Læknablaðið - 15.03.2004, Blaðsíða 76

SÉRLYFJATEXTAR
Arcoxia
Tafla: MOl AH.
Hvcr tafla inniheldur: Etoricoxíb 60 mg, 90 mg cöa 120 mg. Ábcndingar: Mcöfcrð við einkcnnum slitgigtar, iktsýki og viö vcikjum og bólgucinkcnnum tengdum bráöri þvagsýrugigt. Skammtar : ARCOXIA er ætlaö til inntöku og má
taka inn mcö cða án fæðu. Lyfið gæti veriö fljótvirkara þcgar ARCOXIA er tckið inn án fæðu. Taka skal tillit til þcssa þegar þörf er á hraðviikri hjöðnun cinkenna. Slitgigt: Ráðlagður skammtur er 60 mg einu sinni á dag. Dctsýki: Ráðlagður
skammtur cr 90 mg einu sinni á dag. Bráð þvagsýrugigt: Ráðlagður skammtur er 120 mg einu sinni á dag. 120 mg ctorícoxib skal aðcins nota meðan á bráðum cinkennum stendur. Etoricoxíb var gcfið í 8 daga í klíniskum rannsóknum á
bráðri þvagsýrugigt. Stærri skammtar cn þcir scm ráðlagðir cru fyrir tiltekna ábcndingu hafa annað hvort ckki hafl aukna vcrkun cða ckki verið rannsakaðir. Því cr uppgefinn skammtur fyrir hveija ábcndingu, ráðlagður hámarksskammtur.
Skcrt nýmastarfscmi: Skammta þarf ekki að aðlaga hjá sjúklingum mcð kreatínínúthrcinsun 30 ml/mín. Sjúklingar með kreatínínúthrcinsun <30 ml/mín skulu ekki nota ctorícoxíb. Skert liftarstarfscmi: Hjá sjúklingum með væga skerðingu
á lifrarstarfscmi (Child-Pugh gildi 5-6) cr hámarksskammtur 60 mg einu sinni á dag. Hjá sjúklingum með miðlungsmikla skcrðingu á lifrarstarfsemi (Child-Pugh gildi 7-9) skal ckki gefa meira cn ráðlagðan skammt scm er 60 mg annan
hvem dag. Engin klínisk reynsla er fyrir hcndi hjá sjúklingum mcð vcrulcga skerðingu á lifrarstarfsemi (Child-Pugh gildi >9) og ciga því þcssir sjúklingar ckki að nota lyfið. Notkun hjá bömum: Etorícoxíb er ckki ætlað bömum og
unglingum yngri en 16 ára. Frábendingar: Etorícoxíb er ckki ætlað: sjúklingum scm hafa þekkt ofnæmi fyrir etorícoxíbi eða einhveiju hjálparefnanna, sjúklingum mcð virkan sársjúkdóm í meltingarvcgi eða virka blæðingu í mcltingarvcgi,
sjúklingum mcð vemlcga skcrðingu á lifrarstarfscmi (Child-Pugh gildi >9), sjúklingum með áætlaða kreatinínúthrcinsun < 30 ml/mín, sjúklingum scm hafa haft einkcnni astma, bráða bólgu í nefslímhúð, sepa í nefslímhúð, ofsabjúg
(angioneurotic ocdema) cða ofsakláða (urticaria) cftir inntöku asctýlsalisýlsým cða annarra NSAID lyfja, á meðgöngu eða mcðan á bijóstagjöf stcndur, bömum og unglingum yngri en 16 ára, sjúklingum með bólgusjúkdóm i gömum,
sjúklingum mcð langt gcngna hjartabilun. Vamaöarorð og varúðarreglur: Áhrif á hjarta og æðakcrfi: Scrtækir COX-2 hcmlar koma ekki í stað asetýlsalisýlsým við fymbyggjandi meðferð hjá hjarta-og axiasjúklingum þar scm það
hefur engin áhrif á blóðflögur. Þar sem etorícoxíb tclst til COX-2 hcmla, kemur það ckki í veg fyrir kekkjun blóðflagna og skal því ckki hætta blóðþynningarmcðfcrð og þcgar við á skal íhuga að hcQa blóðþynningarmcðfcrð hjá sjúklingum
