Morgunblaðið - 20.06.2013, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 20.06.2013, Blaðsíða 20
20 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. JÚNÍ 2013 Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/ Vesturlönd,ekki sístBandarík- in, hafa um langt skeið verið mjög háð innflutningi á olíu frá Mið- Austurlöndum. Strax upp úr síðari heims- styrjöldinni urðu Bandaríkin háð innflutningi á olíu og inn- flutningur jókst hröðum skrefum. Samhliða þessu hef- ur utanríkisstefna Bandaríkj- anna að miklu leyti snúist um að tryggja þeim aðgang að ol- íu. Svipað á við um Evrópu þó að það sé misjafnt eftir ríkj- um. Gríðarlegar breytingar hafa orðið í þessu efni á allra síðustu árum. Frá árinu 2005 hefur innflutningur farið úr um 60% af olíunotkuninni í Bandaríkjunum niður í um 40%. Ný spá Orkustofnunar Bandaríkjanna bendir til að þessi þróun muni halda áfram á næstu áratugum. Meg- inspáin gerir að vísu ráð fyrir hægfara þróun en fráviks- spár, sem þó eru alls ekki fjar- stæðukenndar, gera ráð fyrir áframhaldandi hraðri þróun. Samkvæmt slíkum spám kann að vera að Bandaríkin verði á ný orðin olíuútflutningsríki eftir um tvo áratugi. Töluverðar deilur eru um þær aðferðir sem beitt er við þá jarðefnaeldsneytisvinnslu sem valdið hefur fram- leiðsluaukningunni í Banda- ríkjunum. Ýmsir telja að fylgifiskur vinnslunnar sé óá- sættanleg nýting og mengun vatns. Þetta sjónarmið hefur enn sem komið er haft meiri áhrif í Evrópu en í Bandaríkj- unum og meiri áhrif í Kali- forníu en í Texas, þar sem framleiðsla hefur aukist gríð- arlega. En þrátt fyrir meiri efasemdir í Kaliforníu tókst ekki að koma lögum sem banna þessar vinnsluaðferðir í gegnum þingið þar. Ástæðan er sú að gríðarlegir hags- munir eru í húfi og líklegt má telja að einmitt af þeirri ástæðu muni vinnslan halda áfram og vaxa jafnt innan sem utan Banda- ríkjanna. Þessi nýja vinnsla hefur mikil áhrif á ol- íuverð og þar með á afkomu alls almennings. En þessi bylting í olíuframleiðslu – breytingin er svo afgerandi að varla er ofmælt að tala um byltingu – mun að öllum lík- indum hafa áhrif langt út fyrir almennt verðlag eða veski neytenda. Eins og nefnt var hér að of- an hefur utanríkisstefna Bandaríkjanna og fleiri ríkja að miklu leyti snúist um olíu eða það sem kalla mætti orku- öryggi ríkjanna. Bandaríkin hafa á liðnum áratugum lagt mikið á sig til að tryggja að þau hefðu aðgang að nægri orku og meðal annars af þeim ástæðum látið sig mjög varða hvað gerðist í Mið-Aust- urlöndum. Líkur eru á að eftir því sem Bandaríkin komast nær því að verða sjálfum sér næg um olíu minnki áhugi þeirra á að beita sér í þessum heimshluta og jafnframt að átök í þessum heimshluta hafi minni áhrif á olíuverð. Raunar virðist sem þessara áhrifa á olíuverðið sé þegar tekið að gæta. Þær nýju vinnsluaðferðir á jarðefnaeldsneyti sem að- allega hafa verið þróaðar í Bandaríkjunum á síðustu ár- um hafa þegar haft umtals- verð áhrif, annars vegar stað- bundin áhrif á atvinnulíf og hins vegar á heimsmark- aðsverð á olíu. Þegar fram í sækir er líklegt að við bætist umtalsverðar breytingar á ut- anríkisstefnu margra áhrifa- mikilla ríkja. Þó að ríkjum Mið-Austurlanda þyki stund- um nóg um afskipti ut- anaðkomandi ríkja af svæðinu er ekki endilega víst að þau muni fagna þessari þróun. Verði Bandaríkin sjálfum sér næg um olíuvinnslu mun af- staðan til utanrík- ismála breytast} Bylting í orkumálum Olli Rehn, efna-hags- og pen- ingamálastjóri Evrópusambands- ins, sagði í gær að hættan á að evran leysist upp væri liðin hjá. Og hann bætti við: „Evrópa er ekki lengur á gjörgæslu þó að sjúkling- urinn þurfi enn um sinn að vera undir eftirliti og á lyfja- gjöf.