Morgunblaðið - 20.06.2013, Blaðsíða 25

MINNINGAR 25
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. JÚNÍ 2013
✝ Guðrún Ólafs-dóttir fæddist
í Hafnarfirði 1.
apríl 1925. Hún
lést á líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 5. júní
2013.
Guðrún var
dóttir hjónanna
Ólafs Hafliðasonar
sjómanns og
Ragnheiðar Helga-
dóttur húsfreyju. Bróðir Guð-
rúnar sammæðra er Gunn-
laugur Breiðfjörð Óskarsson,
eiginkona hans er Áslaug Guð-
mundsdóttir. Börn Gulla af
fyrra hjónabandi eru Óskar og
Ásta. Guðrún ólst upp í Hafn-
arfirði hjá móðurömmu sinni,
eftir skilnað foreldra sinna,
sem reyndist henni vel og var
hennar fyrirmynd.
Árið 1945 gekk Guðrún að
eiga eftirlifandi eiginmann
sinn Ríkharð Kristjánsson.
Ríkharður er sonur hjónanna
Jóhönnu Elínborgar Sigurð-
ardóttur húsfreyju og Krist-
jáns Björgvins Sigurðssonar
sjómanns. Bjuggu þau í Hafn-
arfirði. Börn Guðrúnar og
Ríkharðs eru 1) Sigurjón, f.
1946, fv. maki Helen Guð-
mundsdóttir, börn þeirra a)
Ríkharður, f. 1966, maki Krist-
ín Ingvarsdóttir, f. 1968, eiga
þau þrjú börn og eitt barna-
son og c) Sunna, f. 1990, sam-
býlismaður hennar er Gunnar
Þór Þórsson, f. 1989, þau eiga
einn son. 7) Sigríður Ríkharðs-
dóttir, f. 1960, maki Jón Gunn-
ar Jónsson, f. 1961, börn
þeirra eru a) Árni Þór, f.
1984, b) Ingibjörg, f. 1991, og
c) Hafdís, 1994. 8) Óskírður
drengur fæddur andvana
1966.
Guðrún lauk fullnaðarprófi
frá Barnaskóla Hafnarfjarðar.
Guðrún og Ríkharð byrjuðu að
búa hjá ömmu Sigríði en þar
fæðast fyrstu börnin. Fluttust
þau að Hringbraut en þar
stækkaði fölskyldan næstu 14
árin, lá þá leiðin á Holtið þar
sem fjölskyldan byggði sér
hæð og voru þar í 10 ár í góðu
sambandi við nágrannana. Ár-
ið 1975 flyst fjölskyldan í hús
sem þau hjónin byggðu að
Heiðvangi 74 og bjuggu þar til
þau fluttu að Hjallabraut 33.
Leiðir þeirra hjóna lágu sam-
an í Hafnarfirði þar sem þau
ólust upp. Kynnast þau árið
1943, trúlofast 1944 og gifta
sig 20. júní 1945 af séra Jóni
Auðuns, en þess má geta að
Ríkharður þurfti forsetabréf
þar sem hann var undir lög-
aldri. Í dag hefðu þau átt 68
ára brúðkaupsafmæli en milli
þeirra var ávallt mikil hlýja
og væntumþykja sem kom ber-
lega í ljós í hennar veikindum.
Guðrún verður jarðsungin
frá Víðistaðakirkju í Hafn-
arfirði í dag, 20. júní 2013, og
hefst athöfnin kl. 15.
barn. b) Guð-
mundur, f. 1968,
fv. maki Laila, þau
eiga saman fjóra
syni. c) Helena, f.
1976, sambýlis-
maður hennar er
Örvar Ásberg Jó-
hannsson, f. 1970,
þau eiga tvö börn.
2) Kristján Björg-
vin Ríkharðsson, f.
1947, d. 1965. 3)
Hjalti, f. 1951, maki Magnhild-
ur Erla Halldórsdóttir, f. 1948,
dætur hennar eru Margrét og
Þorbjörg. 4) Hildur, f. 1952,
maki Bragi Þór Leifsson, f.
1951, börn þeirra eru a) Guð-
rún Björg, f. 1970, maki Guð-
laugur Sigurgeirsson, f. 1965,
saman eiga þau fimm börn og
tvö barnabörn. b) Kristján
Björgvin, f. 1976, og c) Guð-
laugur Þór, f. 1980, hann á
tvær dætur. 5) Ragnheiður, f.
