram að stunda viðskipti við um-
heiminn, þ.m.t Ísland. Það sama á við um ESB.
Evrópa getur ekki einangrað sig frá umheiminum þó
svo að álfan hafi sameinast í eitt bandalag. Við höfum
hreina vatnið sem þá mun vanta eftir nokkur ár. Við
höfum fiskimiðin og við höfum óheyrilegt magn af
grænni orku sem bíður þess að vera sett til vinnu.
Þetta er allt eitthvað sem ESB mun arðræna okkur
um ef við göngum í sambandið. Ég vil ekki taka þátt í
þessu.
Jón Jónsson Aðils gaf út bók árið 1903 en það var
samansafn af fyrirlestrum sem hann hafði haldið. Ég
tel að það rit ætti að gefa aftur út núna 110
árum seinna því það á jafn mikið við okkur í
dag og það gerði þá. Hann taldi það vera
frumskyldu hvers Íslendings að verja frelsi
þjóðarinnar. Það tel ég líka. Hann taldi að
lykillinn að velmegun þjóðarinnar, bæði í
lengd og bráð, væri sjálfstæði hennar. Það
tel ég líka. Ég leyfi mér að vitna beint í orð
hans en mér finnst þau einkar lýsandi fyrir
þá sundrung sem á sér stað í íslensku þjóð-
félagi í dag. „… og þegar þjóðin er… búin
að bylta sér í trygðrofum, níðingsverkum og
flokkadráttum, fyllir hún loks mæli sinna
með því að ofurselja sjálfa sig og frelsi sitt
útlendu stjórnvaldi. Hún afsalar sér sjálfs-
forræðinu, dýrasta hnossinu, sem hún á til í eigu sinni,
og eftir það skiftir svo um, að það er eins og alt í einu
sé tekið fyrir allan þroska, eins og lífæð þjóðarinnar sé
stífluð.“
Við eigum ekki að framselja sjálfstæði okkar til
Brussel. Ef sá dagur kemur munum við öll þreytast á
því að hafa ekkert um okkar hagi að segja og mun því
allur kraftur þverra úr þjóðinni. Ég bið þá sem þessa
grein lesa að íhuga vel afstöðu sína í Evrópumálum áð-
ur en gengið er til kosninga. Persónulega vil ég ekki
að Össur Skarphéðinsson sé úti í Brussel meirihluta
ársins, á kostnað skattgreiðanda, að reyna að semja
um inngöngu Íslands. Það er nóg að hugsa til þess að
síðustu samningar sem ríkisstjórn Samfylkingar og
Vinstri grænna fór fyrir endaði með því að það átti að
binda komandi kynslóðir í skuldafjötra. Ég bið fólk að
hugsa sig um áður en það treystir þeim aftur fyrir svo
stóru hagsmunamáli.
„Það sem þjóðin áður var, það getur hún að vonum
aftur orðið“. Ég hef fulla trú á þessum orðum Jóns
Jónssonar Aðils en eingöngu ef við kjósum áframhald-
andi sjálfstæði Íslands í næstu kosningum.
ESB-umræðan
Eftir Þorvarð Hrafn Ásgeirsson
Þorvarður Hrafn
Ásgeirsson
Höfundur er sagnfræðinemi.
Enn kumrar í manni, þegar rifjaður er upp gamli
góði brandarinn um sjálfstæðismanninn sem kvæntur
var treggáfuðu konunni og lagði henni línurnar, áður
en hún fór á kjörstað: „Kjóstu bara D, eins og í drott-
inn.“ Þegar hún svo síðar svaraði spurningunni
„Kaustu rétt?“, geislaði hún af gleði: „Já elskan, ég
kaus G, eins og í guð“ – er var sýnu alvarlegra mál í
þá daga en nú, enda var G listabókstafur kommúnista
(guðlausra) – er kölluðu sig að vísu „Alþýðu-
bandalagið“ og voru reyndar uppeldisáhrifavaldar
vinstrafólks samtímans, sums hvers a.m.k. má segja.
