Þjóðlíf - 01.07.1988, Blaðsíða 15

Þjóðlíf - 01.07.1988, Blaðsíða 15
INNLENT Náttúran Ferðamenn tollaðir Ferdamenn á leið um Norðausturland hafa kvartað undan gjaldtöku fyrir sturtubað í Ásbyrgi. í Mývatnssveit er fyrirhugað að taka gjald af ferðamönnum sem skoða vilja fagra staði í sveitinni. í sumar hefur borið mun meira á íslenskum ferðamönnum en er- lendum á hefðbundnum ferðamannastöðum norðanlands. Eitt af því sem óneitanlega hefur vakið at- hygli ferðamanna íslenskra sem eru á ferða- lagi um „eigið land“ erhin margvíslega gjald- taka sem tekin hefur verið upp víða á vinsæl- um ferðamannastöðum. Þjóðlífi bárust þær fréttir úr Ásbyrgi að túristum einhverjum hefði þótt heldur súrt í broti að þurfa að greiða fyrir að þvo af sér ferðarykið í sturtu á tjaldsvæðinu þar. Samkvæmt upplýsingum Sigrúnar Barkardóttur, landvarðar í Ás- byrgi eru þar nokkurskonar sjálfsala-sturtur, sem fólk þarf að kaupa sér sérstaka mynt til að komast í. Myntin kostar 75 krónur og það er ekki fyrr en myntin er sett í slíðrið, sem þægilega heitt vatn fer að renna úr sturtunni. En sælan stendur þó ekki lengi, því eftir 5 mínútur skrúfar sturtan fyrir sig sjálf, og ef viðkomandi er enn með næringuna í hárinu, verður hann að gjöra svo vel og kaupa aðra mynt fyrir 75 krónur. Það getur sem sagt kostað fólk 150 krónur að fara í almennilegt bað. Það er ekki undarlegt þó einhverjum Is- lendingnum, sem er vanur því að bruðla með heita vatnið, bregði ónotalega við slíkar hömlur. Aðspurð, sagði landvörðurinn í Ás- byrgi að þetta væri gert vegna þess að mikill kostnaður lægi í rekstri tjaldsvæðanna og þeirri þjónustu sem boðið er uppá í Ásbyrgi, og allt vatn þarf að hita þar með rafmagni sem er mjög dýrt. Ekki hefði borið mjög mikið á því að íslenskir ferðamenn kvörtuðu yfir þessu dýra baði, en brögð hafa verið að því að útlendingar taki frekar þann kost að þvo sér hálfgerðum kattarþvotti við vask- ana, nú eða jafnvel að baða sig undir kalda- vatnskrana, sem er staðsettur við sturturnar í þjónustumiðstöðinni. Það er semsagt ekki nóg með að fólk þurfi að greiða fyrir tjald- stæðin, sem kosta 150 krónur yfir nóttina fyrir manninn auk 150 króna fyrir tjaldið. Á öðrum vinsælum ferðamannastað á Norðausturlandi, í Mývatnssveit, þarf einnig að greiða fyrir aðgang að sturtunum, en þar getur fólk þó komist að skaplegri kjörum. Þar þarf að borga um 50 krónur fyrir sturtu- baðið, en því gjaldi fylgir sá lúxus, að engin tímatakmörk eru sett á veruna í sturtuklef- anum. Fólki er frjálst að vera í baðinu allan daginn, ef þeir kjósa. í samtali við sveitarstjórann í Mývatns- sveit, Jón Pétur Líndal kom fram, að Mý- vatnshreppur er að fara í gang með tilraun til þess að selja ferðamönnum aðgang að fögr- um, vinsælum, stöðum við Mývatn. Tilraun- in hefst á einum af fegurstu reitum við Mý- vatn, sem er í eigu Mývatnshrepps. Þetta er svonefndur Höfði, en þar er meðal annars mikil blóma og trjárækt. Þar hefur hreppur- inn starfsmann, sem hefur eftirlit með staðn- um og hreinsar til, plantar út blómum og lítur eftir öllu. Þarna hafa líka verið lagðir göngustígar, komið upp kömrum og þess háttar. Nú til þess að fá inn peninga til að standa straum af þessum kostnaði hefur hreppurinn ákveðið að selja aðgang að Höfða. Frá því um miðjan júlí kostar það fólk 50 krónur að fá að ganga um Höfða og njóta náttúrufegurðar hans og friðar. Fólk getur dvalið á svæðinu, borðað nestið sitt og haft það náðugt þarna allan daginn, en klukkan 8 á kvöldin er hliðinu læst og miða- sölumanneskjan heldur heim á leið. Jón Pét- ur sagði að mikill áhugi væri á því í hreppn- um að koma slíku gjaldi upp á fleiri stöðum við Mývatn, þetta væri bara byrjunin. Annars er allt gott að frétta úr ferðabrans- anum á Norðausturlandi. Veður hefur verið með ágætum það sem af er sumri, og í Ás- byrgi og þar í kring hafði orðið mikil fjölgun ferðafólks frá því í fyrra. Það lítur einnig út fyrir að íslendingar séu farnir að ferðast meira um landið sitt en áður, því að á báðum þeim stöðum sem Þjóðlíf hafði samband við, hefur átt sér stað áberandi fjölgun íslenskra ferðamanna, en þeim útlendu hefur hins vegar heldur fækkað. MS 15
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Þjóðlíf

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðlíf
https://timarit.is/publication/1099

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.