1955, fv. maki Þráinn Hauks-
son, börn þeirra er a) Rúna
Lísa, f. 1976, maki Sigurður
Kristinn Lárusson, f. 1974,
Saman eiga þau fimm börn. b)
Rakel, f. 1983, hún á einn son
og c) Þröstur, f. 1988. 6) Jó-
hann, f. 1956, maki Fríða Rut
Baldursdóttir, f. 1957, börn
þeirra eru a) Baldur, f. 1980,
b) Birgir, f. 1984, sambýlis-
kona hans er Heiðdís Helga-
dóttir, f. 1984, þau eiga einn
Hún Rúna eins og hún var
kölluð meðal vina er dáin. Hún
lést 5. júní sl. Fyrir mér var
þetta mikill harmur, hún var
tengdamóðir mín í 43 ár. Ég var
aðeins 16 ára þegar ég kom
fyrst inná heimili þeirra Rúnu
og Rikka ástfanginn upp fyrir
haus. Það hrannast upp minn-
ingarnar, þá fyrst er að nefna
hvað hún tengdamóðir mín tók
vel á móti mér og sýndi mér
aldrei annað en sömu umhyggju
og hún sýndi öllu sínu fólki. Síð-
an komu barnabörnin hvert af
öðru samtals þrjú og það fyrsta
fékk nafnið Guðrún að sjálf-
sögðu.
Það var gaman að fylgjast
með krökkunum þegar þau uxu
úr grasi og voru að biðja
mömmu sína um að laga buxur
eða sokka og hún sagði að það
væri ekki hægt, þá kom hjá
þeim: hún Rúna amma getur
það. Það var einnig áðdáunar-
vert að fylgjast með hvað henni
tókst að gera jafn vel fyrir öll
barnabörnin því þau vöru mörg
og auðvelt að gleyma, en ég veit
að það var mikið mál hjá henni
að allir fengu það sama.
Áfram getur maður minnst,
þegar ég var 19 ára og Hildur
17 og hún rak okkur út að skoða
íbúðir því við ættum að kaupa
okkur íbúð, við gætum ekki ver-
ið inná heimilinu hjá henni og
með barn á leiðinni. Kom ekki
annað til en unga fólkið ætti
sína eigin íbúð.Hún var raungóð
með afbrigðum enda leitaði
maður oft og iðulega til hennar
með þau vandamál sem upp
komu á fyrstu árum búskapar
okkar, og það var sama hversu
vonlítil staðan var, alltaf tókst
henni að koma manni á rétta
braut og allt fór vel. Ég gæti
setið hér lengi enn og rifjað upp
liðnar stundir en ég ætla að láta
nægja að tipla á þessum fáu
brotum sem koma fyrst upp í
hugann. Ég get ekki lokið þessu
án þess að minnast á pönnukök-
urnar hennar sem voru þær
bestu í heimi en þegar var af-
mæli eða eitthvað var um að
vera, þá kom Rúna amma alltaf
með pönnsur.
Eftir situr að aðdáun mín og
ást á henni tengdamóur minni
var ótakmörkuð enda mín gæfa
í lífinu að við skyldum hittast og
með þessum fátæklegu orðum
þakka ég henni fyrir. Tengda-
föður mínum sem lifir ástkæra
eiginkonu sína til 68 ára, Guð-
rúnu Ólafsdóttur, votta ég mín
innilegustu samúð.
Þinn tengdasonur,
Bragi Þór Leifsson.
Elsku amma okkar, þín verð-
ur sárt saknað en við munum
halda fast í þær góðu minningar
sem við höfum átt með þér. Þú
varst alltaf til staðar fyrir okkur
og tilbúin að bjóða okkur í góm-
sætar kjötbollur og pönnukök-
ur. Þú varst kletturinn í þessari
fjölskyldu og alltaf var hægt að
treysta á þig ef eitthvað bjátaði
á og þú passaðir vel upp á þína
fjölskyldu.
Þegar foreldrar okkar fóru í
ferðalög voruð þú og afi alltaf
tilbúin til að bjóða okkur í mat
eða gera eitthvað skemmtilegt
með okkur eins og að fara í
Kolaportið eða bæjarferðir. Þú
hringdir daglega til að passa
upp á það að allt væri í lagi hjá
okkur systkinunum og ekkert
vantaði á heimilinu.
