Læknablaðið : fylgirit - 01.04.2011, Page 36
VISINDI A VORDOGUM
FYLGIRIT 68
mældur með ELISA aðferð eftir 48 klst. örvun og hlutfallslegt magn
nituroxíð synthasa, cýklóoxygenasa og annarra próteina með Western
biot aðferð eftir 3 klst. örvun.
Niðurstöður: Mónócýtar örvaðir í návist fjölsykra úr C.g. og N.c. seyttu
marktækt minna af IL-6 og IL-12p40 en mónócýtar örvaðir án fjölsykra.
Fjölsykrurnar höfðu ekki áhrif á prostaglandinseytun eða hlutfallslegt
magn COX-2 próteins en fjölsykrur úr N.c. minnkuðu hlutfallslegt magn
PI3K class III próteins.
Ályktanir: Niðurstöðurnar benda til að fjölsykrur úr fléttunni C.g. og
cýanóbakteríunni N.c. geti temprað ónæmissvar, hugsanlega með því að
hafa áhrif á PI3K boðleiðina, þar sem minni seytun á IL-6 og IL-12 dregur
úr Thl7 og Thl ónæmissvörum.
V-90 Fjölsykrubóluefni (23-gilt) gegn pneumókokkum eyðir
fjölsykrusértæku mótefnasvari sem myndast við frum- eða
endurbólusetningu nýburamúsa með 7-gildu prótíntengdu
fjölsykrubóluefni
Hreinn Benónísson1'2, Stefanía P. Bjamarson1'2, Brenda C. Adarna', Ingileif
Jónsdóttir1'2'3
'Ónæmisfræði Landspitala, 2læknadeild, HÍ, 3íslenskri erfðagreiningu
hreinnb@landspitali.is
Inngangur: Við höfum sýnt að endurbólusetning með hreinni
pneumókokkafjölsykru (PPS) af gerð 1 skerðir PPS-sértækt mótefnasvar
og mótefnaseytandi frumur sem hafa myndast við frumbólusetningu
með prótíntengdu fjölsykrubóluefni (PCV) í nýburamúsum.
Markmið: Meta hvort frumbólusetning með 23-gildu fjölsykrubólefni
(PPS-23) skerðir ónæmissvör nýburaburamúsa við endurbólusetningu
með PCV og hvort endurbólusetning með PPS-23 minnkar ónæmissvör
sem myndast við endurbólusetningu með PCV.
Efni og aðferðir: Nýburamýs (1 vikna) voru frumbólusettar undir
húð með !4 mannaskammti af PCV-7 (Prevenar), 1/5 skammti PPS-23
(Pneumovax) eða saltvatni og endurbólusettar 16 dögum síðar með PCV-
7, PPS-23 eða saltvatni. Blóðsýni voru tekin á viku 2, 3, 4, 5, 6 og 15 eftir
fyrstu bólusetningu. Magn IgG mótefna sértækra gegn sex fjölsykrum
PCV-7 voru mæld með ELISA.
Niðurstöður: Nýburamýs frumbólusettar með PCV höfðu lægra
IgG magn sértækt fyrir allar fjölsykrur (nema fjölsykru 14) þegar
endurbólusett var með PPS en þegar endurbólusett var með PCV. Mýs
frumbólusettar sem nýburar með PPS-23 og endurbólusettar 2 vikum
síðar með PCV höfðu lægra IgG magn sértækt fyrir 5 af 7 hjúpgerðum
PCV sex vikum eftir fyrstu bólusetningu m.v. IgG magn músa sem voru
frumbólusettar með PCV eða saltvatni. Mýs frumbólusettar með PPS-
23 sem nýburar höfðu hærra IgG sértækt fyrir fjölsykrurnar 6B og 9V
eftir endurbólusetningu með PCV en mýs endurbólusettar með PPS, en
magnið var sambærilegt fyrir 4,14,18C og 19F.
Ályktun: PPS-23 endurbólusetning olli skertu ónæmisvari gegn flestum
fjölsykrum PCV í nýburamúsum frumbólusettum með PCV og áður
var sýnt fyrir fjölsykru 1. Frumbólusetning nýburamúsa með PPS-23
olli skertu ónæmissvari gegn flestum fjölsykrum PCV, sem PCV náði að
yfirvinna fyrir 2 af 7 fjölsykrum (14 og 9V).