scmcm í hættu áað fá, eðahafa fcngið, blóðsega í hjartacðaannars staðar (sjá Millivcrkanir). Gæta skal varúðar hjásjúklingummcð söguumblóðþurrð í hjarta. Gcra skal viðcigandi ráðstafanirog íhugaaðhættactorícoxíbmcðfcröef
klínísk cinkcnni benda til að sjúkdómsástand þcssara sjúklinga versni. Þar scm scrtækir COX-2 hemlar koma ekki í vcg fyrir kckkjun blóðflagna skal taka sérstakt tillit til þess hjá sjúklingum sem hafa fcngið eða eiga á hættu að fá blóðscga
í hcila. Áhrif á ným:ProstagIandín í nýrum getur gcngt mikilvægu hlutverki í að viðhalda blóðflæði um nýru, þcgar um minnkað blóðflæði cr að ræða. Etorícoxíb getur dregið úr myndun prostaglandína og með því minnkað blóðflacði
um ným enn meira og þannig valdið skcrðingu á nýmastarfscmi. Þcir sem em í mestri hættu m.t.t. þessa cm sjúklingar sem hafa vcmlega skcrta nýmastarfsemi fyrir, sjúklingar mcð hjartabilun sem líkaminn hefur ckki náð að bæta upp
og sjuklingar mcð skorpulifur. íhuga skal cftirlit með nýmastarfscmi slíkra sjúklinga. Vökvasöfnun, bjúgur og háþrýstingun Eins og á við um önnur lyf sem koma í vcg fyrir myndun prostaglandína, hafa vökvasöfnun og bjúgmyndun
sést hjá sjúklingum á etorícoxíb mcðferð. Gæta skal varúðar hjá sjúklingum scm hafa fcngið hjartabilun, tmflanir á starfsemi vinstri slcgils eða háan blóðþrýsting og einnig hjá sjúklingum sem af öðrum orsökum hafa bjúg fyrir. Ef klínísk
einkenni bcnda til vcrsnandi sjúkdómsástands hjá þcssum sjúklingum skal gcra viðeigandi ráðstafanir þ.á m. hætta etorícoxíb meðferð. Áhrif á mcltingarvcg:í klínískum rannsóknum fengu sumir sjúklinganna scm vom á etorícoxíb
meðfcrð rof, sár eða blæðingar í meltingancg. Oháð meðfcrð, virtust sjúklingar sem áður höfðu fcngið rof, sár cða blaxMngar og sjúklingar scm vom eldri cn 65 ára, vera í meiri hættu á að fá fyrmefhdar aukavcrkanir. Áhrif á lifun
Hækkanir á ALAT og/cða ASAT hafa vcrið skráðar hjá u.þ.b. 1 % sjúklinga scm fengu 60 mg cða 90 mg cinu sinni á dag af etorícoxíbi, í klínískum rannsóknum. Fylgjast skal mcð öllum sjúklingum sem hafa cinkenni sem benda til
tmflana á lifrarstarfsemi, cða cf niðurstöður úr lifrarprófúm hafa verið óeölilcgar. Ef einkcnni lifrarbilunar koma ftam eða ef lifrarpróf cm áftarn óeðlileg (þreföld eðlilcg cfri mörk, eða meira), skal hætta ctorícoxíb meðfcrð.
Almcnnt:Viðcigandi eftirlit skal haft með öldmðum og mcð sjúklingum mcð tmflanir á nýma-, lifrar-, eða hjartastarfsemi, þcgar þcir em í etoricoxíb meðferð. Gæta skal varúðar þcgar ctoricoxíb meðferð er hafin hjá sjúklingum mcð
vökvaþurrð. Ráðlagt cr að ná cðlilegu vökvajafhvægi hjá sjúklingunum áður cn ctorícoxíb mcðferð cr hafin. Etorícoxíb getur dulið hækkaðan líkamshita og önnur cinkcnni bólgu cða sýkingar. Notkun etorícoxibs, scm og allra annarra
lyfja scm hamla COX-2, cr ckki ráðlögð hjá konum sem cm að rcyna að vcrða þungaðar. Magn laktósa í hverri töflu (4, 6, og 8 mg í 60, 90, og 120 mg töflum) cr líklega ekki nægilegt til að framkalla sértæk cinkenni laktósaóþols.