“ Þetta eru athyglisverðar lýsingar á stöðu efnahags- mála í Evrópu- sambandinu hjá manninum sem fer með þann málaflokk í fram- kvæmdastjórninni. Enn athyglisverðara er þó að hann skuli nú segja að hættan á að evran leysist upp sé liðin hjá. Hvenær var upp- lýst að þessi hætta væri fyrir hendi? Hefur því ekki verið neitað allan tímann? Rétt eins og gert er nú? Hættan sem ekki var er liðin hjá}Evrópa á lyfjum H in mjög svo önuga stjórnarand- staða landsins hefur verið iðin við að agnúast út í splunkunýja ríkisstjórn. Reyndar var stjórnarandstaðan ansi fljót til og var búin að koma sér í nöldurgírinn og saka Framsóknarflokk og Sjálfstæðisflokk um að svíkja kosningaloforð þó nokkru áður en búið var að mynda ríkisstjórn þessara flokka. Þetta má með sanni kallast að vera langt á undan sjálfum sér. Stjórnarandstaðan virðist hafa ákveðið að stunda upphrópunarstjórnmál og gólar óg- urlega flesta daga. Eftirlætisiðja hennar þessa dagana er að dunda við það löngum stundum að snúa út úr orðum forsætisráðherrans, Sig- mundar Davíðs Gunnlaugssonar, og afbaka þau á allan mögulegan hátt. Það er nokkurn veginn sama hvað forsætisráðherrann segir í fjölmiðlum eða á þingi, stjórnarandstaðan er mætt og byrjar sam- stundis að góla og saka forsætisráðherrann um svik og pretti. Þetta gengur svo langt að þegar forsætisráð- herrann talar á þjóðlegum nótum á sjálfan 17. júní, eins og hann á vitanlega að gera, þá er hann sakaður um þjóð- rembu. Er nú ekki í lagi að elska landið sitt og vilja auðga það? Það lýsir svo sannarlega ekki afturhaldsstefnu að vitna í þjóðskáld og Fjölnismenn í ræðu á þjóðhátíðardaginn held- ur eru það meðmæli með forsætisráðherra sem virðist vel lesinn – alveg eins og forsætisráðherrar eiga að vera. For- sætisráðherra virðist einnig annt um þjóð sína og vill varðveita íslenskan menningararf. Þar mæta honum einnig kaldar kveðjur og hann er sakaður um að vera ekki maður nútímans. For- sætisráðherra veit, það sem gagnrýnendur hans vita ekki, að þjóð sem glatar menningar- arfi sínum glatar stórum hluta af sjálfri sér. Forsætisráðherra landsins er andvígur aðild Íslands að Evrópusambandinu. Við erum örugglega nokkuð mörg sem myndum óska þess að hann væri mun blíðari í garð þess sam- bands en ekki verður á allt kosið. En við meg- um ekki að láta eins og að þeir sem eru and- snúnir aðild Íslands að Evrópusambandinu, hvort sem það er forsætisráðherra eða aðrir, séu nánast sjálfkrafa fulltrúar argasta aft- urhalds og uppfullir af þjóðrembu. Samkvæmt þeirri skilgreiningu væri stór hluti íslensku þjóðarinnar þjóðrembulegir afturhaldssinnar. Stjórnarandstaða landsins er vissulega vakandi en hún er á góðri leið með að gera sig marklausa með nöldri, út- úrsnúningum og almennri geðvonsku. Stjórnarandstaðan hefði átt að hafa vit á að fara sér hægt í byrjun og leyfa ríkisstjórninni að hefja störf áður en farið var að gagn- rýna hana. Það var ekki gert heldur hófust upphrópanir töluvert áður en ríkisstjórnin hafði verið mynduð. Upp- hrópanir stjórnarandstöðunnar eru því nú þegar orðnar eins og grátstafir þeirra sem ekki hafa enn sætt sig við að hafa glatað völdum og eru tilbúnir til að gera hvað sem er til að endurheimta þau. kolbrun@mbl.is Kolbrún Bergþórsdóttir Pistill Upphrópanir og 17. júní STOFNAÐ 1913 Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík. Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal Útgefandi: Óskar Magnússon FRÉTTASKÝRING Skúli Hansen skulih@mbl.is E kki verður annað sagt en að með frumvarpi Sigmundar Davíðs Gunnlaugssonar for- sætisráðherra um breytingu á lögum um Hagstofu Ís- lands sé gengið mjög langt í því að af- nema það sem menn telja að sé eðli- legur trúnaður um persónuleg málefni einstaklinga í viðskiptum sín- um við fjármálafyrirtæki. Þetta kom fram í ræðu Sigríðar Á. Andersen, varaþingmanns Sjálfstæðisflokksins, í umræðum um frumvarpið á Alþingi í fyrradag. Með frumvarpinu, sem er hluti af tíu þrepa áætlun ríkisstjórnarinnar um aðgerðir vegna skuldavanda heimilanna, er Hagstofunni veitt heimild í þágu hagskýrslugerðar til að óska