Það lifir sterkt í minningu
hversu mikinn forgang þú settir
heilsu allra í kringum þig, ef
eitthvað amaði að þá varstu fljót
að finna bestu lausnina, hvort
sem það voru góð ráð, prjón-
aðar flíkur fyrir kuldann eða
eitthvað rosa sterkt töfraseyði
sem þú keyptir á Spáni. Þú
passaðir alltaf að allir væru við
góða heilsu og ekki mátti
hnerra án þess að fá meðal frá
þér.
Dæmi um góðan boðskap sem
við lærðum frá þér var þegar
við vorum ung og öll stórfjöl-
skyldan var saman í bústaðar-
ferð, þá tókum við þátt í dans-
keppni. Ingibjörg dansaði við
Sunnu en þú við Hafdísi. Þegar
Ingibjörg og Sunna lentu svo á
vinningsreit í danskeppninni
varstu snögg að koma Hafdísi á
sama reit svo hún fengi líka
vinning. Þú passaðir ávallt upp
á það að enginn yrði útundan.
Við viljum þakka þér fyrir
allt það sem þú hefur gefið okk-
ur og við munum sakna þín,
elsku amma, þú átt ætíð stað í
hjarta okkar allra.
Árni Þór, Ingibjörg
og Hafdís.
Í dag, þegar við kveðjum
okkar elskulegu ömmu í hinsta
sinn, koma upp í huga okkar
ógrynni af góðum minningum.
Rúna amma var kjarnakona
sem hafði gengið í gegnum súrt
og sætt á sinni löngu ævi en var
ávallt kletturinn í fjölskyldunni.
Amma var dugnaðarforkur og
bar ekki utan á sér það mikla
mótlæti sem hún hafði gengið í
gegnum. Amma var alltaf til
staðar og aldrei komum við að
tómum kofunum hjá henni. Þeg-
ar við systkinin kíktum í heim-
sókn til ömmu og afa var strax
farið að yfirheyra okkur hvort
við værum ekki örugglega að
taka lýsi, hvort við værum
svöng og hvað mætti bjóða okk-
ur en amma linnti ekki látum
fyrr en við þáðum eitthvað.
Amma var mjög gjafmild og fór-
um við sjaldan frá henni án þess
að vera með einhver föt, vett-
linga eða skartgripi í poka en
alltaf átti hún eitthvert glingur í
pokahorninu eftir einhverja
Spánarferðina svo ekki sé
minnst á prjónaskapinn. Það
var alltaf gott að koma til ömmu
og það var hægt að ræða við
hana um öll heimsins mál enda
var hún fordómalaus og lífs-
reynd kona. Amma var mjög
góðhjörtuð og umhyggjusöm,
mátti ekkert aumt sjá og vildi
öllum hjálpa. Ef svo vildi til að
það væri hor í nös eða smá hósti
þá var séð til þess að við tækj-
um inn C-vítamín og værum
alltaf í sokkum. Amma var alltaf
með ráð við öllu enda víðförul.
Ef einhver fjölskyldumeðlimur
var á leið út fyrir landsteinana
þá var amma mætt með mitt-
istösku sem átti að fela innan-
klæða og passa sig á þjófunum
auk þess sem hún laumaði alltaf
til okkar smáaurum í gjaldeyri.
Amma var ótrúlega merkileg
kona í augum okkar barna-
barnanna og vorum við mjög
stolt af henni. Þrátt fyrir mik-
inn fjölda afkomenda var hún
með alla afmælisdaga á hreinu
og sá alltaf um að kaupa jóla- og
afmælisgjafir handa öllum og
halda utan um þennan stóra
hóp.
Í dag 20. júní hefðu amma og
afi átt 68 ára brúðkaupsafmæli
en það eitt og sér þykir mjög
merkilegt nú á dögum. Það er
því mjög erfitt að minnast Rúnu
ömmu án þess að nefna Rikka
afa í sömu andrá enda ótrúlega
samrýmd hjón sem hafa upp-
lifað bæði gleði og sorgir lífsins
saman.
Elsku Rikki afi, þegar við
kveðjum ömmu í dag í hinsta
sinn vitum við að eftir situr mik-
ill söknuður og tómarúm í þínu
hjarta þar sem lífsförunautur
þinn til 69 ára er fallinn frá. Við
biðjum góðan guð að gefa þér
styrk um leið og við sendum þér
og börnum þínum okkar dýpstu
samúðarkveðjur.
Nú kveðja þig vinir með klökkva og
þrá
því komin er skilnaðarstundin.