Milliverkanir: Millivcrkanir scm hafa áhrif á lyfhrif: Segavamarlyf til inntöku: Hjá sjúklingum sem náð höföu jafnvægi á langvarandi warfarín meðfcrð varð 13 % aukning á prótrombín-tíma INR í tengslum við daglega gjöf 120 mg af
etorícoxíbi. Því skal hafa nákvæmt eftirlit með prótrombín-tíma INR hjá sjúklingum sem taka inn segavamarlyf sérstaklega á fyistu dögunum cftir að etorícoxíb mcðferð er hafin eða ef breyting cr gcrð á skammtastærð etorícoxíbs.
Þvagræsilyf og ACE hcmlan NSAID lyf gcta drcgið úr verkun þvagræsilyfja og annarra blóðþrýstingslækkandi lyfja. Hjá sumum sjúklingum mcð skcrta nýmastarfscmi (t.d. vökvaþurrð eða öldniðum sjúldingum mcð alvarlega skerðingu
á nýmastarfscmi) getur gjöf ACE-hemils samhliða lyfjum scm hamla cýklóoxýgcnasa lcitt til cnn frekari skerðingar á nýmastarfscmi, þetta gengur þó vcnjulega til baka. Þcssar millivcikanir ber að hafa í huga þegar sjúklingar fa etorícoxíb
samhliða ACE-hemlum. Asetýlsalisýlsýra: Við jafnvægi, hjá hcilbrigðum cinstaklingum, höföu 120 mg af ctorícoxíbi einu sinni á dag, engin áhrif á vcrkun asctýlsalisýlsýru (81 mg daglega) á blóðflögur. Etoricoxíb má nota samhliða
skömmtum asctýlsalisýlsýru sem notaðir cru við fyrirbyggjandi mcðfcrð hjá hjarta- og æðasjúklingum (litlir skammtar af asctýlsalisýlsýru). Hins vcgar getur mcðfcrð með litlum skömmtum af asctýlsalisýlsýru samhliða etoricoxíbi lcitt
til hærri tíðni sára í mcltingarvcgi og annaira aukaverkana cn þcirra scm fram koma þcgar ctorícoxíb cr gefið citt sér. Ekki cr mælt með samhliða gjöf etorícoxíbs og stærri skammta af asetýlsalisýlsýru en þeirra scm notaðir eru við
fyrirbyggjandi mcðferð hjá hjarta- og axJasjúklingum, sem og samhliða gjöf annarra bólgueyðandi verkjalyfja scm ckki eru stcrar. Ciklósporin og takrólímus: Þrátt fyrir að milliverkanir við etoricoxíb hafi ckki vcrið rannsakaðar, gæti
samhliða gjöf ciklósporíns cða takrólímus og NSAID lyQa aukið citurvcrkanir ciklósporins eða takrólímus á nýru. Eftirlit skal haft mcð nýmastarfscmi þegar ctoricoxíb cr gefið samhliða öðru hvoru þcssara lyfja. Milliverkanir sem hafa
áhrif á lyfjahvörf: Ahrif ctorícoxíbs á lyfjahvörf annarra lyfja: Litíum: NSAID lyf minnka útskilnað litíums um nýru og auka því sfyrk litíums í plasma. Sé þess þörf skal fylgjast sérstaklega mcð styrk litíums í blóði og aðlaga litíum
skammta mcðan lyfin cru gcfin samhliða og þegar hætt cr að nota NSAID lyfið. Mctótrexat: Ráðlagt er að viðhafa viðeigandi eftirlit mcð citurverkunum tcngdum metótrcxati þegar etorícoxíb er gefið samhliða mctótrcxati.
