Morgunblaðið - 20.12.2013, Blaðsíða 11

ríkjunum og það var áhugaverður
maður sem gaukaði hugmyndinni að
Finni.
Lorimer Moe hét maður nokkur
sem var sendiráðsstarfsmaður hjá
bandaríska sendiráðinu á Íslandi.
Góð vinátta tókst með þeim Finni og
er óhætt að segja að Moe hafi komið
ýmsu góðu til leiðar hvað rannsóknir
á fuglum hér á landi varðar. Moe
kynnti vetrartalningar fyrir Finni og
síðan eru liðin rúm sextíu ár. Sjálfur
skrifaði Moe grein um fyrstu vetrar-
talninguna á Íslandi og birtist hún í
bandaríska tímaritinu Atlantic Nat-
uralist árið 1957.
Í viðtali við Moe sem birtist í
Sarasota Herald-Tribune árið 1956
lýsir hann fyrstu kynnum þeirra
Finns. „Hvílíkur risi!“ sagði Moe um
Finn þegar hann lýsti honum fyrir
blaðamanni. „Ég hef sætt mig við að
þar í landi er fuglaskoðun almennt
talin vera fyrir teprur. Eftir sem áð-
ur hef ég engan alvörufuglaáhuga-
mann hitt sem er undir 180 sentí-
metrum á hæð,“ sagði Moe um
íslenska fuglaáhugamenn.
Þyrlur og herflug-
vélar í fuglaskoðun
Moe fluttist til Finnlands
skömmu eftir að vinátta tókst með
þeim Finni. Sambandið hélst þó. Í
umræddu viðtali segir Moe frá því
hversu flókið hafi reynst íslenskum
fuglaáhugamönnum að fylgjast með
heiðagæsum á varptíma enda ekki
auðvelt að komast að varpsvæðum.
„Það hefði þurft að koma mönnum á
staðinn með þyrlu,“ sagði Moe og
það var einmitt það sem var gert.
Finnur taldi um þrjú þúsund pör af
heiðagæsum fyrir tilstilli sendiráðs-
mannsins og hersins sem útvegaði
tækjakostinn. „Hann útvegaði bæði
þyrlur og herflugvélar til rannsókna
á fuglum. Það var einmitt þannig
sem súlubyggðir voru skoðaðar í
fyrsta sinn,“ segir Kristinn Haukur
um þennan sérstaka fuglaáhuga-
mann sem augljóslega unni áhuga-
máli sínu.
Jólatalningar í dag
Það hefur margt breyst frá
upphafsdögum jólatalninganna hér á
landi. Bæði eru sjónaukar orðnir
mun betri auk þess sem betra er að
komast gegnum torfærur og hrjóstr-
ugt landslag.
Til að byrja með var stysti dag-
ur ársins valinn til talninganna, að
sögn Kristins Hauks, og því farið
hinn 21. desember. Í dag er farið á
sunnudegi milli jóla og nýárs, nánar
tiltekið helgina 28.-29. desember.
Fyrir þá sem halda að talning-
arnar séu gerðar með annað augað
lokað og aðra hönd í vasa skal hér
áréttað að svo er ekki. „Það eru
margir sem koma með í skemmti-
skyni en það þarf aga til og að
þekkja tegundir,“ segir Kristinn
Haukur. Það er hægara sagt en gert
að þekkja eina tegund frá annarri en
það gera tæplega tvö hundruð
manns á hverju ári, flestir í sjálf-
boðaliðavinnu.
Þeir sem áhuga hafa á niður-
stöðum talninga fyrri ára skal bent á
vefsíðu Náttúrufræðistofnunar Ís-
lands, www. ni.is, undir flipanum
dýrafræði.
Morgunblaðið/Ómar
Fjölbreytileiki Jólatalningar miða að því að safna upplýsingum um fjölda og dreifingu fugla að vetrarlagi.