eftir upplýsingum af fjár- hagslegum toga frá fyrirtækjum og einstaklingum í atvinnurekstri um viðskipti þeirra við þriðja aðila. Í greinargerð frumvarpsins kemur fram að tilefni breytinganna sé nauðsyn áreiðanlegra upplýsinga um skuldir heimila og fyrirtækja frá fjármálastofnunum. Undir upplýs- ingagjöf af þessu tagi falla meðal ann- ars upplýsingar um lánveitingar, hver sé lántaki, skilmála (t.d. lengd, vaxtakjör, hvort lánið sé verðtryggt eða ekki og svo framvegis), hvort lán- ið sé íslenskt eða erlent, stöðu láns, greiddar afborganir og vexti sem og vanskil og úrræði í þágu skuldara tengd láninu (t.d. hin svokallaða 110% leið). Þá segir í 3. grein frumvarpsins, sem kveður á um ofangreindar heim- ildir, að ákvæði annarra laga um trúnaðar- og þagnarskyldu víki fyrir ákvæðum greinarinnar. Í greinar- gerð frumvarpsins er þetta ákvæði skýrt sem svo að þar sé m.a. horft til 58. gr. laga um fjármálafyrirtæki. Felur í sér hættu á misnotkun Í greinargerð frumvarpsins eru áhrif þess metin. Þar segir m.a. að þegar persónuupplýsingum er safnað í miklum mæli þá feli slíkt ávallt í sér hættu á misnotkun sem og að óráð- vandir aðilar komist í gögnin. Jafn- framt eigi ekki að vanmeta mikilvægi bankaleyndar og trúnaðartrausts milli fjármálastofnana og við- skiptavina þeirra. „Við gerð frum- varpsins og með hliðsjón af gildandi lögum um Hagstofu Íslands er örugg meðferð viðkomandi gagna tryggð af fremsta megni og að þau verði ein- göngu nýtt í þágu útgáfu töl- fræðilegra upplýsinga sem ekki verð- ur hægt að rekja til einstaklinga eða einstakra fyrirtækja. Hagstofa Ís- lands hefur mikla reynslu í meðferð upplýsinga af þessu tagi og þar eru til staðar verkferlar og öryggiskerfi sem hingað til hafa ekki sætt gagnrýni,“ segir í greinargerðinni. Þjóðfélagslegir hagsmunir Þá segir jafnframt í greinargerð- inni að þegar horft sé til þess hversu mikilvægt það sé út frá þjóðfélags- legum hagsmunum að vinna töl- fræðilegar upplýsingar um skulda- vanda bæði heimila og fyrirtækja þá verði að telja að þeir vegi þyngra en hinir hugsanlegu ókostir sem greint er frá að ofan, sem í raun séu hverf- andi þegar betur er að gáð. Einnig er bent á það í greinar- gerð frumvarpsins að Persónuvernd hafi gert athugasemdir við fyrri frumvörp um þetta efni, þ. á m. við frumvarp Gylfa Magnússonar, þáver- andi efnahags- og viðskiptaráðherra, frá árinu 2010 um rannsókn á fjár- hagsstöðu skuldugra heimila. „Við gerð þessa frumvarps hefur verið tekið tillit til þessara varnaðarorða Persónuverndar. Þannig er gert ráð fyrir að hinar nýju heimildir skuli endurskoðaðar fyrir árslok 2017. M.a. skuli þá meta hvort þjóðfélagsleg nauðsyn fyrir slíkri tölfræði sé enn til staðar,“ segir í grein- argerðinni. Langt gengið í af- námi trúnaðarskyldu Morgunblaðið/Sverrir Hagstofa Íslands Auka á heimildir Hagstofunnar til að afla upplýsinga. „Mér finnst tilganginum ekki nægilega lýst í þessu frum- varpi,“ segir Sigríður Á. And- ersen í samtali við Morgunblaðið og bætir við: „Það er erfitt að átta sig á því hvort þetta varði einhverjar upplýsingar um til dæmis greiðsluvanda heim- ilanna, sem að kallaður hefur verið svo, eða hvort tilgangurinn lúti að einhverjum sértækum að- gerðum á einhvern hátt.“ Þá segist hún velta því fyrir sér, óháð tilgangi frumvarpsins, hvort ekki sé hægt að ná mark- miðum frumvarpsins með ein- hvers konar vægari aðgerðum. Aðspurð hvort frumvarpið feli í sér afnám á bankaleynd segir Sigríður: „Einhver kynni að segja að það væri með öllu verið að af- nema hana með þessu.“ Hún bætir við að jafnframt sé óljóst í frumvarpinu hvort upplýsingarnar eigi að vera dulkóðaðar. Bendir hún á að ef ætl- unin sé að upplýsingarnar séu dulkóðaðar þá þurfti slíkt að koma skýrt fram í frumvarpinu sjálfu. Tilgangurinn ekki nógu ljós AFNÁM BANKALEYNDAR Sigríður Á. Andersen

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.