V-91 Myndun útbreidds og slímhúðarónæmisminnis gegn prótínum
meningókokka B
Maren Henneken1, Mariagrazia Pizza2, Ingileif Jónsdóttir1-3'4
‘Ónæmisfræðideild Landspítala, 2Novatris Vaccines, Siena, Ítalíu, 3læknadeild HÍ, 4íslenskri
erfðagreiningu
marenh@Iandspitali.is
Inngangur: Meningókokkar eru ein aðalorsök heilahimnubólgu og
blóðsýkingar um víða veröld. Hjúpgerðir B og C eru algengar í Evrópu.
Bóluefni sem er í þróun gegn meningókokkum B (MenB) byggir á
prótínum sem voru skilgreind með svokallaðri "reverse vaccinology"
aðferð. í þessari rannsókn metum við náttúrulega myndun útbreidds
ónæmisminnis og í slímhúðum gegn prótínum sem eru í bóluefninu.
Sértæk B- og T-frumusvör í blóði og slímhúðareitlum voru mæld gegn
4 stökum prótínum; GNA 2132, GNA1870, GNA2091, GNA1994 og 2
prótíntvenndum, GNA1870-2091 og GNA2132-1030.
Aðferðir: Eitilfrumur úr blóði og nefkoks- og/eða hálseitlum 37 barna og
unglinga sem undirgengust eitlatöku hafa verið prófaðar. Eitilfrumurnar
voru örvaðar með MenB prótínunum og T-frumusvörun metin með
mælingu á boðefnunum IL-2, IL-4, IL-5, IL-17 og IFN-y í frumuræktarfloti
með ELISA.
Niðurstöður: Fyrstu niðurstöður sýna T-frumusvörun hjá öllum 37
sem voru prófaðir, bæði í blóði og eitilvefjum, og flestir svöruðu öllum
prótínunum. Svörunin var einkum af Thlgerð, hátt IFN-y og 11-2, en
lágt IL-4 og 11-5. Magn IFN-y frá T-frumum í blóði og eitilvefjum var
breytilegt milli MenB prótína, hæsta IFN-y svörunin mældist gegn
próteintvenndinni GNA2132-1030, hærra en gegn stökum GNA2132 og
GNA1030 prótínum og næsthæst gegn GNA1994 í blóði og GNA1870 í
vefjum. 11-2 gaf svipaðar niðurstöður.
Ályktun: Fyrstu niðurstöður sýna að náttúrlegt ónæmisminni gegn
MenB prótínum sem eru í bóluefni sem verið er að þróa er til staðar
£ blóði og slímhúðum. Rannsóknin mun auka skilning á náttúrulegu
ónæmi gegn prótínum í nýjum bóluefnum meningókokka B.
V-92 Meningókokkafjölsykrur af gerð C (MenC-PS) bæla
ónæmisvar í nýburamúsum með því að reka MenC-PS sértækar B
minnisfrumur i stýrðan frumudauða
Siggeir F. Brynjólfsson1'2, Maren Henneken1, Stefanía P. Bjamarson1'2, Etena Mori3,
Giuseppe Del Giudice3, Ingileif Jónsdóttir1-2'4
'Landspítala, 2HÍ, 3Novartis Vaccines srl, Siena, Italíu, 4íslenskri erfðagreiningu
siggeir@landspitali.is
Inngangur: Áhrif endurbólusetningar með MenC-PS fjölsykrum
á ónæmissvör nýburamúsa, sem höfðu verið frumbólusettar með
prótíntendgum MenC-PS (MenC-CRM197) voru könnuð, svo og lifun
MenC-PS sértækra B frumna i milta og beinmerg.
Efni og aðferðir: Nýburamýs (1 viku gamlar) voru frumbólusettar með
tveim skömmtum af MenC-CRM197 + CpG1826 og endurbólusettar með
MenC-CRM197, MenC-PS eða saltvatni. Þær fengu BrdU í kvið í 12 klst
eða 5 daga og var síðan fargað. MenC-PS sértækar frumur i milta og
beinmerg voru flúrskinslitaðar og rannsakaðar i flæðifrumusjá. Magn og
sækni MenC-PS sértækra IgG mótefna í sermi var mælt (ELISA), svo og
bakteríudrápsvirkni (SBA).
Niðurstöður: Mýs sem voru endurbólusettar með MenC-PS höfðu
lægra magn og sækni MenC-PS sértækra IgG mótefna og lægra
SBA en mýs endurbólusettar með MenC-CRM)97. Fimm dögum
eftir endurbólusetningu með MenC-PS höfðu mýsnar lægri tíðni af
BrdU jákvæðum (þ.e. nýmynduðum) MenC-PS sértækum B frumum
36 LÆKNAblaðið 2011/97