Læknablaðið - 15.03.2005, Qupperneq 5

LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
11 M R Æ Ð fl 0 G F R É T T I R
276 Af sjónarhóli stjórnar LÍ: Konur í stjórnum, skiptir það máli?
Hulda Hjartardóttir
277 Öldungadeild LÍ
Védís Skarphéðinsdóttir
278 Læknar bera ábyrgð á tóbaksvörnum
Rætt við Göran Boethius um bann við reykingum á sænskum veitingahúsum og fleira
Þröstur Haraldsson
279 Formannafundur Læknafélags íslands
280 Að miðla þekkingu milli lækna
Hringborðsumræður um hlutverk og stöðu Læknablaðsins í bráð og lengd
Þröstur Haraldsson
286 Sagan og 55 ára læknar á vakt
Valur Þór Marteinsson
287 Eru tímaritin á biðstofunni smitvaldur?
Þröstur Haraldsson
290 Opið aðgengi og rafræn geymslusöfn vísindagreina
Sólveig Þorsteinsdóttir
294 Sagan stendur hjartanu næst
Kransæðasjúkdómar í sögunnar rás
Bengt W. Johansson
298 „Ekki-stera“ bólgueyðandi lyf
Kostir og gallar nýrrar kynslóðar húðlyfja. Ekki undralyf fyrir alla
Gísli Ingvarsson
299 Menning og meinsemdir
- aldarminning Jóns Steffensen prófessors 1905-2005
Védís Skarphéðinsdóttir
F A S T I R P I 8 T L A R
303 íðorð 174: Málfarsnöldur
Jóhann Heiðar Jóhannsson
305 Broshorn 56: Oföndun og endurlífgun
Bjarni Jónasson
306 Þing/styrkir/Iausar stöður
308 Okkar á milli
309 Sérlyfjatextar
305 Minnisblaðið
Landlæknisembættið rannsakar Vioxx
Þröstur Haraldsson
Mannslíkaminn er fleirum við-
fangsefni en læknavísindunum.
Myndlistarmenn unnu lengi framan
af öldum að því að fanga hann í
fast efni, til dæmis marmara eða
olíu á léreft, með undraverðum
árangri. Enn er þetta víða undir-
staða listmenntunar og sumir segja
að með æfingu og færni í módel-
teikningu séu manni flestir vegir
færir. Margir samtímalistamenn
vinna með líkamann sem aðalefni-
við en mikil breyting hefur orðið á
vinnubrögðum og nálgun. Bylting
varð á síðari hluta síðustu aldar
þegar listamenn tóku að beita
líkamanum með mun beinskeyttari
hætti í listsköpun, sem raunveru-
legan efnivið, tæki eða listmiðil. (
gjörningum og hinni svokölluðu
líkamslist voru möguleikar og mörk
líkamans könnuð.
Sirra Sigrún Sigurðardóttir
(f. 1977) er höfundur Ijósmyndar-
innar Determinalism #2 frá
2004. Þetta er eins konar felu-
mynd, því í einsleitu mynstri rúm-
fatanna leynast líkamar íklæddir
rauðköflóttum fötum. Hugmyndin
er einföld og útfærslan látlaus
og langt frá öfgum fyrrnefndrar
líkamslistar en hún byggir að
nokkru leyti á henni. Með því að
vinna með líkamann sem hlut
kannar Sirra félagslegar aðstæður
og veraldlegt umhverfi mann-
fólksins. Þess ber að geta að
myndin hefur verið sýnd í sam-
hengi við stærra verk sem sett var
fram sem eins konar skýringar-
mynd úr kennslubók og þannig
virkaði hún sem einhvers konar
rannsókn eða myndskreyting á
sannindum. Titillinn vísar einnig
í stærra samhengi uppfundins
isma sem gengur út frá skilyrð-
ingu eða nauðhyggju. Ljósmyndin
sýnir manneskjuna og umhverfi
hennar í einsleitu Ijósi og spurn-
ing vaknar hvort fari á undan.
Út frá líffræðilegu sjónarhorni er
hæfni til að líkja eftir umhverfinu
með felulitum lífsnauðsyn margra
dýra en hæfileikar mannsins til
að breyta umhverfi sínu bjóða
upp á að dæminu sé snúið við.
Þá er spurning hvort rauðköflótta
mynstrið sé táknrænt á einhvern
hátt eða aðeins fagurfræðilegt val
listamannsins. Meó hjálp manns-
líkamans vinnur Sirra í ýmsa ólíka
miðla. Hún hefur meðal annars
notað minni úr fjölleikahúsum sem
eru gamalgróin umgjörð um öfga-
kennda hæfileika akróbata, furðu-
vera og fjöllistafólks.
Markús Þór Andrésson
Læknablaðið 2005/91 229