Hve indælt það verður þig aftur að
sjá
í alsælu og fögnuði himnum á,
er sofnum vér síðasta blundinn.
(Hugrún)
Elsku amma, við þökkum þér
fyrir allt. Það voru forréttindi
að fá að eiga ömmu eins og þig.
Við biðjum góðan guð að geyma
þig. Hvíldu í friði.
Mér tregt er um orð til að þakka þér,
hvað þú hefur alla tíð verið mér.
Í munann fram myndir streyma.
Hver einasta minning er björt og blíð,
og bros þitt mun fylgja mér alla tíð,
unz hittumst við aftur heima.
(Hugrún)
Þín barnabörn,
Rúna Lísa, Rakel og
Þröstur.
Elsku amma, finnst svo
óraunverulegt að þú sért farin.
Þú varst svo hraust og dugleg
að ég var handviss um þú mynd-
ir lifa að eilífu, en svo er auðvit-
að ekki. Þú varst ein af þessum
allra bestu, ástríkari og um-
hyggjusamari konu verður erf-
itt að finna.
Þú komst alltaf færandi
hendi með nýbakaðar pönnsur í
afmæli og veislur, ef ég hóstaði í
návist þinni varstu strax komin
inn í lyfjaskápinn að týna saman
lyf og vítamín sem myndu gera
mér gott.
Þú passaðir alltaf upp á að
allir ættu alltaf nóg af vettling-
um og ullarsokkum og minntir
okkur á ef þér fannst við ekki
nógu vel klædd. Ekkert skipti
þig meira máli en velferð þeirra
sem þér þótti vænt um.
Elsku amma, ég á eftir að
sakna þín svo sárt, það hafa ver-
ið alger forréttindi að eiga þig
að. Ég á svo mikið af góðum og
hlýjum minningum um þig, þær
mun ég geyma og varðveita í
hjarta mínu og segja Braga Val
sögur af elsku bestu Rúnu
ömmu.
Ég kveð þig með söknuði.
Hildur Ýr.
Elskuleg amma mín hún
Rúna er farin. Ég var svo hepp-
in að við fengum viðvörun um að
ævi hennar væri að styttast í
annan endann. Það var ómet-
anlegt að fá tíma til að kveðja
hana, konu sem hefur haft svo
mikið að segja í lífi mínu.
Amma eða amma og afi, en
það er þannig að alltaf nefnir
maður þau í sömu andránni eða
Rúnu og Rikka eins og þau eru
kölluð. Nánari einingu er vart
hægt að hugsa sér. Hvort um
sig fékk að vera það sjálft en
alltaf hugsuðu þau vel hvort um
annað.
Foreldrar mínir voru ung að
árum þegar þau áttu mig, móðir
mín er elsta stelpan þeirra og
ég fyrsta stelpan í stórum hópi
barnabarna og nefnd Guðrún í
höfuðið á henni. Ég var mikið
hjá henni Rúnu ömmu og var
hún mér mín önnur móðir. Hún
átti alltaf tíma fyrir svona skott
eins og mig en ég var víst dálítið
fyrirferðarmikill krakki. Þegar
við svo fluttum á Selfoss var það
aðeins erfiðara að hitta ömmu
en amma og afi komu ótrúlega
oft í heimsókn. Einnig fékk ég
að fara með rútunni til Reykja-
víkur og var svo sótt á BSÍ,
þessar ferðir voru æðislegar, en
ég skil það varla í dag af hverju
ég fékk að fara svona oft í bæ-
inn en mikið er ég þakklát fyrir
það.
Amma sá alltaf til þess að ég
ætti nýjustu trendin, eitt árið
var það strokkur annað árið var
það vélprjónuð húfa sem var
rúlluð upp og sat hálfskökk á
hausnum. Hún var alltaf að
reyna að gera öllum gott, gauka
að manni því sem hún hélt að
mann vantaði. Einnig prjónaði
hún mikið, sokka og vettlinga.
Þegar fór að hausta tók hún
fram körfuna sína og lét mig fá
fyrir börnin mín og vinkvenna
minna.
Það var heima hjá henni sem
ég varð Eurovision-fan. Þetta
var löngu fyrir þátttöku Íslend-
inga. Þarna söfnuðust saman
börnin hennar og tengdabörn
með öll börnin sín í pínulitlu
sjónvarpsholi og var setið á öll-
um stólum sem hægt var að
koma fyrir og legið undir þeim
líka. Í hléi var svo slegið upp
veislu og spáð í lögin og úrslitin.