En nú er öldin önnur (bókstaflega): XG er ekki svo
fráleitur kostur, fyrst Hægri grænir, flokkur fólksins,
hefur helgað sér bókstafinn. Ekki svo að skilja að bú-
ast megi við stórsigri hans af trúarástæðum, heldur
frekar því að trúverðugar tillögur að aðgerðum,
byggðum á reynslu Bandaríkjamanna, eru líklegar til
að höfða til víðförulla, alþjóðasinnaðra og varkárra Ís-
lendinga. Sem sagt margra.
Loftkennd loforð framsóknarmanna láta afar vel í
eyrum en maður saknar úr þeim ákveðinnar áætlunar
eða forgangsraðar. Ólíkt sjálfstæðismönnum sem eru
að vanda með skýra stefnu sem gagnast mun velmeg-
andi, duglegu og tekjuháu fólki best. Allt samkvæmt
bókinni og gott að hann er jafnan stærsti flokkurinn.
Okkur öryrkjunum og eldri borgurum er best borgið
undir stjórn sjálfstæðismanna, segir okkur gömul
reynsla – í kjölfar krypplandi aðgerða kommúnist-
anna síðastliðin ár, eða frá 1. júlí 2009.
Hægri grænir segjast ætla að bæta það upp, komist
þeir til áhrifa eftir kosningar, sem vel gæti gerst.
Einnig vilja þeir afnema tekjutengingar við trygg-
ingabætur, hækka skattleysismörk upp í 200.000 á
mánuði og lögbinda lágmarkslaun í fyrsta sinn á Ís-
landi (Nú 240.000). Líka vilja Hægri grænir að lífeyr-
issjóðirnir leggi til fjármagn í uppbyggingu dvalar- og
hjúkrunarheimila hvarvetna á landinu. Nemendur
grunn- og framhaldsskóla fái til afnota spjaldtölvur
og lengt verði í skólaárinu. Stúdentsprófi ljúki við 18
ára aldur og sérstök áhersla verði lögð á iðn- og
tækninám. Upptaka nýs gjaldmiðils er þó það sem
mesu máli skiptir. Allt eins og talað út úr mínu
hjarta, G sýnist mér því góður kostur í þessum kosn-
ingum.
Kosningarnar munu
skipta meginmáli
Frá Páli Pálmari Daníelssyni
Höfundur er leigubílstjóri.
Þegar forystuviðtalið
við Bjarna Benedikts-
son birtist í sjónvarpinu
höfðu spjót mjög staðið
á honum og flokknum
sem hann leiðir. Við
fengum að sjá inn í heim
persónulegra átaka
Bjarna, sáum hvernig
hann var reiðubúinn til
að axla ábyrgð og draga
sig í hlé frá stjórnmálum
væri það vilji sjálfstæðismanna og til
framdráttar flokknum.
Velvilji og drenglund Bjarna
skein í gegn. Hann lagði öll sín spil á
borðið, einlægur.
Við sem þekkjum Bjarna finnum
að hann slípast vel og þroskast í
mótlæti. Þess vegna hefur traustið
vaxið og trúin á að hann valdi leið-
togahlutverkinu í þeim ólgusjó sem
mæðir á Íslandi.
Hanna Birna Kristjánsdóttir,
varaformaður Sjálfstæðisflokksins
og leiðtogi okkar Reykvíkinga,
stendur þétt að baki Bjarna. Það
gerum við sjálfstæðismenn einnig.
Forystuhæfileikar og mannkostir
Bjarna hafa birst okkur og traustið
til hans vex. Verðskuldað traust.
Treystum böndin
Framsóknarflokkurinn er ljós-
móðir þeirrar ríkisstjórnar sem við
erum nú að sjá á bak eftir 4 þrauta-
ár. Viðlíka ríkisstjórn get-
ur vissulega enn sogið súr-
efni í gegnum
Framsóknarflokkinn og
ríkt yfir landinu annað
kjörtímabil.