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. DESEMBER 2013
Sagt er frá því á breska vefmiðlinum
retailtimes.co.uk, að í janúar komi á
markað hjá Top Drawer í Bretlandi ís-
lensku barnavörurnar sem heita Tuli-
pop og flestir hér heima kannast nú
þegar við. Hönnunarfyrirtækið Tuli-
pop samanstendur af þeim Signýju
Kolbeinsdóttur og Helgu Árnadóttur,
en Signý er hönnuður og hugmynda-
smiður myndanna eða fígúranna sem
prýða vörurnar. Tulipop vörurnar eru
sagðar miðaðar við börn á aldrinum
4-8 ára, en þær eru ekki síður vinsæl-
ar hjá fullorðnum sem hafa auga fyrir
fallegri og sérstakri hönnun sem og
gæðum. Saman eru þær Signý og
Helga sagðar hafa skapað töfrandi og
litríkan heim sem ögrar þeim hug-
myndum að ákveðnir litir og form til-
heyri ákveðnu kyni. Dreymni sveppa-
strákurinn Búi heitir upp á enska
tungu Bubble, ævintýragjarna
sveppastelpan Gló heitir Gloomy og
hinn ljúfi og vitri herra Barri heitir
Mr. Tree. Tulipop-vörurnar eru sagðar
vel þekktar og vinsælar á Íslandi fyrir
það að vera svalar og öðruvísi barna-
vörur. Einnig eru vörurnar sagðar vin-
sælar hjá íslenskum listamönnum,
tónlistarfólki og „trendsetters“. Vitn-
að er í Signýju þar sem hún segir þær
Helgu vera mjög spenntar fyrir því að
vörurnar séu að fara á breskan mark-
að.
Íslenska Tulipopp til sölu á Bretlandi
Morgunblaðið/Golli
Litríkur ævintýraheimur Tulipop-vörurnar höfða til fólks á öllum aldri.
Á Bretlandi verður Búi að
Bubble og Gló verður að Gloomy
Sambýlismaður minn er ný-byrjaður í kór svo nú erstöðugt sungið á mínuheimili. Það er af hinu góða
því söngur bætir sálarlífið og lyftir
mannsandanum, sem ekki veitir af í
svartasta skammdeginu.
Sjálfri hefur mér alltaf þótt gam-
an að syngja, þótt listagyðjan hafi
ekki verið raddböndum mínum hlið-
holl. Takmarkað raddsvið bæti ég
upp með því að vera hálfgerður lím-
heili á ljóð og með ágæta tónheyrn
(ég er algjör meistari í brengluðu
lagaþrautinni í Útsvarinu, þó ég
segi sjálf frá). Á meðan kórsöngvari
heimilisins rýnir í nótnablöðin syng
ég því, kannski falskt, en allavega
blaðlaust og beint frá hjartanu
(meistaralega jafnvel) með flestum
lögum á skránni svo hann geti æft
sig í að para bassann við laglínuna.
Eðli málsins samkvæmt eru jóla-
lög eitt helsta viðfangsefnið á þess-
um tíma árs. Það kemur sér vel því
ég er líka algjör sálma-
meistari, þó ég
segi sjálf frá.
Ég elska
sálma. Þegar
þetta er
skrifað er
ég að hlusta
á Það aldin
út er sprung-
ið í 10. sinn í
röð. Á að-
vent-
unni er sálmadýrkun mín taumlaus.
Sumum finnst það ríma illa saman
við þá staðreynd að ég trúi ekki á
guð, en sálmar eru bara svo fal-
legir. Guðstrú getur líka verið fal-
leg, jafnvel þótt maður finni hana
ekki innra með sjálfum sér. Á þess-
um tíma er ágætt að velta fyrir sér
boðskap jólaguðspjallsins, því eins
og segir í texta Braga Valdimars
Skúlasonar: „Þótt ýmsir hafi annan
sið, er eitthvað þessa frásögn við,
sem snertir mestallt mannkynið.
Hún mögnuð er og þunga ber, hvað
svo sem hún segir þér.“
Þessa aðventuna hef ég einmitt
skrifað margar fréttir um fram-
takssemi einstaklinga sem láta sér
annt um náungann og sýna kærleik
í verki. Það eru ótrúlega margir
sem taka það upp hjá sjálfum sér
að gleðja þá sem eru daprir eða
láta fé af hendi rakna til þeirra
sem minna mega sín.
Ég trúi reyndar á það góða í
manninum árið um kring, en
það er eitthvað við þennan tíma
ársins sem dregur fram okkar
bestu hliðar og þjappar fólki
sérstaklega saman. Á
sumum heimilum gerist
það í (meistaralegum)
sálmasöng.
»Takmarkað raddsviðbæti ég upp með því
að vera límheili á ljóð og
með ágæta tónheyrn
HeimurUnu
Una
Sighvatsdóttir
una@mbl.is