Í minningunni voru þetta æv-
intýratímar.
Rúna amma fylgdist alltaf vel
með öllum, ef einhver var að
flytja lét hún alla vita ef ske
kynni að einhver gæti hjálpað
til. Ef einhver var veikur og
vantaði hunang í teið sitt var
hún mætt með hunang og beisk-
an. Það var allt henni viðkom-
andi í þessari fjölskyldu því
þetta var fjölskyldan hennar.
Amma var trúuð kona og lét
reglulega biðja fyrir manni í
veikindum eða öðrum erfiðleik-
um. Mamma mín sagði um dag-
inn að við syrgjum hana því við
eigum svo fallegar minningar
um hana. Það er svo satt, ég
sakna hennar svo mikið. Elsku
afi og fjölskylda, megi góðar
minningar um hana ylja okkur í
sorginni.
Elsku amma, takk fyrir mig,
án þín hefði lífið verið tómlegt.
Með kveðju,
Guðrún Björg.
Elsku Rúna.
Þú varst mér alltaf svo góð
systir og varst mér mikils virði.
Þú varst alltaf bjartsýn og
sanngjörn og gafst mér styrk.
Þú varst til staðar í veikindum
mínum og heimsóttir mig reglu-
lega á spítalann. Þegar þið
Rikki komuð í bústaðinn til okk-
ar Ásu var alltaf gaman. Þar
áttum við saman góðar stundir
og eins þegar við fórum saman í
ferðalög um landið.
Elsku Rúna mín. Við söknum
þín og þú munt alltaf lifa í minn-
ingum okkar.
Hvíl í friði.
Gunnlaugur (Gulli) bróðir.
Elsku Rúna mín, nú er kallið
komið.
Ég var bara krakki þegar
fjölskylda mín flutti á Hring-
brautina í næsta hús við þig.
Urðum við systkinin leikfélagar
barna þinna. Svo líða árin og við
hjónin byggjum okkur hús á
Heiðvanginum og þið Rikki líka,
þar lágu lóðir okkar saman.
Myndaðist góður vinskapur á
milli okkar. Þú varst yndisleg
kona og vildir allt fyrir alla
gera. Ósjaldan vitna ég í þig.
Alltaf var jafn gott að hitta ykk-
ur Rikka, þó að í seinni tíð hafi
það aðallega verið á förnum
vegi.
Elsku Rúna, hvíl í friði. Takk
fyrir allar góðu stundirnar.
Rikki minn og fjölskylda, Guð
veri með ykkur.
Steinunn og Björn.
Guðrún Ólafsdóttir
✝
Elskulegur stjúpfaðir minn, afi okkar og
bróðir,
JÓN KLEMENZ JÓHANNESSON
lyfjafræðingur,
áður til heimilis að Stóragerði 28,
Reykjavík,
sem lést á Droplaugarstöðum mánudaginn
10. júní, verður jarðsunginn frá Fossvogs-
kirkju föstudaginn 21. júní kl. 15.00.
Elín Davíðsdóttir,
Bergljót Gyða Guðmundsdóttir,
Kolbrún María Guðmundsdóttir,
Kristján Páll Guðmundsson,
Óskar Gíslason
og systkini hins látna.
✝
Ástkær maður minn, faðir okkar, stjúpfaðir,
tengdafaðir og afi,
ÞÓRHALLUR DAN JOHANSEN,
Urriðakvísl 9,
Reykjavík,
lést miðvikudaginn 12. júní á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi.
Hann verður jarðsunginn frá Háteigskirkju föstudaginn 21. júní
kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á líknardeild Landspítalans
í Kópavogi.
Anna Lilja Gunnarsdóttir,
Bertha Ingibjörg Johansen, Elliði Vignisson,
Gyða Dan Johansen, Ari Edwald,
Hallur Dan Johansen, Oddný Jóna Bárðardóttir,
Agnar Gunnar Agnarsson, Atsuko Sato
og barnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og bróðir,
HERJOLF SKOGLAND
yfirvélstjóri,
Melgerði 10,
Reykjavík,
sem lést hinn 5. apríl í Haugesund í Noregi
verður jarðsettur frá Fossvogskapellu föstudaginn 21. júní
kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gunnhildur Jónsdóttir,
Elsa Herjolfsdóttir Skogland,
Hulda Björg Herjolfsdóttir Skogland,
Árni Herjolfsson Skogland.