Gctnaðarvamartöflur Þcgar 120 mg af etorícoxíbi vom gefin samhliða getnaðarvamartöflum scm innihalda 35 pg af etinýlestradíóli og 0,5 til 1 mg af noretindróni, í 21 dag, annað hvort samtímis cða með 12 klukkustunda millibili,
jókst AUC0-24klst. etinýlcstradióls við jafhvægi um 50 til 60 %; cngu að síður haföi aukning á blóðþéttni noretindróns almcnnt ckki klíníska þýðingu. Þcssa aukningu á blóðþéttni ctinýlestradíóls skal hafa í huga þegar gctnaðarvamartöflur
eru valdar til notkunar samhliða etorícoxíbi. Hækkun á ctinýlcstradíóli getur aukið tilvik aukavcrkana tcngdum notkun gctnaðar\’amartafla (t.d. blóðsega í æóum hjá konum í áhættuhópi). Prcdnisón/prednisólon: í rannsóknum á
millivcrkunum lyfja, haföi etorícoxíb ekki klínískt mikilvæg áhrif á lyfjahvörf prednisóns/prcdnisólons. Dígoxín: Hafa skal cftirlit með sjúklingum scm em í mikilli hættu á að fá dígoxíneitrun þcgar etorícoxíb og dígoxín em gcfin
samhliða. Ahrif etoricoxíbs á lyf scm umbrotna fyrir tilstilli súlfótransferasa. Etorícoxíb cr hcmill á súlfótransfcrasavirkni hjá mönnum, einkum SULTIEI og hcfur þau áhrif að scrmisþéttni etinýlestradíóls eykst. Þar scm takmörkuð
vitneskja er fyrir hendi um áhrif margþættra (multiple) súlfótransfcrasa og cnn er verið að rannsaka klínísk áhrif á mörg lyf, ætti að gæta varúðar þegar ctorícoxíb cr gefið samhlíða öðrum lyfjum scm em fyrst og frcmst umbrotin fyrir
tilstilli súlfótransferasa hjá mönnum (t.d. salbútamól til inntöku og minoxidíl). Áhrif ctorícoxíbs á lyf sem umbrotna fyrir tilstilli CYP isóensíma. Samkvæmt niðurstöðum in vitro rannsókna, cr ckki gcrt ráð fyrir að etoricoxíb hamli
cýtókróm P450 (CYP) 1Á2,2C9,2C19,2D6,2E1 cöa 3A4. í rannsókn á heilbrigðum sjálfboðaliðum haföi dagleg gjöf 120 mg af etoricoxíbi ekki áhrif á CYP3A4 virkni í lifur samkvæmt erýtrómýcín öndunarprófi (crythromycin brcath
test). Áhrifannarra lyfja á lyfjahvörfetorícoxíbs.Mcginumbrotslcið etorícoxíbs byggist á CYP cnsímum. CYP3A4 virðist taka þátt í umbroti etorícoxíbs in vivo. In vitro rannsóknir bcnda til að CYP2D6, CYP2C9, CYP1A2 og CYP2C19
geti einnig hvatað meginumbrotslciðina, cn magnfheðileg áhrif þcirra (quantitativc rolcs) hafa ekki verið rannsökuð in vivo. Kctókónazól: Þegar 400 mg af ketókónazóli, sem er öflugur CYP3 A4 hemill, var gefð heilbrigðum einstaklingum
cinu sinni á dag í 11 daga, haföi það ekki klínískt marktæk áhrif á lyfjahvörf cins 60 mg skammts af etorícoxíbi (43 % aukning á AUC). Rifampicín: Samhliða gjöf etorícoxíbs og rifampicíns, sem cr öflugur innlciðari CYP ensíma, olli
65 % lækkun á plasmaþéttni ctorícoxíbs. Þessi milliverkun gctur valdrð endurkomu einkcnna þegar ctoricoxíb cr gcfið samhliða rífampicíni. Þcssar upplýsingar gætu bcnt til þess að hækka ætti skammtinn, en ckki cr mælt mcð því þar
sem ctorícoxíb skammtar umfram þá sem gcfnir cru upp fyrir hvcrja ábcndingu hafa ekki verið rannsakaðir samhliða rífampicín notkun (sjá Skammtar og lyfjagjöfi. Sýrubindandi lyf: Áhrif sýrubindandi lyfja (antacids) á lyfjahvörf
etoricoxíbs hafa cnga klíníska þýðingu. Aukavcrkanir: I klínískum rannsóknum, var öryggi etoricoxíbs mctið hjá u.þ.b. 4800 cinstaklingum, þ.á m. um 3400 sjúklingum með slitgigt, iktsýki eða langvarandi verki i mjóhrygg (u.þ.b. 600
sjúklingar mcð slitgigt cða iktsýki fcngu meðferð í citt ár cða lengur). í klínískum rannsóknum hjá sjúklingum mcð slitgigt, iktsýki cða langvarandi vcrki í mjóhrygg, voru eftirfarandi aukaverkanir oftar skráðar cn hjá þeim sem fcngu
lyfleysu, mcðfcrðarskammtur ctoricoxíbs var 60 mg cða 90 mg í allt að 12 vikur:
Algcngar (>1/I00, <1/10): Taugakerfi: Svimi, höfuðverkur. Mcltingarfacri: Vandamál i meltingarvegi (Ld. kviðverkir, vindgangur, brjóstsviði), niðurgangur, mcltingartruflanir, óþægindi i cfri hluta kviðar, ógleði. Almennar og tengdar
inntöku: Þreyta/máttleysi, flensu-lík einkcnni. Rannsóknin Hækkun á ALAT, hækkun á ASAT. Sjaldgæfar (>1/1000, <1/100): Sýkingar og óværa: Maga- og gamabólga (gastcrocntcritis), sýkingar í efri loftvegum, þvagfærasýking.
