Morgunblaðið - Sunnudagur - 11.05.2014, Blaðsíða 22

A
mma Hulda Þórisdóttir heitin byrjaði að taka
mig með í gönguferðir í Hvalfirði þegar ég
var fjögurra eða fimm ára. Hún fór um
fjörur og móa og var óþreytandi við að segja
mér sögur og útskýra ýmislegt í umhverfinu. Svo smátt
og smátt fór ég sjálfur að ganga lengri og erfiðari leiðir,
sérstaklega í kringum Botnsdalinn í Hvalfirði, þar sem
afi og amma áttu bústað,“ segir Einar Skúlason, fram-
kvæmdastjóri og göngugarpur með meiru. Í vikunni
kom bókin Átta gönguleiðir í nágrenni Reykjavíkur út
en í henni fjallar Einar um, eins og nafnið gefur til
kynna, átta dagleiðir, sem eru ekki mjög langt frá höf-
uðborgarsvæðinu. Flestar eru þær stikaðar eða varð-
aðar, þannig að það á að reynast þægilegt að fara þær –
þó með viðeigandi öryggisbúnaði, svo sem korti, áttavita
og GPS-tæki. Í bókinni eru kort af leiðunum og ítarleg-
ar leiðarlýsingar með sögum og fróðleik í tengslum við
þær. Einnig eru um 100 ljósmyndir af umhverfinu á
gönguleiðunum.
„Það er erfitt að lýsa því nákvæmlega hvað göng-
urnar gefa mér. Það er auðveldara að lýsa líkamlega
þættinum – auðvitað gefa þær hreyfingu, það er gott
fyrir liðina og bakið og vöðva að ganga í ójöfnum. Einn-
ig er það gott fyrir þrekið og þolið – það er auðveldara
að takast á við daginn ef maður er í góðu formi. Hvað
varðar andlega þáttinn, þá gefa göngurnar einhverja
óútskýrða orku og ró í senn. Ef mér líður illa, þá er eitt
það besta sem ég geri að fara í göngutúr og sjá lands-
lagið. Þegar mér líður vel þá líður mér enn betur með
því að fara um landslag. Þar fæ ég hugmyndir og þar
upplifi ég líka ástríðu, einlægni, sögu manns og náttúru
og ótrúlegt lífríki. Það er alltaf eitthvað sem kemur mér
á óvart og alltaf sé ég eitthvað nýtt. Þegar ferðast er í
hóp, þá eykur það enn á ánægjuna að deila upplifuninni
með öðrum – fólk sér stundum mismunandi út úr sömu
stöðunum og getur haldið upp á staði af ólíkum ástæð-
um. Og einhvern veginn er það þannig að ég hef ekki
ennþá fundið stað sem mér finnst ljótur. Allir staðir
hafa eitthvað við sig.“
Einar stofnaði gönguhópinn Vesen og vergang haust-
ið 2011 og fór þá að leggja áherslu á að ganga gamlar
þjóðleiðir og tilbrigði við þær.
„Ég hef nefnilega sérstaklega gaman af því að feta í
fótspor forfeðranna, fara á milli staða – vera á leiðinni
eitthvert. Gönguhópurinn var einmitt stofnaður svo að
hópar gætu tekið sig saman og leigt rútu til að auðvelda
það að labba frá einum stað til annars. Í tengslum við
göngurnar þá safnaði ég saman fróðleik og sögum til að
segja á leiðinni líkt og amma gerði fyrir mig áður fyrr.
Smátt og smátt safnaðist þessi fróðleikur upp og ég fór
síðan að kanna hvort það væri grundvöllur til útgáfu á
þessu. Forlagið tók vel í það og nú er bókin komin út.“
Hvaða ráð gefurðu okkur sem göngum aldrei neitt en
langar að byrja að prófa og feta okkur áfram?
„Ég ráðlegg fólki að byrja að ganga styttri vega-
lengdir og fínt að byrja á stöðum sem maður þekkir vel.
Það munar um hvern kílómetra sem er farinn og því
geta klukkutíma kvöldgöngur með bakpoka reynst góð
byrjun. Það er um að gera að setja sér hæfileg mark-
mið og leyfa sér að vinna áfangasigra, frekar en að ætla
að sigra lokaáfangann í fyrsta skrefi. Maður nýtur
göngunnar miklu betur ef formið er að verða gott.“
„Ég ráðlegg fólki að byrja að
ganga styttri vegalengdir og fínt
að byrja á stöðum sem maður
þekkir vel,“ segir Einar Skúlason.
Morgunblaðið/Eggert
GÖNGUR GEFA RÓ OG ORKU
Ástríðan
kviknaði
snemma
EINAR SKÚLASON SEGIR GÖNGUR
GEFA ÓÚTSKÝRANLEGA RÓ OG ORKU.
EKKI SÉ SÍÐRA AÐ VERA Í GÓÐUM HÓP
OG UPPLIFA UMHVERFIÐ MEÐ ÖÐRUM.
Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is
Heilsa og
hreyfing *Rannsóknarblaðamaðurinn Nina Teicholz segir fitu-snauðu mataræði stríð á hendur í nýrri bók sem kemurút 13. maí. Teicholz hefur varið níu árum í að sökkvasér ofan í rannsóknir og ráðgjöf til almennings um nær-ingu og skoðað hvernig sú hugmynd að sneiða hjá fitu ímat kom til sögunnar fyrir meira en hálfri öld. Húnfærir rök fyrir því í bókinni The Big Fat Surprise að
aukin neysla fitu, þar með talið mettaðrar fitu, geti
bætt heilsu. Bókina er hægt að panta á Amazon.
Bók sem mærir fituríkan mat
GÓÐ GÖNGULEIÐ
Gengið
Síldar-
mannagötur
„Síldarmannagötur er gömul
leið á milli Skorradals og
Botnsvogs. Það er talið að
nafnið megi rekja til þess
tíma þegar síld gekk inn
Hvalfjörðinn alveg upp í
landsteina og að fólk hafi
þróað tækni til að veiða síld-
ina í Botnsvogi og síðan hafi
síldarveiðimenn úr Skorra-
dalnum og víðar gengið Síld-
armannagötur með feng
sinn. Svæðið er líka vett-
vangur Harðar sögu og
Hólmverja og tilvalið að lesa
þá sögu áður en haldið er af
stað,“ segir Einar Skúlason
um þá gönguleið sem hann
valdi að sýna lesendum
Sunnudagsblaðs Morgun-
blaðsins.
Leiðin er 13 km og heild-
arhækkun um 450 metrar.
Einar segir að gott sé að
byrja rólega þegar farið er
upp Síldarmannabrekkur, því
að meirihluti hækkunar er
tekinn þar í byrjun. „Hægt er
að lengja leiðina um 4-5 km
og ganga út með Þyrli og ég
mæli eindregið með því –
útsýnið yfir Hvalfjörðinn er
dásamlegt þaðan. Annars er
gengið yfir Botnsheiðina,
sem leið liggur yfir í Skorra-
dalinn og má finna gróður-
ilminn á sumrin þegar komið
er niður í dalinn. Þetta er
mjög greiðfær leið og
skemmtileg og tilvalin í und-
irbúning fyrir lengri og erf-
iðari gönguferðir.“