Þeir sem kjósa aðra
tíma þar sem sanngirni og
framþróun verður í stafni,
hafa valkost góðan. Sjálf-
stæðisflokkurinn boðar
breytingar sem eru í senn
djarfar og raunhæfar.
Skattaafsláttur og skatt-
frjáls séreignarsparnaður
eru meðal margra aðgerða í efna-
hagsstefnu flokksins.
Kristján Þór Júlíusson hefur opn-
að flokkinn með tillögum sínum sem
samþykktar voru á landsfundi 2011
og getur nú hver sem er orðið að
nær hverju sem er í Sjálfstæð-
isflokknum. Lýðræði algert.
Hanna Birna Kristjánsdóttir hef-
ur undanfarin ár erjað jörðina svo
stjórnmál samvinnu og heilbrigðrar
velferðar megi blómstra.
Og formaður flokksins Bjarni
Benediktsson hefur sýnt okkur
hvernig þroskaður leiðtogi, háttvís
og tillitssamur og hefur hjartað á
réttum stað getur unnið traust kjós-
enda.
Við fótgönguliðar sjálfstæð-
isstefnunnar munum treysta þann
grunn sem glæsilegt forystulið okk-
ar getur starfað á.
Eldskírn Bjarna
Eftir Jón Gunnar
Hannesson
Jón Gunnar
Hannesson
Höfundur er læknir.
Skömmu eftir banka-
hrunið átti ég samtal við
góðan erlendan vin sem
nokkrum sinnum hefur
komið hingað til lands og
hefur hrifist af landi okk-
ar og menningu. Ég var
greinilega eitthvað
áhyggjufullur á svipinn,
því hann sagði hug-
hreystandi við mig:
„Þetta bjargast allt saman, þjóðin
hefur séð það svartara, svo eigið þið
þessa stórkostlegu náttúru og ein-
stöku menningu.“
Þetta var auðvitað hárrétt hjá
honum. Öfugt við það sem ýmsir
stjórnmálamenn halda fram er
menningin ekki bara til skrauts og
hátíðarbrúks. Menning hverrar
þjóðar er undirstaða sjálfsskilnings
hennar og sjálfsmyndar sem hún
hefur þróað og fágað í gegnum ald-
irnar og lagað að sífellt
nýjum og breyttum tím-
um, meðal annars að okk-
ar fjölmenningarlega
samtíma. Hún er líka í
senn grunnur mannlífsins
og aðgöngumiði að sam-
skiptum við aðrar þjóðir.
Án Íslendingasagnanna
og heimsborgaralega
þenkjandi listamanna
eins og Hallgríms Pét-
urssonar, Halldórs Lax-
ness, Kjarvals, Kristjáns
Davíðssonar, Jórunnar Viðar, Hall-
gríms Helgasonar og Bjarkar vær-
um við bara óáhugaverður og menn-
ingarsnauður þjóðflokkur sem byggi
í kuldalegri verstöð norður við ysta
haf.
Í því mikla umróti sem íslenskt
samfélag hefur gengið í gegnum
undanfarin ár er því brýnna en
nokkru sinni áður að efla lista- og
menningarstarfsemi með öllum til-
tækum ráðum. Styrkja þannig og
efla kjölfestu þjóðarskútunnar títt-
nefndu. Þess vegna er sérlega þakk-
arvert og sýnir bæði framsýni og
hugrekki að Alþingi skuli í byrjun
mars s.l. hafa samþykkt afar metn-
aðarfulla þingsályktun um menning-
arstefnu. Verði henni framfylgt af
þeim myndarskap sem þar er lagt
upp með mun hún mala gull fyrir
þjóðina, bæði í bókstaflegri og yf-
irfærðri merkingu.
Verum stolt af menningu
okkar og tungu
Eftir Friðrik
Rafnsson
Friðrik Rafnsson
Höfundur er þýðandi, í 4. sæti á fram-
boðslista Bjartrar framtíðar í Reykja-
vík norður.
Skráðu þig
í iPad-áskrift á
www.mbl.is/mogginn/ipad/
Nú geta
allir fengið
iPad-áskrift