Efhaskipti og næring: Áukin cða minnkuð matarlyst, bjúgur/vökvasöfnun, þyngdaraukning. Gcðræn vandamál: Kvíði, gcðdcyfö, minnkuð andlcg skerpa. Taugakcrli: Truflanirá bragðskyni, svefnleysi, húðskynstruflanir, svefnhöfgi. Augu:
Óskýr sjón. Eyru og völundarhús: Eymasuð. Hjarta: Hjartabilun, ósértækar brcytingar á hjartalínuriti. Blóðrás: Andlitsroði, hár blóðþrýstingur. Ondunarfæri, brjósthol og miðmæti: Ilósti, andþyngsli, blóðnasir. Meltingarfæri: Uppþcmba,
súrt bakflæði í vélinda, brcytingar á hægðamynstri, hægðatrcgða, munnþurrkur, maga- og skeifugamarsár, heilkenni ristilertingar, bólgur í vélinda, sár í munni, uppköst. Húð og tcngdir vcfir Flekkblæðingar í húð, bjúgur í andliti, kláði,
útbrot. Stoðkcrfi: Vöðyakrampi, vcrkir/stirðlciki í stoðkcrfi. Nýru og þvagfani: Prótcin í þvagi. Almcnnar og tcngdar inntöku:: Brjóstvcrkir. Rannsóknir Aukning á þvagcfhi í blóði, hækkun krcatínfosfókínasa, lækkiin á blóðkomahlutfalli,
lækkun á hemóglóbíni, aukin blóðþéttni kalíums, fækkun hvítra blóðkoma, fækkun blóðflagna, aukin scrmisþéttni kreatíníns, aukin blóðþéttni þvagsýru. Mjög sjaldgæfar (> 1/10000, < 1/1000), Koma örsjaldan fyrir (> 1/10000):
Ónæmiskerfi: Bráðaofnæmi fyrir lyfinu. Hjarta: Hjartadrcp. Blóðrás: Koma örsjaldan fyrir Hcilablaföing. Mcltingarfæri: Rof og blaföingar i meltinganegi. 1 klínískum rannsóknum var um sambærilegar aukavcrkanir að raföa hjá
sjúklingum scm höföu slitgigt cða iktsýki og vom mcðhöndlaðir í citt ár eða Icngur mcð ctorícoxibi.í klínískri rannsókn á bráðri þvagsýrugigt fcngu sjúklingar 120 mg af etorícoxíbi einu sinni á dag í átta daga. Þær aukavcrkanir scm
komu fram í rannsókninni vom almcnnt sambærilcgar við þær sem fhun komu í rannsóknunum á slitgigt, iktsýki og Iangvarandi vcrkjum í mjóhrygg. Eftirtaldar alvarlegar aukavcrkanir hafa verið skráðar í tcngslum við notkun NSAID
lyfja og ckki cr hægt að útiloka þær í tengslum við notkun ctoricoxíbs: Eiturvcrkanir á ným, þ.á m. millivcfsnýmabólga, nýrungahcilkcnni og nýmabilun; einrrvcrkanir á lifur, þ.á m. lifrarbilun og gula; aukavcrkanir á húð og slimhúðir
og alvarlcg viðbrögð í húð. Pakkningar og vcrð (ágúsL 2003): Töflur 60 mg, 90 mg og 120 mg: 14 stk. 3184 kr., 28 stk. 5727 kr, 98 stk. 16979 kr. Afgreiðsllutilhögun: Lyfseðilsskylda. Greiðsluþátttaka:E0. Handhafi markaðsleyfis:
Merck Sharp & Dohme B.V, Haarlcm, Holland. Umboðsaðili á íslandi: Farmasía chf, Síðumúla 32,108 Reykjavík.
272 Læknablaðið 2004/90